Vanmorgen toen we wakker werden, keken we uit over een mooi stukje Jamaica, Montego bay. Dat is een van de mooie dingen van cruisen. Je kunt s’avonds genieten van heerlijk eten en zitten aan wel 10 verschillende bars, en als je dan wakker wordt de volgende dag ben je gewoon weer op een heel andere bestemming.
We hadden hier een tour geboekt, via getyourguide. Sightseeing Montego bay en strand. Gewoon om een leuke indruk te krijgen van het leven in Montego bay. We moesten ons om 10 uur melden op een bepaald adres, en onze tourguide heette mr. Palmer. Dus wij al om 9.30 uur op pad naar mr. Palmer, maar die was in geen velden of wegen te bekennen. We waren intussen wel al belaagd door heel veel verschillende taximannetjes die ons een ‘geweldige tour’ aanboden. En mijn god, wat zijn die mensen vasthoudend, we kwamen ze bijna niet kwijt😅. We volgden de pin op de plattegrond die we gekregen hadden, maar die leidde langs de terminal, via allemaal taxi’s op de main road, naar een niet frisse buurt in het havengebied. We werden hier zowat omver gereden, en toen we bij een soort gate uitkwamen waar allemaal Jamaicanen bij elkaar stonden, kregen we het onprettige gevoel dat we toch maar terug moesten gaan. Op de terugweg heeft Jos mr. Palmer gebeld, en hij bleek gewoon bij de cruiseterminal op ons te wachten, en hij vroeg waar wij toch bleven😂. Hij kwam ons toen meteen ophalen, met een 20 persoons busje voor ons 4-en.
Mr. Palmer bleek een hele aardige, populaire man. Hij kende zowat iedereen daar, en iedereen kende hem. Hij sprak goed engels, en gaf ons leuke, interessante informatie. We reden eerst door downtown Montego bay. Door de binnenstad, en een lokale markt. We mochten echter niet uitstappen, maar we snapten achteraf wel waarom. Het zag niet echt veilig uit daar. We durfden zelfs bijna geen foto’s te maken vanuit de bus, zo dreigend voelde de sfeer daar aan, en zo keken ze naar ons. Maar ergens konden we ons dit ook wel voorstellen. Want daar heerste vooral de overlevingsstrategie. Niemand krijgt geld van de overheid, dus iedereen moet zelf maar bekijken hoe die aan geld komt. Na een tijdje mochten we toch even de bus uit, om wat foto’s te maken, onder begeleiding van mr. Palmer. Toen wees hij ons de route naar een kerk, en hij zei dat hij ons daar zou komen oppikken. In die buurt was het ‘veilig’ zei hij. Dus daar gingen we met z’n 4-en, de enige touristen tussen duizenden onfrisse jamaicanen. Er kwamen ineens een paar mannen langsrennen, die in een paar auto’s sprongen en vluchtten voor de politie die aankwam. Gelukkig bleef het daarbij, en bereikten we veilig de kerk. O ja, we werden wel nog bedreigd door een man. Die zei ‘ik hoop dat jullie niet uit Amerika komen, want dan zijn jullie niet veilig hier’. Mr. Palmer kwam ons al snel ophalen bij de kerk, maar toen kregen we nog zo’n buurt te zien, alleen nog wat erger. ‘De ghetto van Montego bay’. Het begin en het einde van deze wijk werd gebarricadeerd door militairen die een mitrailleur vasthielden. We zijn deze wijk helemaal doorgereden, maar uiteraard zonder te stoppen. Was wel spannend om te zien allemaal 😀. Toen reden we weer langs een militaire post, en keek zo’n soldaat met z’n mitrailleur vast in ons busje. Hij keek op z’n zachts gezegd niet vriendelijk, maar we mochten toch doorrijden 😅. Toen we weer deze buurt uit waren, zag de wereld er ineens heel anders uit. Prachtige huizen, en ‘normale’ mensen, eigenlijk gewoon zoals we gewend zijn. Wel interessant om dit contrast zo te zien. We brachten nog wat tijd door op een echt caribisch strandje, met wit zand en heel blauw water. Dit was wel even heerlijk. Toen bracht mr. Palmer ons weer heelhuids terug naar onze boot. We keken terug op een leuke, interessante tour, die we niet snel zullen vergeten.
s’Avonds hebben we eens alle bars verkend op de boot, en we hebben nog een paar leuke, nieuwe ontdekt. Zoals de hoheluft bar, de aussenalster en de ebbe und flutbar. En overal natuurlijk een drankje genomen. Mein Schiff heeft een heel uitgebreide drankenkaart met een paar soorten bier, en heeel veel verschillende cocktails🍹.
Morgen zouden we eigenlijk een zeedag hebben, daar waren we al helemaal op voorbereid. Maar om 18.30 uur kwam een extra bericht van onze kapitein vanaf ‘the bridge’ dat we morgen aankomen bij Georgetown (Kaaiman eilanden). En dat we de dag erna een zeedag hebben, omdat we Cozumel om een of andere reden niet kunnen aandoen. We leren wel flexibel te zijn op zo’n boot🙄. Op de kaaiman eilanden kan een cruiseschip niet aanmeren, daar wordt je met tenderbootjes aan land gebracht. En daar is maar een beperkte beschikbaarheid voor. We hebben intussen nog een plekje weten te bemachtigen voor de tenderboot van 15 uur. Maar om 17.00 vertrekt de laatste tenderboot alweer terug naar Mein Schiff. En die mogen we niet missen, anders kunnen we de boot uitzwaaien vanaf Georgetown🙋‍♀️😂.
Morgen hebben we dus een zeedag, en overmorgen komen we aan in Costa Maya. Hier hebben een tour naar de chacchoben maya ruine en de lagune met zeven kleuren.

Groetjes, en tot onze volgende blog xxx

Dit filmpje staat onder de foto’s
https://youtu.be/UMAPEhvUj4c?si=NpuvgM8vnehs7JhN

Geschreven door Anjos.travels.collectmomentsnotthings