Zondagmorgen vertrokken we richting Nuwara Eliya. Dit is het hoogste punt in Sri Lanka, zo,n 2000 m, en wordt ook wel little England genoemt. (Omdat hier veel overblijfselen uit de engelse tijd zijn , en de temperatuur een stuk koeler is.) Eerst zijn we naar een tea factory gegaan. We kregen hier uitleg over het hele proces hoe thee gemaakt werd. Was eigenlijk wel interessant. Het zijn bijna alleen vrouwen die de theeblaadjes plukken. Die werken 6 dagen in de week 8 uur per dag en plukken 20 kg p.p per dag. En dat voor een heel karig loontje. Na China, India en Kenia is Sri Lanka de grootste producent van thee. 1 miljoen Sri lankanen werken in de thee industrie! Weten we dat ook weer!
Daarna is Kelum met ons naar het treinstation van Nuwara Eliya gereden. Wat een hectiek daar! Gelukkig is hij bij ons gebleven om ons op de juiste trein naar Ella te zetten! Daarna is hij met de auto en onze bagage naar Ella gereden om ons daar weer op te pikken! De treinreis tussen Kandy en Ella is een van de mooiste ter wereld, en dat kunnen we nu alleen maar bevestigen! De hele rit alleen maar door een prachtige natuur, bergen, theeplantages, dorpjes. Kelum had kaartjes geregeld voor de 2e klasse omdat je in deze coupe de ramen open kon maken. Het was echt een oude ’tjoek tjoek’ trein ( dit geluid hoorde je de hele rit). En af en toe maakte hij een heel hard geluid, en dachten we dat we zouden ontsporen. Maar het was een prachtige rit en we hadden het niet willen missen.
Zowat iedereen stapte in Ella uit, dus het was even zoeken om Kelum te vinden. Maar hij stond keurig op ons te wachten.
Nadat we ingecheckt hadden bij hotel Onrock, zijn we meteen Ella ingelopen. Ella ligt op 1000 m hoogte en is backpackbestemming no 1 in Sri Lanka, en dat was te zien. Hele relaxte sfeer daar, en veel kleurige barretjes en restaurantjes. We hebben lekker gegeten en gedronken in het bekendste restaurant hier, Chill cafe.
Maandagmorgen, hebben we little adams peak beklommen. De locals zeiden het was easy, maar dat viel toch wel tegen. Maar we hebben de top gehaald! Daarna nog naar ’The nine arch bridge’ (9 bogen brug) gelopen. Deze brug is zo’n 100 jaar oud, en volledig door Engelsen gebouwd uit rotsen, stenen en cement. De bedoeling is dat je daarna over het spoor terugloopt naar Ella ( doen alle backpackers hier)!. Maar om 12 uur kwam Kelum ons weer ophalen, dat haalden we helaas niet meer.
We zijn om 12 uur eerst bij Kelum thuis geweest. Hebben kennisgemaakt met zijn vrouw en moeder, thee gedronken met cake en koekjes. Wat een gastvrije mensen! Daarna heeft een andere chauffeur van hem ons naar Unawatuna gereden.
Het was een lange weg van bijna 5 uur. In afstand was het 200 km, maar dat werkt niet zo in Sri Lanka. Er zijn ook hier maar weinig wegen, een paar keer hebben we moeten stoppen voor overstekende koeien ( zijn heilige dieren in het hindoeisme, en die mogen ze niet wegsturen. Moesten we dus wachten tot ze vanzelf aan de kant gingen), en soms erg druk verkeer. We hebben wel weer veel gezien van dit stuk Sri Lanka. Veel dorpjes, ander landschap (bananenplantages) en heel veel kleurige tempels. Maar ook kerken! Wat dat betreft is Sri Lanka een multiculturele samenleving. Alle voorkomende godsdiensten worden hier erkend(boeddhisme,hindoeisme,moslims en christenen), en men respecteert dit van elkaar. Knap hoor!
Uiteindelijk zijn we om 17.30 aangekomen aan de kust, in Unawatuna. Dit is onze laatste stop hier in Sri Lanka. Vrijdagmorgen komt Kelum ons om 08.30 ophalen om ons naar de luchthaven te brengen.
Donderdag krijgen jullie de laatste blog vanuit hier xxxx

Geschreven door Anjos.travels.collectmomentsnotthings