Vanmorgen hebben we een tuktuk geregeld om ons naar de Killing Fields en Tuol Sleng te brengen. De rit erheen was al een hele belevenis. Drie kwartier duurde de rit . Onze chauffeur manoevreerde heel beheerst door alle chaos om ons heen,was leuk om te zien. En wat een armoede in de buitenwijken.
Maar goed,we kwamen tegen 10 uur aan bij de killing fields. Het vernietigingskamp van Choeung Ek.
We wisten dat het heftig zou worden, maar dat was nog zacht uitgedrukt. De eerste indruk was die van een vredige,rustige plek. Maar het was er doodstil,zelfs geen vogelgeluiden. En toen we de overblijfselen zagen en de verhalen hoorden,liepen de rillingen over onze rug.
Ik ga jullie niet vervelen met de geschiedenis,maar even een korte samenvatting.
Tussen 1975 en 1979 zijn in Cambodja meer dan 2 miljoen mensen vermoord, onder regime van Pol Pot. Op dit moment is 30% van de bevolking 14 jaar of jonger.
Ze werden eerst gevangengenomen en naar Tuol Sleng gebracht. Hier werden ze echt gruwelijk mishandeld. Daarna werden ze met een truck naar de Killing Fields gebracht en werden ze afgeslacht. We hebben kunnen zien waar ze mishandeld zijn,met echte foto’s erbij. Massagraven,schedels,getuigenverhalen. En wat ook heel akelig was, we hoorden het lied dat klonk uit de luidsprekers als ze afgeslacht gingen worden. Met een geluid van een dieselmotor erbij zodat het geschreeuw niet te horen was. Wat moeten die mensen doodsbang zijn geweest. Nou,meer vertellen we er niet over,maar dit stuk zwarte geschiedenis hoort er helaas even bij als je in Cambodja bent.
De rest van de dag hebben we alleen nog maar aan het zwembad gelegen om alles even een plaats te kunnen geven.
Morgen nog een dagje voor de laatste highlights en dan gaan we Phnom Penh weer verlaten.

Geschreven door Anjos.travels.collectmomentsnotthings