Mijn laatste week in Indonesië is begonnen. Ik vertelde de vorige keer al dat ik enorm aan het twijfelen was over wat te doen en dat heeft nog een paar dagen aangehouden.

Uiteindelijk heb ik besloten om op maandag naar Yogyakarta te vliegen en daar t/m donderdag te blijven. Dan moet ik namelijk Indonesië uit ivm mijn visum.

Op vrijdagochtend was ik zo aan het trutten over mijn volgende bestemming. Ik werd niet goed van mezelf. Ik vroeg de eigenaar (Eki) of ik eventueel nog een macht kon bijboeken, zodat ik wat langer de tijd had om na te denken. Helaas waren de kamers volgeboekt, maar ik mocht wel bij hem ik bed slapen😖! Die avond daarvoor had hij ook al een aantal van zulk soort opmerkingen gemaakt en ik was er zo klaar mee. Dus in een halfuur had ik mijn spullen gepakt, uitgecheckt en een taxi besteld. Ik besloot om naar een hostel in Legian te gaan en zou het dan wel zien. Dat ligt tegen Kuta aan en hier kan ik dan nog mooi mijn laatste spullen kopen voordat ik naar Java vlieg.

Het hostel zag er prima uit, maar het was super koud in de dorm en de gemiddelde leeftijd was 20 dus ik besloot om hier maar 1 nacht te blijven en dan een prive kamer ergens anders te boeken, dichtbij Legian Street.

Ik ben die middag naar Beachwalk gegaan. Een groot winkelcentrum hier met winkels zoals Zara, Mango, Victoria Secrets, ga zo maar door. Ik vond dat ik het wel had verdiend om mezelf op wat nieuwe kleren te trakteren en dat heb ik ook gedaan! Mijn backpack is nog niet zwaar genoeg😜! De prijzen zijn hier echter wel gelijk als in NL dus dat was wel even schrikken haha! Ik vond hier zelfs mijn vertrouwde Acuvue Oasys lenzen. Daar ben ik zo blij om! Hoef ik iig niets anders te proberen en ze zijn ook nog eens een stuk goedkoper hier!

De dag erna had ik om 11 uur een afspraak bij Rob Peetoom, de welbekende kapsalon! Mijn uitgroei moest echt worden bijgewerkt en dat laat ik liever door mensen doen die verstand hebben van Europees haar dan dat ik hier naar een plaatselijke salon ga waar ze alleen blondeerpoeder kennen. Ik werd geholpen door Keko en hij heeft 24 jaar in Dordrecht gewoond, Sterrenburg. Hoe klein is de wereld toch! Vanaf 2001 t/m 2013 heeft hij grote tv shows in NL gedaan en heel veel in de muziekindustrie en vloog de hele wereld over. Ik was dus in goede handen, dacht ik. Na een tijdje was ik dan eindelijk klaar en het resultaat was dat de voorkant van mijn haar blauw/paars was. De kleur was volledig doorgeslagen. Hij vond het heel erg en ging vervolgens weer druk met mijn haar aan de slag om alles te herstellen. 5 uur later was ik dan eindelijk klaar en mijn haar was niet blauw meer, maar vrij donker. Ik was het zo zat allemaal en besloot naar mijn hotel te gaan en het even aan te kijken. In de avond leek mijn haar wel groen! Dit was niet wat ik wilde. De volgende ochtend heb ik direct gebeld en kon ik terugkomen. Ze zijn vervolgens weer 2,5 uur met mijn haar bezig geweest en het oogt nog steeds grauw. Ik ben dus super ontevreden en heb uiteindelijk mijn geld teruggekregen. Ze vonden het heel erg en het was nog nooit eerder gebeurd, maar ja daar heb ik niks aan. Ik zit nu dus met haar dat een flinke opdonder heeft gekregen door alle troep die erin is gegaan en een kleur waar ik niet blij van wordt. Ik hoop dat de zon mij snel een handje gaat helpen met de kleur. Uiteindelijk kan iedereen wel eens een slechte dag hebben en Keko vond het super vervelend dat hij het niet zelf kon oplossen, omdat hij ziek was. Maar ja er is niks aan te doen...

Na al deze ellende ben ik naar Legian Beach gegaan, heb ik heerlijk in de zon gelegen en een massage gehad. Ik heb mijn laatste duik in de zee genomen en zo kwam er een einde aan mijn dagen in Bali.

Daarna ben ik met Karen (zij zit in een hotel vlakbij mijn hotel) wat gaan eten in Sky Garden. Dat is een enorme club waar je voor 99.000 rp onbeperkt kunt eten en drinken tussen 17-21 uur. Je moet wel in een superlange rij staan, maar dat maakt niet uit. Alle alcohol is ook gratis en je krijg direct 2 drankjes mee. Mensen komen hier voornamelijk voor de alcohol. Als je om 21 uur nog eens 150.000 (€10,-) betaald kan je wederom tot 23 uur gratis drinken. Mensen zijn dan ook echt stomdronken heb ik mij laten vertellen. Je kunt gewoon in de club blijven en hoeft je entree niet meer te betalen en de club is open tot 3 uur. Een heel slim concept! Wij zijn na het eten echter weggegaan, want we waren allebei best wel moe en ik moest ook op tijd eruit om alles goed in te pakken voor mijn vlucht naar Java de volgende dag.

Inmiddels zit ik op het vliegveld en ben ik aan het wachten op mijn vlucht naar Yogyakarta. Vandaag hoop ik naar Malioboro street te gaan. Ik heb een hostel geboekt daar en ik wil uiteraard naar de Borobudur, Prambanan en de Bromo vulkaan beklimmen als mijn lichaam dit toelaat.

Met een klein beetje pijn in mijn hart ben ik dit aan het typen. God wat ga ik Indonesië, maar vooral, Bali missen! Gelukkig heb ik nog 3 dagen en ik weer dat daarna Borneo op mij wacht en ook hier heb ik destijds een beetje mijn hart aan verloren!

Hieronder een aantal dingen die mij aan Indonesië doen denken:

• De heerlijke geuren van de wierook die je over ruikt
• Bij gebrek aan wc-papier gebruik je de "kontdouche"
• De kleine offermandjes
• De vele scooters
• Het toeteren van iedereen de hele dag, met name de ongeduldige taxi-chauffeurs
• Het heerlijke eten (vooral de kip kecap, tempeh en mie goreng)
• De goedkope massages
• Tanken doe je niet bij een benzinepomp, maar je koopt een literfles benzine bij de plaatselijke "supermarkt"
• Het links rijden
• De vele (kleding)winkels
• Zelfs op de meest afgelegen plaatsen zijn er wel mensen die je iets willen verkopen (sarongs, zonnebrillen, armbandjes)
• De vele straathonden
• Bijna iedere dag een miljonair zijn
• De vele tempels
• De verschillende religies die duidelijk zichtbaar zijn en toch goed samen gaan
• De muziek op straat
• De vele verkopers
• Iedereen is hier taxi-chauffeur en wil je wel ergens naartoe brengen
• Het dumpen van afval, dit is best een probleem hier. Iedereen gooit alles in de rivier en vervolgens komt dit in zee terecht. Gelukkig is dit niet overal het geval
• Altijd moeten onderhandelen over de prijs en soms toch nog opgelicht worden
• De vriendelijke en bescheiden mensen (over het algemeen😉)
• De goede sfeer en energie die hier hangt

Zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik heb ook wel heel veel zin om de andere landen te gaan ontdekken en ben zo blij dat ik nog even kan blijven!

Tot snel weer😘

Geschreven door Anitas.travels