Vanochtend heeft het zowaar een beetje geregend, gelukkig maar een lichte miezer en het klaarde snel op. We hadden geen haast, dus rustig ontbeten met gebakken ei, avocado op crackers, yoghurt met crusli etc.
Vandaag hadden we maar één waterval op de planning, de Spahat falls (inheems voor ''beer"), de laatste op de route richting Clearwater. Die was ook heel mooi, maar het lijkt wel alsof we langzaam waterfal moe worden. Na een klein bezoekje aan de supermarkt en drogisterij (ons muggenspul was bijna op) hadden we nog ca.1 anderhalf uur voordat het raften begon. Dus we gingen naar Dutch Lake (ja zo heet het echt), om te lunchen en zwemmen. Het raftingbedrijf was letterlijk 2 minuten rijden hiervandaan. Na alle mogelijke formulieren ingevuld te hebben, kregen we wetsuits, helmen en zwemvesten. We waren met meerdere gezinnen, uit Nederland (wij), Belgie, Duitsland en Engeland. We reden met een prachtige groengespoten Amerikaanse schoolbus naar ons startpunt. We kregen Jacob (uit Nieuw-Zeeland) als gids, en deelden de boot met een Engels stel met twee zonen (iets ouder dan de onze). Na de veiligheidinstructie oefenden we met de commandos in een redelijk rustig stuk water tot we alles onder de knie hadden. Kai moest zelf peddelen, Alex en een paar andere kleintjes hoefden niet. Het heftigste stuk was in het begin (2 klasse 4 stroomversnellingen), de jongens vonden het fantastisch! Daarna klasse 3, rotspringen, en we eindigden met dobberen op klasse 2. Het was dikke pret en zeker voor herhaling vatbaar. We hebben hier nog geen fotos van, we mochten niks meenemen in de boot. De organisatie maakte paar kiekjes onderweg, maar het zal een paar dagen duren voordat ze die toesturen.
We hebben in het restaurant van de lodge/camping gegeten, dat scheelt weer afwassen :-) Uiteraard hebben we verjaardag van Elly als smoes gebruikt voor deze uitspatting.
Helaas is vanavond een gigantisch grote Nederlandse familie aangekomen op de camping, van de type die je eerder in het Gooi of op Ibiza tegenkomt. Einde rust voor alle andere gezinnen die tot nu toe prima met elkaar konden opschieten. Ik hoop dat de harde muziek zo uitgaat.
Morgen weer vroeg op, 450km richting Whistler, op kleine weggetjes, dus het wordt een lange reisdag.

Geschreven door AnitaenNick.op.pad