12 Augustus
Na het ontbijt hebben we alles opgeruimd en zijn we vertrokken met de mokoro’s. Onze jeep zou ons anderhalf uur later, om 9 uur ophalen. Helaas waaide het best hard, waardoor er regelmatig golven in ons lage bootje kwamen en we (vooral Nick) in een plasje lagen voor 1.5 uur. Deze keer hebben we de zij-flappen van de truck naar beneden kunnen doen om niet te bevriezen. Na een warme douche op ons eerdere campsite in Maun + lunch, zijn we met de bus vetrokken richting de Makgadikgadi Pans (zoutvlakte). We kregen ook te horen, dat we Chris – onze eerste chauffeur – waarschijnlijk niet meer terugzien. De Pans is een nu zeer droge, uitgestrekte zoutvlakte van ca. 6500 km2, groter dan die in Etosha. Het is echt heel mooi, je kunt er eindeloos in lopen en niets anders zien. Na zonsondergang hebben we in het restaurant van de camping gegeten en daarna nog de bar onveilig gemaakt. We zijn ook na sluitingstijd gebleven, met eigen biertjes, muziek uit de iPhone, dansend op de bar

Geschreven door AnitaenNick.op.pad