Vandaag stond de grote wandeling op de agenda. Na het ontbijt reden we naar King's Canyon resort, waar ze een dumpstation hadden. Eindelijk waren we verlost van onze shit :-) Daarna reden we terug naar King's Canyon, waar we de 6km canyon rim walk wilden doen, een vuurproef voor Kai, de draagzak en de knie van Anita. Het begon met een flinke klim omhoog op rotstrappen, daarna liepen we ook op rotsen op en neer langs de rand van de u-vormige canyon. Het was zo bijzonder mooi, zeker die paar honderd kilometer extra waard! Kai heeft het helemaal zelf gelopen! Alleen werd hij helemaal gek van onze foto acties, alsmaar stoppen en poseren. Aan het einde wilde hij alleen opgetild op de foto. Ik denk dat als het vlak was geweest, hij al rond de helft was afgehaakt, maar op rotsen klimmen en er vanaf springen waren een goede motivatie. En het beloofde ijsje en kampvuur natuurlijk 😁 een beetje afgemat bereikten we de camper, waar we nog hout sprokkelden voor ons vuurtje. Bij de receptie van de camping kochten we nog ijsjes en reden naar onze plek - die vergeven bleek aan iemand anders. Die al alles heeft uitgestald. Terug naar de receptie dus, die heel behulpzaam was, maar de uitvoering van het zoeken naar een nieuwe plek was toebedeeld aan een vreemde jongen die heel traag van begrip was. Een klein uurtje later hadden we en nieuwe plek met stroom, vuurplaats k en dichtbij de wc en bbq. 50m van onze oude plek vandaan.. Maar goed, de jongens waren lekker aan het spelen terwijl papa en mama een welverdiend duurbetaald biertje hebben genuttigd.
Aangezien onze boontjes begonnen te schimmelen hebben we de aardappelen in aluminium folie in het kampvuur gegooid en de kipspiesjes op de bbq gelegd. We deden nog wat cherrytomaatjes en plakjes komkommer erbij dan. De aardappels verfikten een beetje (nog net puree van kunnen maken) en de bbq deed het niet goed, dus de spiesjes gingen de pan in. Improviseren dan maar. Vervolgens kilo's rood zand van de kids geboend onder de douche; ze lagen er om 8 in. Nu afwachten hoe lang ze gaan rellen.

Geschreven door AnitaenNick.op.pad