Tijdens het ontbijt, we waren de laatste en hadden nu al de bijnaam Lazy quests, praten we nog wat met onze vriendelijke gastheer over de overstromingen welke een paar weken geleden in deze stad waren geweest en de economie van Marokko. Daarna gingen we op weg naar het bijzondere dorpje/Kasbah Aït Ben Haddou, hier is onder andere Game of Thrones en de Gladiator opgenomen. We werden rondgeleid door een vriendelijke 15 jarige jongen. We zagen hoe ze van diverse vloeistoffen welke ze verwarmde mooie tekeningen maakte, vroeger gebruikte ze deze methode om geheime boodschappen door te geven. Ook gingen we langs bij een handwerk winkel waar ze kleden en tassen maakte van wol, we onderhandelde om een tas te kopen maar kwamen er niet uit, dus liepen we weg, uiteindelijk kwamen ze achter ons aan gerend en kregen we hem alsnog voor onze maximale prijs, ongetwijfeld nog steeds teveel geld betaald. Na de toer perste de gids ons ook nog even af, wederom ingetrapt, omg!

We reden door, een werkelijk prachtige route dwars door de bergen. Alle kleurschakeringen zijn wel voorbij gekomen. De weg was niet al te best, de haarspeldbochten wisselde elkaar af maar Ar bracht ons veilig naar Telouet waar we lunchte en de overblijfselen van weer een andere Kasbah bewonderde.

Na deze stop was het nog 2,5 uur rijden naar Marrakech, de bergen bleven, de wegen waren goed. Hoe dichter we bij Marrakech kwamen hoe drukker het werd, auto’s en brommers schoten ons aan alle kanten voorbij. We namen een wijs besluit, parkeerde de auto en stapte over op een taxi, welke ons veilig afzette bij Dellarose Boutique hotel, deze zag er prima uit. We kregen een lekker kopje thee en werden na de kamer gebracht alwaar Ang zich omkleedde en naar het zwembad vertrok om af te koelen en met water van 16 graden lukte dat prima.

Na een douche liepen we naar het Djemaa el Fna plein en wat een gekkenhuis was dat, overal muziek, eettentjes, juice kraampjes, apen aan de ketting, henna, verkoop dingetjes en vooral heel veel herrie en mensen. We keken onze ogen uit. Terug in het hotel wilde we een flesje wijn bestellen en deze opdrinken in de rooftop bar maar de service was echt slecht. Dus kochten we in de naastgelegen supermarkt eigen fris en namen we de Bacardi en chips mee naar de rooftop voor onze eigen picknick.

Na een prima ontbijt liepen we rond 9.45 de stad in, we gingen terug naar het plein waar het een stukje rustiger was dan gisteravond, wel waren er nu slangenbezweerders. We liepen door de Medina en brachten een bezoekje aan de secret gardens en het Bahia paleis, dronken suikerrietsap en kochten veel te dure souveniertjes. We aten lunch met een stuk of 6 katten aan onze zijde, welke overigens niet lastig waren. Daarna terug naar het plein waar zo’n 60 mannen op kleedjes lagen te bidden. Opeens zag ik een slang richting mijn arm gaan, ik schrok me helemaal kapot en gilde, flikker op met je tyfusslang. Het bleek een nepslang maar de man die mij liet schrikken heb ik nooit gezien, van een afstandje bood hij een soort van excuses aan naar Ar. We besloten een brommer tuktuk te nemen om de nieuwe stad te ontdekken, een vrijwel tandeloze chauffeur reed ons rond en sprak verrassend goed engels. Na de rondrit gingen we terug naar het hotel, waar Ang een frisse duik nam. Daarna liepen we naar de nieuwe stad, genoten van de fonteinen die op de maat van stampende muziek spoten en keken naar de diverse winkels en kochten witte en grijze wijn bij de Carrefour. We aten bij een gezellig Italiaans restaurant en dronken onze witte wijn tijdens ons four plus spelletje op de rooftopbar.

Geschreven door AAinMarokko