Vanmorgen liepen we naar de ontbijtzaal waar een enorme herrie vandaan kwam er zat een man op een gimbri Marokkaanse deuntjes te spelen en nog versterkt ook, niet om aan te horen en we besloten hoewel het bewolkt en een beetje fris was buiten te eten.

Vandaag vertrokken we weer uit Marrakech, naar onze laatste verblijfplaats Riad Almadina in Essouira. Dit is een grote kustplaats aan de Atlantische oceaan. Voor het hotel in Marrakech konden we meteen een taxi nemen naar de parkeerplaats. Helaas begreep onze chauffeur niet helemaal waar deze was en tot overmaat van ramp werd hij steeds gebeld en begon hij heel hard te huilen. Zijn kindje was aangereden door een brommer en moest naar de dokter maar er was geen geld, hij liet ons een foto zien van een wond en was ontroostbaar. We wisten niet goed of we in de maling werden genomen en toen bleek ook nog dat Ar zijn telefoon kwijt was. Bij de parking aangekomen betaalde we de man het dubbele van de prijs. Daarna peilde Ar zijn mobiel uit met de iPad, de mobiel lag nog in het hotel. We rekende af bij de parking, waar ze de hoofdprijs vroegen dus Ar gaf de helft, sprong in de auto en riep nu rijden!!!! Dus dat deed ik, door de stad naar ons hotel waar Ar zijn mobiel weer in ontvangst mocht nemen. Daarna konden we dan eindelijk op weg naar de kust. Het was een kleine drie uur rijden, op wegen waar je afwisselend 40, 60, 80 of 100 mocht rijden. Dichterbij de kust werd het landschap weer wat mooier en brak de zon door, wel waaide het behoorlijk. Het bleek al snel dat we niet met de auto bij onze Riad konden komen dus parkeerde we de auto en liepen de laatste 600 meter de stad in. We kregen een kamer op de vierde verdieping, juist naast de rooftop, wat een hele klim was maar wij mochten niet zeuren want de portier liep het met mijn koffer op zijn schouders en Ar zijn koffer in zijn hand. Voor het eerst deze vakantie was de kamer nog niet klaar dus liepen we het stadje in voor de lunch. We zaten aan tafel met een kat welke lekker lag te slapen totdat de vis op tafel kwam. Na de lunch liepen we naar de kust, door de wind waren er prachtige golven. We genoten van het magnifieke uitzicht en bekeken daarna de diversiteit van de gevangen vissen in de haven en aten een paar heerlijke oesters. Bij terugkeer in de Dar, deden we een grijs wijntje op het terras waar de rust verstoord werd door een grote luidruchtige en rokende groep Scandinaviërs. Rond 8 uur liepen we het oude stadje in op zoek naar een leuk restaurant. In deze stad zijn meer bedelaars dan in de andere steden, ook zijn er veel kunstwinkeltjes. We vonden een sfeervol restaurant waar het eten heerlijk was en we af en toe leuk contact hadden met de Oostenrijkse mensen aan de tafel naast ons. Na het eten was het toch nog even tijd voor een spelletje Triominos in de kamer alvorens we gingen slapen in onze sfeervolle maar ook enigszins Spartaanse riad.

Vanmorgen na het ontbijt lekker naar het strand geweest. Eerst moesten we nog twee (hand)doeken regelen dus op naar de winkels, twee doeken moesten 200 dirham kosten, wij boden 150, handjeklap en het werd 180, ik betaalde met 200 en de man gaf mij per ongeluk 40 terug, ha!! snel stopte ik het geld weg, dit keer trokken wij aan het langste end. Op het strand huurde we twee bedjes en een parasol. Genoten van de voetballende jongens en Ang nam zo nu en dan een duik in het behoorlijk frisse water. Rond half drie liepen we naar de haven waar we diverse verse vis kochten om bij een grill te laten klaarmaken. Daarna nog souveniertjes gekocht, Ar haalde nog een flesje wijn bij een drankwinkel in een achterafje. Ondanks de wind hebben we nog lang buiten gezeten. Later deden we nog een rondje, aten een klein hapje en kochten we wederom een tas.

Na het ontbijt pakte we de koffers netjes in, Ar ging wat telefoontjes plegen en Ang maakten een lange strandwandeling. Daarna maakte we ons klaar om alvast richting Marrakech te vertrekken, we hebben een hotel in de buurt van de luchthaven geboekt zodat we morgen geen stress zouden hebben om onze vlucht van 12.00 uur te halen. Achteraf bleek dat ons reis programma ook naar Marrakech leidde, maar dit hadden we gemist omdat het hotel was weggevallen op de lijst. We reden eerst naar de luchthaven om alvast te checken waar we de auto moeten inleveren en daarna gingen we op zoek naar onze laatste Riad en dat was nog wel een onderneming, eerst stonden we op een bouwplaats met een enkel gebouw later in een nieuwbouwwijk en na een laatst check stonden twee meiden te zwaaien en hadden we de locatie alsnog gevonden. We werden super vriendelijk en gastvrij ontvangen en de kamer en het gebouw is super netjes en hartstikke nieuw. Ar moest zijn thee inschenken skills tentoonstellen en slaagde voor de test. We aten als avondeten een pizza, 2 euro per stuk en best lekker.

Op de luchthaven aangekomen was er weer niemand van de rental car behalve een auto van deze organisatie dus lieten we de sleutel achter in deze auto en trotseerde 5 rijen alvorens we rustig konden wachten voor het boarden.

Terugkijkend kunnen we zeggen dat Marokko een prachtig land is met vele gezichten en natuur, we een hele afwisselende reis hebben gemaakt, dat de mensen super vriendelijk zijn en er overal mega veel katten zijn. Ook het eten was heerlijk en divers en goed betaalbaar. Als ze wisten dat we Nederlanders zijn, vertelde er een aantal dat ze familie in Nederland hebben wonen of ze noemde Badr Hari, Rico Verhoeven, Ziyech, Najib Amali maar de mooiste was; the land of Sonja Bakker; she makes healthy food.

De reis had echter ook een andere kant, we brachten niet altijd het beste in elkaar naar boven en dat kostte een hoop energie. Wat de toekomst ons (samen) brengt zal de tijd ons leren.

Geschreven door AAinMarokko