Om jullie te tonen dat we een totaal verschillende schrijfstijl hebben, trakteren we jullie vandaag op 2 verhalen over dezelfde dag:

Goeiemorgen, weer een miezerige morgen🥴 Maar wij zijn geen watjes , dus we beslissen om de watervallen-hike , die we al een dag uitgesteld hebben, toch te starten vandaag. Een grillig voortdurend klimmend wandelpad langs de waterrijke Kinsorivier, waarvan men zegt dat het een van de mooiste dagtochten is tussen Fjord en Fjeld! En dat is het ook, de meest idyllische maar tegelijkertijd ook de meest woeste hike ever, voor ons dan toch🙂 We passeren tijdens de 6 uur durende tocht de Tveitafoss , de Nyastølfoss, de Nykkjesøfoss …en voor wie het nog niet door heeft foss is Noors voor waterval. Soms stoppen we efkes met ademen omdat we gewoon buiten adem zijn, of om dat het uitzicht ons de adem beneemt🤩 Eenmaal boven geraken we een tijdje de weg kwijt, want het is echt mistig en we moeten de waterval gaan zoeken op het gehoor. Maar we willen hem echt wel gezien hebben! Met alle gevolgen vandien, want als je op het gehoor heen wandelt is de terugweg niet zo evident, maar via een spectaculaire shortcut, waar we zelfs Zappa efkes over de rots moeten dragen, geraken we dan toch terug op het aangegeven pad….oef!…wij blij! Zo geraken we dan uiteindelijk, met een paar uitglijmovementjes op de natte rotsen , toch terug waar we vertrokken zijn . Toe aan een douchke nu, waar we dan ook van genieten in een nabij gelegen camping als onaangemelde anonieme gast 😊 Onze camper terug aan het hetzelfde meer geïnstalleerd, de omgeving een beetje verbouwt, wasdraad, bank,…en het kokkerellen in open lucht , kan beginnen.

Lili


We starten de dag vandaag in Kinsarvik met motregen.
Maar de voorspellingen zijn goed dus we doen waar we voor gekomen zijn.
Het pad is aangegeven en een plan is niet nodig want er is maar één weg, of beter gezegd route nee dat is het ook niet.
het begint allemaal onschuldig via een grindweg, al snel is het een steil padje over rotsen.
Hoe hoger we komen hoe grilliger het wordt.
We komen aan de eerst waterval, mooi echt wel mooi.
Op naar de volgende, ook mooi echt wel mooi.
We blijven klimmen onderweg hebben we onze regenjasjes en warme blouse al opgeborgen.
Zappa loopt steeds vooruit en blijft dan kijken of we volgen.
Ik besef dat 4 poten makkelijker is.
Het is zweten, ondanks het maar een dikke 500 meter omhoog is is dit echt wel een heftige klim.
Een beetje doorzettingsvermogen stond er in ons heilig boek en dat is hier idd van toepassing.
Ik vraag aan Lili wat we nu doen. Ze zegt dat dit Hiken is, een woord dat ik nog niet lang ken.
Hiken is eigenlijk gewoon wat we vroeger wandelen noemde.
Volgens Lili (en die is expert, ze werkt toch voor AS Adventure. AS voor de vrienden) is dit een soort van extreem wandelen een beetje avontuurlijker.
Als ik men benen mag geloven kan dit kloppen.
En met die nieuwe discipline voor mij voel ik me plots weer veel jonger dan ooit en hoor ik er weer helemaal bij!
Voortaan Hiken we 👊
Uiteindelijk bereiken we ons doel, de hoogste rots!
Spijtig genoeg in de wolken, maar we vinden ons doel op de tast 😉.
We hebben hier ongeveer 3u voor nodig gehad, het is weer wat killer geworden en dat vinden we niet erg? We nemen enkele fotos en zetten de daling weer in 😀
Verder kan ook! 4 dagen wandelen… neen dank U, wij zijn hier voor ons plezier😉
Langs het pas vol met natte glibberige rotsen waar mos groeit en modder ligt, waar bomen hun wortels een weg naar houvast zoeken, dalen we af, dit is moeilijker dan omhoog.
ik bedenk me dat een berg bewandelen Hiken moet ik zeggen 😉 een beetje is zoals het leven.
Ieder kiest zen eigen pad en gaat op zijn manier, sommige doen dit voorzichtig en bedachtzaam,
andere nemen meer risico en gaan al eens op hun bek, uiteindelijk komen ze allemaal beneden.
Een mens krijgt soms diepe gedachten 😉
Als we terug aan de pijpleiding komen en het ergste achter de rug hebben, houden we een kleine picknick?
Brood kaas en wat gerookt vlees, Zappa vindt dit een geweldig idee..
Het is van hieruit nog een kwartiertje wandelen naar onze Camper, als we daar zijn trekken we ander schoeisel aan.
Ik krijg het lumineuze idee om naar de camping te rijden waar we deze ochtend even geparkeerd hebben om naar toilet te gaan, maar nu om te douchen. We beginnen dat camperen onder de knie te krijgen!
We rijden 50m naar benden en gaan aan het water staan, vorige nacht stonden we hier ook al ,maar nu it’s beter weer en installeren we ons om buiten te koken.
De Tarbot die we gisteren kochten met een ratatouille saus en rijst. Veel beter wordt het niet meer ;)
Beiden hebben een voldaan gevoel van deze dag, dit is uiteindelijk waar we voor gekomen zijn.
Als we morgen weer wat spieren voelen waar we al even het bestaan niet van wisten is ’t goed.
Morgen is er een nieuwe dag en rijden we verder naar beneden richting Odda…

Luc

Geschreven door Zappas.avonturen