Het eerste wat ik doe als ik wakker word is checken of onze koffers mee zijn gekomen naar Rio, maar helaas, de tag geeft aan dat ze in Lissabon staan. Na het heerlijke ontbijt gaat Camille voor ons bellen met TAP, dit heeft wat voeten in aarde, maar uiteindelijk de bevestiging dat de koffers inderdaad nog in Lissabon zijn en dat er geen garantie is dat ze morgen mee komen. We willen dit kofferverhaal niet ons volledige Rio avontuur laten verpesten, dus nemen een taxi richting de Suikerbroodberg. Het is een leuke rit en beneden aangekomen ziet het er allemaal verzorgd uit. De kabelbaan in nieuw en fris en de ingang goed geregeld. De kabelbaan bestaat uit twee delen, op de eerste berg is het uitzicht al fantastisch, maar op de tweede echt magnifiek! Wat ligt Rio prachtig aan de baai. We zijn uitgekeken tegen het middaguur en nemen de taxi naar het Centro, en wel specifiek naar de beroemde trappen: Escadaria Seleron.

De rit er naar toe is leuk en het valt ook op hoe enorm groen Rio is. De taxi zet ons voor de Escadaria af en we lopen de trappen omhoog en bewonderen de tegels. Bovenaan spelen ern paar lokales, maar niemand gaat verder dan dat, dus het is waarschijnlijk niet veilig. We gaan weer naar beneden en lopen de straat af richting het aquaduct, maar dit werd erg onguur, dus we lopen weer terug en drinken een biertje met empanada's onderaan de Escadaria. Jannet leest dat er een treintje over het aquaduct gaat van Carioca naar Santa Teresa. We besluiten een taxi te nemen naar het beginpunt in Carioca, want Santa Teresa stond al op ons wensenlijstje. We gaan met een echt oude tram de berg op en de uitzichten zijn bij tijd en wijle fantastisch! Onderweg stappen mensen in- en uit. Het lijkt ons leuk om dit deels terug te lopen. Maar het eindpunt is een beetje vaag en dit bleek de laatste tram van de dag te zijn, dus we blijven maar verstandig zitten! Eenmaal beneden lopen we door een winkelstraat naar het aquaduct. Nadat we die voorbij zijn begint het leuke horeca kwartier van de wijk Lapa. We gaan bij.....zitten en bestellen een karaf Sangria, heerlijk fris! Na wat borrelen besluiten we aan de overkant te gaan eten want daar speelt al een liveband. En dat ie er was, hebben we geweten! Wat we hoorden was wat jammen, maar toen ze echt begonnen, was dat zo hard dat je niet meer kon praten en een tuut in de oren er van overhield. Op zich was het leuk, maar dit was geen topkeuze. We nemen de taxi terug naar Ipanema met een lach op het gezicht: Rio is tof!

Geschreven door Wims.wereldreizen