We starten de dag als altijd en vervolgens staan we nog een uurtje foto’s te maken van de roofvogels die hun huis in de arena hebben. Ze vliegen af en aan en volgens ons is voor alle vogels hier, groot en klein, de sprinkhaan dagelijkse kost. We zien meerdere vogels met een sprinkhaan in hun bek rondvliegen.
De lucht is bewolkt en er is weinig blauw nog. We besluiten de camper klaar te maken om richting Consuegra te gaan. Omdat we veel kilometers moeten afleggen, gaan we allemaal snel weg rijden. Prachtige omgeving, maar voor wat we tot nu toe gereden hebben, wordt het met deze snelheid eigenlijk een enigszins saaie rit. Het landschap veranderd duidelijk, we zitten meer op vlakke stukken met graanvelden. In de verte pronken de bergtoppen tussen de wolken. Toch wel mooi dus 😊. We koersen af op een camperplek en kiezen niet voor Consuegra, maar voor de camperplaats in Puorto Lapice zo’n 20 km verderop. Dit is een nette plek met het dorp op loopafstand. We komen daar rond 16:00u aan en er is gelukkig nog plaats. Het schijnt nl. een geliefde plek te zijn die ook nogal eens vol kan staan. We zetten de camper netjes weg en genieten van een kol koffie. We kunnen heerlijk buiten zitten. Natuurlijk bezoeken we ook het dorp even en dat Don Quichotte hierover het platteland trok, dat is wel te merken, restaurantjes en souvenirswinkeltjes geven daar ruim uiting aan. We pikken nog even een terrasje en lopen terug. Bij de camper zitten we lekker buiten met een drankje en de, over de datum geraakte, pelpinda’s. Het uitzicht vanaf de camperplek brengt een aantal oude molentjes in beeld op de top van de berg. Als we gegeten hebben besluiten we de koffie op een terras te halen, dus lopen we weer naar het dorp. Er is daar een soort plein met allemaal terrasjes. We kiezen er één bij het café, waar een groep Spaanse mannen het weekend inluiden met veel bier. op de terrassen eigenlijk alleen maar Spanjaarden. We drinken er koffie en bier (Wilton dan) en praten honderduit over onze nabije toekomstplannen. Als we terug lopen naar de camper, lopen er een stel pubers te giechelen om het tempo wat wij lopen. Zij lopen te slenteren en met hun telefoon te spelen. Terug in de camper schrikt Dicky zich een hoedje......haar camera ligt nog op de stoel op het terras. De conditie is nog goed. In een rap tempo rent ze erheen. De mensen van de bar hadden het nog niet gemerkt en evt. voorbijgangers ook niet. Het viel gelukkig ook niet op zo’n zwarte camera op een zwarte stoel. In de camper wordt er nog wat gewerkt aan de reisverslagen en aan de 3x59 foto die Dicky elke week moet maken en online moet plaatsen. Morgen bezoeken we de oude molens bij Consuegra en maken we plannen voor alweer de laatste week van onze reis.

Geschreven door Wiltondickyopreis.wereldreis