Vandaag gaan we al vroeg op pad: om 7.30 uur ontmoeten we onze gids Stéphane bij de parkeerplaats van de Via Ferrata de Curalla., bij Plateau d’Assy. Een plaatsje op een half uurtje rijden vanaf ons huis. Eigenlijk op een van de bergen aan de overkant. We gaan voor de eerste keer een beklimming langs een steile rotswand doen. Het filmpje dat we hier gisteravond nog over keken, zag er spectaculair uit. Dus een beetje zenuwachtig zijn we wel om straks op 1400 meter hoogte aan een rotswand te hangen…
Ronald gaat helaas toch niet mee. Die vertrouwt zijn been/voet niet en omdat je halverwege niet terug kan, gaan we met z’n drieën met onze gids mee. We krijgen een harnas om onze heupen, met twee karabiners eraan en nog wat benodigde veiligheid lussen eraan. En een helm. Dan lopen we eerst over een vrij steil pad omhoog, zo’n 20 minuutjes voor we bij het startpunt zijn. Daar zitten we op 1250 meter hoogte. En dan moeten we over 400 meter langs de rots, nog zo’n 200 meter omhoog.
Stéphane zekert ons nog eens extra met een touw en dan gaan we van start. Evy volgt Stéphane, dan komt Finn en Ingrid sluit af. In het begin is het even zoeken hoe het touw los moet van de haken die in de rotsen zitten. En prutsen we nog een beetje met de karabiners. We worden ook een beetje opgejaagd door een ervaren dame die net achter ons startte en een ervaren groep. Deze laten we allebei passeren en vooral het voorbij laten gaan van de dame is wel even spannend. We hebben weinig ruimte en staan dicht bij elkaar extra vastgemaakt tegen de berg geplakt… 😳, maar het gaat allemaal goed. De groep passeert ons op een wat ruimer punt. Daarna krijgen we de smaak te pakken. De beugels in de berg helpen natuurlijk, maar soms moet je echt een grote stap maken. Of net een beetje een bochtje om. En om de zoveel meter weer langs een haak, zodat je een karabiner moet zekeren aan de staalkabel en de ander weer los moet maken. Als je dat vergeet is het niet handig… moet je je weer even wat terug laten zakken. We lopen ook over een staalkabel (zo’n 15 meter) en twee houten balken (ongeveer 5-6 meter). Echt spectaculair.
Tijdens het klimmen zijn we natuurlijk gefocust, maar op de rustpunten kunnen we van het uitzicht genieten. We kijken maar niet te veel de diepte in, want we zitten echt wel hoog 🧗‍♀️😮. Dit is echt wel heel erg leuk om te doen en ik ben vooral heel erg trots op ons! Het is een fantastische ervaring.
Na anderhalf - twee uur klimmen zijn we boven. Moe en voldaan. We drinken en eten even wat en laten Ronald natuurlijk weten dat we veilig boven zijn gekomen. Na een kwartiertje lopen we rustig langs een mooi pad (natuurlijk ook best weer stijl) in 3 kwartier weer naar beneden. Ronald heeft lekkere croissantjes en een appelflap ding voor ons gehaald bij de bakker en ergens een fles koud water gehaald. Die eten we op op het pleintje voor de kerk van het dorp. Die kerk is trouwens ook bijzonder. Een paar beroemde Franse schilders hebben daar werk hangen, waaronder Chagall. Echt mooi.
Daarna gaan we terug naar ons huisje. Tussenstop bij de SuperU zodat we vanavond wat lekkers kunnen maken. De middag relaxen we lekker - op de bank of in de cold tub ☺️. Mooie dag weer!

Geschreven door Wijzijnonderweg