Vanochtend stonden wij om 6:00 uur op, snel aankleden en nog wat eten voordat wij opgehaald worden. Nijn had geregeld dat wij alsnog wat konden eten ondanks dat het restaurant pas om 7:30 uur opengaat, dat was wel heel fijn, want ik heb toch echt wel een ontbijtje nodig hoor.

Vandaag zijn wij op een excursie geweest naar Angthong national park.
Wouhhh wat een beleving was dit weer zeg. 💪🥰.

Om 7:15 uur begint onze avontuur. Wij worden opgehaald bij ons hotel en halen onderweg nog een jongen op dan gaan wij naar de pier en stappen wij op de boot, die naar Angthong national park gaat.
Op de boot start je met een muffin, banaan🍌 en koffie of thee. Ik eet lekker een banaantje want ik weet dat wij hier een aantal activiteiten gaan doen, die zeker wat energie gaan kosten. Op de boot ontmoeten wij 4 andere Nederlanders. (Ronald, Miranda, Tim & Hajir.) Meteen is daar een super leuke klik en met zijn allen gaan wij dit avontuur verder aan.
Er waren 2 opties om te doen: rood♥️=met de kajak🛶 40 min naar het eiland🌴🏝️ of
Blauw💙= met de boot 🚤naar het eiland.
De meeste mensen hebben rood, dus hoppa daar gaan wij vanaf de boot met de kajak op pad🛶.
Eerst gaan wij richting het strand. De gids vertelt dat dit Beach 1 is. Wij moeten naar beach 4. Langs de rotsen gaan wij zo elk strandje af tot wij bij het strand aan zijn gekomen waar wij eruit gaan. Hier is op 500 meter hoogte een viewpoint waar je op de Laguna uitkijkt.
Hajir en ik kijken elkaar aan en beginnen met de klim 🧗naar boven. Het zijn hele stijlen trappen met beste openingen ertussen. Zet je gedachten uit Deb, roep ik aanmoedigend naar mijzelf 🤣💪. Op het eerste tussen stukje kan je op een bord lezen wat je zoal kan tegenkomen hier. Wouhhh een zeearend kan je hier gewoon tegenkomen, wat een prachtig mooi beest is dat. Even bijgekomen moeten wij nog een heel eind omhoog. Hop 💪en door. De laatste trap is zo stijl dat je letterlijk recht naar boven moet klimmen maar dan ben je daar. Wouhhhh🥰👀, wat een prachtig uitzicht is dit zeg. Je kijkt over een hele mooie turquoise Laguna uit. Even wat foto's en dan moet je toch ook weer naar beneden. Omgedraaid de trap af is dan het makkelijkst. Ik moet altijd aan mijn vader👨( de emoticon lijkt niet geheel op mijn vader, maar je moet er géén haar bij denken), die de trap op en af rent al zijn ze nog zo stijl..nou pa, ik doe het als een slak liever🐌. Zo overwinnen wij hier op Thailand aardig wat angsten. Vele hoogtes hier en als je wat wil zien, dan moet je er iets voor over hebben. Eenmaal weer beneden gaan wij met een longtail boot terug naar de grote boot om te lunchen. De lunch is heerlijk. Rijst🍚, kip🍗, aardappelen🥔, groente🍅🍆🥕 en fruit🍍🍉. Na zo'n klim gaat dat er goed in. Wij varen nu richting een ander deel waar je 3 opties hebt om te doen. 1: viewpoint, 2 snorkelen, 3 grotten.
Oke 1 valt af, wij hebben net een viewpoint gezien. 2 snorkelen: de gids geeft aan dat er nu niet heel veel te zien is, dus die valt ook af. Het wordt nummer 3 de "grotten".
Het is een klim naar boven van 280 meter🤔, oke. Hajir heeft zoiets van gaan wij dit echt doen, nee toch. Maar ook zij gaat heel stoer beginnen aan de klim. Het begint al vrij snel heel stijl, dit beloofd wat voor de rest van de klim. Je moet hier echt klauteren en klimmen. Stiekem voel ik mij ook weer echt jong, lekker klimmen in en op alles, toen had ik nooit last van hoogtes. Wij komen op het eerste tussenstuk aan en plots zien wij daar 2 apen, hoe leuk is dat. Miranda en ik gaan voorop en voor wij er erg in hebben zijn wij al best ver. Ergens bij een rots is er iets meer ruimte waar je redelijk kan zitten. Wij gaan daar maar even wachten op de rest van de groep. Tim klautert daar de afgrond in. Het is wel heel fascinerend om te zien hoe zo een grot eruit ziet en hoe dit door de natuur is ontstaan.
Miranda en ik gaan weer voorop verder. Wij zijn lekker aan het kletsen en klimmen en klauteren stijl omlaag alvorens wij een hele lange rit naar boven moeten klauteren en klimmen. Terwijl wij al beneden staan, zien wij de rest boven staan. Dat is zo'n moment waarop je beseft, oke dat was wel gedurfd en dan moet het ergste nog komen. 🥴🤪. Miranda en ik gaan verder met onze klim. Miranda houd het tempo er goed in waardoor wij lekker door klimmen. Wij zijn van top tot teen zeiknat, wat verliezen wij een vocht hier zeg. Bovenaan gekomen, draai ik mij om en zie ik Nijn, Ronald, Tim en Hajir staan. Ze zijn echt heel heel klein.🤢😱🫣. Heb ik echt deze klim gemaakt. Mijn maag draait wel een beetje hoor. Ik schreeuw naar beneden, dat wij nu pas zien, dat wij dezelfde weg ook weer terug moeten. Ook zij zijn diehards, die naar boven klauteren.😱🫣. Het blijkt dat Miranda en ik veel te ver naar boven zijn gegaan en dat wij een afslag hebben gemist. De groep volgt netjes het pad en wij moeten eerst weer een stuk naar beneden om vervolgens weer op het pad terecht te komen. Aan het eind stappen wij in hele mooie grot🥰😍. Het is onbeschrijfelijk wat je allemaal ziet. Je ziet allemaal vormen, lijken wel bloemen, die zijn ontstaan uit stalagmieten, ze vormen een prachtige tekening. Je kan de mooiheid niet eens vastleggen op een foto omdat er zoveel details in zitten. Na onze bewondering beseffen🤔 wij dat wij het hele stuk ook weer terug moeten. Miranda en ik beginnen aan de klim en het gaat sneller dan wij denken. Je moet alleen niet naar beneden kijken want het is wel echt heel hoog. Het is wel heel bijzonder, dat op het gevaarlijkste stuk, geen touw of iets, te bekennen is. Ik moet mij bij 1 rots laten vallen, zodat ik met mijn handen op de andere rots steun. Miranda gaat helemaal stuk🤣 en ligt Krom van het lachen, daardoor heb ik geen enkele kracht meer in mijn lijf om te bewegen en dat terwijl ik als een soort van brug hang tussen 2 rotsen in met daartussen een diepe spleet naar de afgrond. Dit was zo hilarisch, maar wellicht niet het meest goede moment. (Ja, mam🤱 ik leef nog en het is allemaal goed gekomen😉😘). Als wij helemaal beneden zijn en naar boven kijken dan pas besef je echt hoe hoog je gaat en dat gewoon op mijn gympjes😆😁. Nu gaan wij weer verder omhoog. Ik ga voorop. Hier hangen touwen en terwijl wij bijna boven zijn en ik een touw vast pak, zie ik in mijn ooghoek dat Miranda, die dat zelfde touw ook vast heeft, plat op een steen door mij ligt. 🤣 Ik plas zowat in mijn broek van het lachen. Wij hebben in ieder geval vreselijk veel lol. Wij weten niet hoe snel wij dat laatste stuk moeten doen, want wij hebben het zo heet en zijn zeiknat van al het zweet, dat wij graag de zee in willen duiken. Dat is dan ook het eerste wat wij doen, althans dat proberen wij. Ga maar eens een natte broek of shirt proberen uit te trekken🤣, dat is best een uitdaging. Eindelijk ploffen wij in de zee🥵. Het was nog lekkerder geweest als deze nu wat kouder was, waardoor je lichaam ook echt afkoelt, maar er is ook gelukkig een douche verderop. Nijn ziet ineens een stukje hout drijven. Bovenop het stukje hout, zit meneer krab🦀. Hij leeft wel, maar blijft gewoon zitten op zijn stukje hout. Oke, dit is wel heel raar, met zijn kraalogen zie je hem naar ons kijken, maar doet niks. Nou de hulptroepen gaan hem redden hoor. Wij zetten hem op het strand. Een andere toerist haalt hem van zijn houtje af maar hij laat meteen zien dat hij dat niet wil en gaat weer trots op zijn stukje hout zitten. Oke, nou dan zal hij het vast lekker vinden. Tot ziens meneer krab 🦀. Wat heerlijk een douche, even afkoelen en dan op naar de boot. Het koste heel veel energie maar Ohh wat was dit een super mooie ervaring. Nu nog 1:30 uur met de boot terug. Heerlijk kletsen en lachen met zijn allen dat maakt de dag helemaal af.
Als wij terugkomen bij het hotel is het al 17:30 uur. Wij zijn doodop maar willen wel eerst douchen. Ondertussen hebben wij nog app contact met Ronald, Miranda, Tim en Hajir of wij nog iets met zijn allen gaan doen? Wij zitten helaas best een eind uit de buurt van elkaar waardoor het wel een ritje is. Wij zijn allemaal bekaf, dus voor vandaag gaat het hem niet meer worden.
Het regent ineens heel hard en wij moeten nog eten. Nijn heeft een echte Italiaan gevonden, die volgens de reviews heerlijke pasta s maakt. Kom op dan maar, wij slepen onze lichamen vooruit en bereiken de overkant van de straat. Wij ploffen neer, kijken elkaar aan, voelt jou lichaam ook zo zwaar🤣😆.
Na een heerlijke pasta, bereid door een echte Italiaan, zit er weer iets meer energie in onze lijven en gaan wij ook nog even langs de supermarkt voor wij weer teruggaan naar ons hotel. Wij ploffen op bed en al snel is Nijn vertrokken. Ik probeer de blog te schrijven maar val met de telefoon op mijn hoofd in slaap. 💤💤💤💤💤💤.

Geschreven door Vakantie.Thailand.2024