Vandaag rijden we vanuit Stavanger door naar onze volgende slaapplek: Ulvik. Dit is de noordelijkste plek waar we verblijven en het meest in het binnenland.
Na het ontbijt checken we uit en om 9.40 vertrekken we. Volgens diverse reisgidsen zou omrijden via route 13 de moeite waard zijn. Dus we besluiten dat te doen. Na een paar minuten rijden we al de Ryfylke tunnel in. Nu nog de langste en diepste onderwatertunnel van Europa. Na de tunnel krijgen we al snel de meest prachtige landschappen te zien, niet wetende wat ons nog allemaal te wachten staat. Bij Hjelmelandsvågen moeten we even wachten op de veerpont. Het water is prachtig helder en voor we het weten zijn we aan de overkant. Na een plasstop rijden we weer door. Dan zijn we ook grotendeels van alle campers af. Ook hier waren weer "we zijn er bijna" taferelen.
De weg neemt ons mee langs de fjordenkust en het word steeds mooier allemaal. In Sand stoppen we even om broodjes te halen en gaan we naar de salmon studio. Een lage waterval waar je als je geluk hebt zalm uit het water ziet springen. We eten de broodjes op, genieten nog even van het uitzicht en gaan weer door. Maar niet voordat Thijs nog even uit het water van het fjord drinkt.
Onderweg worden de bergen steeds hoger, de fjorden dieper, de uitzichten ruiger en zien we steeds meer watervallen. Maar ook steeds meer tunnels. We stoppen een paar keer om te kijken. Zo ook bij een skiresort waar nog sneeuw lag. Bij de watervallen van Latefossen stoppen we voor een snack. Het ziet er echt spectaculair uit en is kalmerend, ondanks dat het met grote kracht naar onderen komt.
We rijden door en merken steeds meer appelboomgaarden op. Deze omgeving is dan ook bekend om de appelcider.
Om 18.00u komen we na een lange rit eindelijk aan bij het hotel. We hadden door wegwerkzaamheden nog wat vertraging opgelopen. Achja, zo konden we wel rustig van het uitzicht genieten.
In de hotellobby kijk je al gelijk door naar het water en ik geloof me ogen niet. Het hotel ademt 60's/70's/80's jetset uit. De meeste dingen zijn aan renovatie toe maar dat heeft ook wel zijn charme. Op de kamer aangekomen blijken we een fjordsuite te hebben gekregen en het is absoluut adembenemend mooi. Door de blijdschap, geluk en dankbaarheid moet ik eventjes huilen. Want ik had nooit gedacht zoiets mee te maken.
Het water roept ons en nadat we even met de voeten erin hebben gelopen besluiten we later te gaan eten en nog te zwemmen. De eerste stappen zijn koud maar als we beide gewend zijn is het water heerlijk. Vrolijk zwemmen we rond. Ohja, we moeten ook nog optijd eten. Het restaurant sluit hier al om 21.00. Even opdrogen, op de kamer douche, omkleden en opfrissen en door naar het restaurant. We krijgen een prachtige gedekte tafel. Omdat het onze huwelijksreis is krijgen we beide een glas appelcider van het huis en krijgen wat korte uitleg. Net als Champagne erkend is met een keurmerk, is het voor de appelcider uit deze regio hetzelfde. Het smaakt erg lekker! Eigenlijk hebben ze niks vegetarisch op de kaart, maar ze kunnen mij toch een salade of pasta aanbieden en ik kies de salade. Thijs kiest ook iets en al snel is het aan tafel. Het ziet er zeer appetijtelijk uit en het smaakt zelfs nog beter. Hierna nog snel een toetje voordat de keuken sluit.
Na het eten lopen we nog wat langs het water. Het is pas 21.15 maar alles is al rustig. Na wat te hebben rondgelopen gaan we naar de kamer om op het balkon nog wat te lezen. Ondertussen is het 23.15 en is de zon onder maar wel nog hartstikke licht in het dal. Heel apart ook om de zon onder te zien gaan terwijl het niet donkerder word. Zelfs niet schemerig. Wij gaan er nog van genieten!
Geschreven door Thijs.esther