Om 8 uur vertrok ik uit het Motel, ook wel lekker in de buitenlucht. Om 7.30 kreeg ik het ontbijtje voor 2 personen. Is ook goed haha garagedeur open en werd ook vriendelijk uitgezwaaid..ook wel grappig.

Gisteren zei ik dat ik nog 9km moest lopen, correctie het was 12km. Na een tijdje hoorde ik doedelzakmuziek, typisch iets voor de camino, ik denk met een sensor,
signaaltje tijd voor rust en koffie.. ik liep de trap op en ook Henri en Joanne die ik had ontmoet in het monastry..de zuid afrikanen uit Engeland. Vol verbazing dacht dat zij heel ver vooruit waren. Zo leuk. Samen koffie gedronken en dan weet je niet of je elkaar weer treft.

Nog een paar km hoe komt het dat ik de laatste altijd het moeilijkst vind?

Onderweg bemoedigende woorden..nog een klein stukje enzo. Ik kom er wel hoor...

Aangekomen bij de kathedraal is toch wel weer bijzonder, er hangt een bijzondere energie. Uitbundige jongelui en zingen en hard lachen, mensen die elkaar weer zien.
Na een tijdje gezeten te hebben, op weg gegaan naar de ned huiskamer, daar kan je even een praatje met de vrijwilligers of andere pelgrims.

Het is vreemd om in een keer je naam te horen. Henri en Joanne op een terrasje..we zijn zo blij om je nog te zien, een mooie omhelzing, zulke speciale mensen..

Toen op weg naar het hostal, aangenaam om even een bed te hebben om te rusten. Toen maar even naar de supermarkt gegaan, weet al bijna de weg haha. Nog ff zitten voor de kathedraal, de mis laat ik me maar aan me voorbij gaan deze keer..ik geloof het wel.

Geschreven door RitaCamino