Vandaag het vertrek van de mooie camping Thüringer Wald, een absolute aanrader voor natuurliefhebbers en rustzoekers. We hebben het er uitstekend naar onze zin gehad, nu maar afwachten wat Katzenkopf te bieden heeft.
De reis ging voorspoedig, en onderweg nadat we minstens 6 mac’s voorbij hadden geraasd, op een afstandje van totaal ongeveer 200 km, konden we de verleiding niet weerstaan en hoppa, frieten en de cheeseburger. Altijd lekker. Een half uur later waren we op de camping en door de Mac net te laat, receptie dicht....😫. Je ziet het, van die vette hap slippen niet alleen de aderen dicht, maar ook de receptie. Wachten tot drie uur en we waren zeker niet de enige. Het was een ideale tussenstop, Vrij dicht bij de snelweg op de route naar Oostenrijk en Kroatië, waar de camping ook heel goed op was ingericht. Ook het sanitair was werkelijk subliem, schoon en zeer comfortabel.

Bij de receptie een en al vriendelijkheid en snelle bediening, plekje 362 was ons toebedeeld.
We kwamen tegenover een bushalte te staan, zo leek het, een camper van 15 M1 lang met uitgeschoven keuken, een soort van erker, en een hele grote garage waar de fiat 500 Abarth in ging. Ongelooflijk. De deur ging via een pincode open, waarschijnlijk waren ze de sleutels kwijt geraakt.

Toen wij waren gesetteld, kwam er een mooi schouwspel, een Belgisch koppel met een soort van camouflagecaravan, Conquerer uit Amerika. Een beproefd concept!
Het had nogal wat voeten in aarde om het ding op te zetten. Tarzan en Jane zoals we de belskes noemden, waren het niet heel eens over alles, waar en hoe gaan we staan, waar staan we het meest veilig voor de roofdieren etcetera. Maar het moet gezegd, vreemd en bijzonder, maar wel een fraai geheel, bijna onzichtbaar als je er een regenwoud bij bedenkt. Onzichtbaar voor de wilde beesten, op de neonverlichtte oranje scheerlijnen na dan......dat is om te voorkomen dat ze daar in het donker zelf over struikelen....haha. Het hondje wat ze bij hadden was amper met een loep te zien en passte ook niet in het jungleconcept, net als de ordinaire stadsfietsen!

Na de vertoning een poging gewaagd om op het terras een hapje te eten, maar volle bak en 1 koppel stond zelfs al in de wachtstand. Terug dan maar, en binnen 15 minuten serveerde mijn eigen lieve 5 sterrenkok een heerlijke pasta, mmmmm. Met een lekker wijntje erbij, goed dat het te druk was op het terras.

In de avond de Skipbo tweekamp match 13, ieder een winstpartij waarmee de stand op 15-11 in het voordeel van Henk staat.

Daarna nog ff journaal gekeken en in het mandje, morgen weer een dag, bijzonder, 63 alweer....! Welterusten.

Geschreven door Reishenkenineke