Vannacht regende het behoorlijk hard, maar gelukkig scheen 's ochtends de zon weer vollop.

De knutjes waren ook al wakker en dansten gezellig in het zonlicht, dus ondanks het lekkere weer bleef de camper hermetisch afgesloten.
Eerst insmeren met Smidge, tegen muggen, knutten enzovoort.
Mijn zusje heeft dit spul meegenomen uit Schotland voor de midges, maar helpt ook tegen de Noorse steekbeestjes.

Het uitzicht is prachtig en het is vandaag voor het eerst echt helder, er moeten dus foto's worden gemaakt, beestjes of geen beestjes.
Ingesmeerd en met lange broek en lange mouwen naar buiten. De buurvrouw in korte broek en hemdje staat enthousiast te wapperen met haar handen om de zwerm knutjes op afstand te houden.

Ook bij onze Noorse buurvrouw en bij mij zwermen ze om het hoofd, maar ingesmeerd met chemische bestrijdingsmiddelen steken ze niet of minder.
Ik sta nog even te praten met onze Noorse buurvrouw, over de middelen die zij gebruiken en het valt me op dat mijn hele trui vol zit met knutten, het lijken onweersvliegjes maar dan met angel en ze weten van geen wijken.

Om iets voor negen uur draaien we de camperplaats af, we willen de boot van half 10 halen van Kilboghammen naar Jektvika, een overtocht van één uur waarbij we de Poolcirkel, de Artic Circle oversteken.
Langs de kant staat een heel klein Poolcirkelbolletje, maar er wordt weinig ruchtbaarheid aan gegeven. Eigenlijk valt per ongeluk mijn oog erop.

Het tweede pontje van vandaag is een korte oversteek van 8 minuten naar het eiland Meløy.

Op Meløy wijken we even van de route af, om te lunchen en voor een extra rondje eiland. Wat super mooi hier en wat een fijne lunchplek, heerlijk buiten in de zon.

Na het extra rondje vervolgen we onze weg over de RV17, richting de Svartisen, het zwarte ijs, de omschrijving voor twee gletsjers bij Meløy. De gletsjer ligt in het Saltfjellet-Svartisen nationaal park ten noordwesten van Mo i Rana. De Engabreen is een zijarm van de gletsjer. Samen beslaat dit hele gebied 369 km². De twee grootste gletsjers zijn:

Vestre Svartisen (221 km²), wat de op een na grootste gletsjer op het Noorse vasteland is (na Jostedalsbreen).
Østre Svartisen (148 km²), wat de op drie na grootste gletsjer is.
Het smeltwater van deze gletsjer wordt veelal gebruikt voor waterkracht.

De gletsjers zijn goed te zien vanaf de weg en zijn ook mooi helderblauw. Het is duidelijk zichtbaar dat de gletsjers vroeger veel groter waren.

In dit gedeelte is het ongelooflijk druk met campers, de campers staan bijna opgestapeld op de parkeer- of camperplaatsen, wel met mooi uitzicht op de gletsjers. Wij vinden hier veel te druk en rijden door richting de Glomfjorden.

We vinden een mooi en rustig plekje aan het Fykanvatnet, met uitzicht op een paar grote watervallen.
We lopen naar een grote waterval, een wandeling van ongeveer vijf kilometer.
De waterval kunnen we bijna aanraken, wat een natuurgeweld, het geluid is overweldigend.
We worden nat van de waterval en niet van de regen. Wel verfrissend 😀.

Vanaf deze plek vertrekt ook een wandeling van 5 à 6 uur, via een trap langs de bergwand met 1200 tredes.
Uhhhh....toch maar niet.

Bovenaan de weg komen we uit bij een lange donkere tunnel, deze leidt naar de dam. Betreden op eigen risico, in verband met vallende stenen, lopend de tunnel door? Ons hier toch maar niet aan gewaagd.

We lopen terug, eerst maar eens eten maken, het is al bijna zeven uur. We vergeten toch een beetje de tijd met deze lange dagen, waarop de zon niet ondergaat.

Wat een mooie dag was dit weer!

Geschreven door Onderweg.met.de.twin