Zowel gisteren als vandaag waren reisdagen. Gisteren van de hippiecamping naar Numana een dorpje iets zuidelijker met camping Numana Blu. En vandaag van Numana Blu naar Rimini; althans dat was het plan.....

Eerst even over gisteren. Vanuit een “diep dal” weer de bergen in; of anders gezegd van zeeniveau de bergen in op naar Numana. Een korte rit van zo een 20 km/30 minuten. Onderweg gestopt voor de hoognodige boodschappen. Hugo ligt bijna schuin van de wijn (nee niet die ene dure fles) bier en chips maar elke vorm van vitamines is ver te zoeken.
Het zakje sla, de druiven en de watermeloen gaf weer enigszins balans; figuurlijk dan😉.
Eenmaal op de camping hebben we Hugo geïnstalleerd, zijn koffie gaan drinken en besloten toen een stukje langs de kust te gaan fietsen (over balans gesproken). We pauzeerden op een terras aan zee en fietsten toen weer hard terug. Op de camping deden we nog een wasje. Bij gebrek aan wasrek “leende” we er een van onze buren ( leegstaande bungalow). Ik opperde nog om het wasrek na afloop “ per ongeluk” in Hugo te laden maar dat werd mij door de jongste dame niet in dank afgenomen; wat een heerlijk eerlijk kind hebben we toch😊. Van de oudste dame mocht het overigens ook niet en ik was al lang blij dat de was kon drogen.
De rest van de middag deden we aan “oudhollands“ ballen werpen (jeu de boules) en zongen we, onder leiding van Lisa, liedjes van Dora. Wie kent ze niet? Nou ik kenDE zie niet maar nu zitten die deuntjes constant in mn hoofd; en bedankt.....
Eten deden we in het restaurant van het park; “blind” bestellen van Italiaanse kaart. Miriam dacht dat ze tagliatelle met rundvlees kreeg. Nou het vlees kreeg ze maar de tagliatelle was in geen velden of wegen te bekennen. We leerden dat tagliate En tagliatelle niet hetzelfde is. Tagliate is een biefstuk van zo een 450 gram in reepjes gesneden (getrancheerd). Goh waar hebben we dat eerder gezien....onze flexitarier is op vakantie iets flexibeler. Ik zat aan een pasta met kaas en peper en Lisa aan een Lasagna. Omgekeerde wereld zeg maar. Eerlijkheidshalve moet ik er wel bij zeggen dat Miriam en ik ons gerecht op de helft gewisseld hebben😉.
Eind goed al goed; de avond voor Hugo verliep koud ( en dat had te maken met temperatuur die ook hier in de avonden daalt😊).

Dan de dag van vandaag, die inmiddels gisteren is, werd ook een onverwachte reisdag. Doordat het seizoen afgelopen is zijn de dorpjes en plaatsjes rond de campings uitgestorven en veel dingen zijn ook dicht. Dit heeft voordelen want op de campings is plek genoeg. Het weer zat ook niet echt mee waardoor we (of vooral ik) verder wilde trekken. Rimini was het plan; 1.45 uur En 120 km noordelijk. Een voorspoedige rit over een Italiaanse tolweg. Heerlijk zonder kuilen, als je goed luisterde hoorde je Hugo genieten😉. Eenmaal aangekomen op de camping vlakbij Rimini trok Miriam wit weg; de beloofde moderne/nieuwe camping was niet meer dan een heel groot grasveld. De toiletgebouwen waren oud en vies. Na een korte inspectie slingerde we hugo weer aan en hebben we camping met gierende banden verlaten. De camping die we daarna probeerde was gesloten; het laagseizoen is volop begonnen. Hugo langs de weg geparkeerd en op de parkeerplaats het vervolg van onze reis doorgenomen. Conclusie; we gaan nu naar San Marino en winnen daar wat dagen mee in de volgende week. Uiteraard even gebeld of de camping in San Marino plek had wat positief beantwoord werd. Een rit van 30 min/20 km volgde.

San Marino het 13e kleinste land ter wereld; ongeveer 61 km2 groot en ongeveer 35000 inwoners. Het is een enclave op het Italiaanse vaste land; met een eigen regering. Het land wordt bestuurt door twee regenten; twee Mark Ruttes zeg maar of nu in Coronatijd Hugo de Jonge en Mark Rutte.
Dit land reden wij binnen tijdens een gigantische hoosbui; de grensovergang hebben we nauwelijks gezien. Eenmaal aangekomen op de camping bleef het regenen. Was dit een voorbode voor wat ons te wachten stond in San Marino....

Vandaag, na de gebruikelijke rituelen, vanaf de camping met de bus naar San Marino. Een ritje van 20 minuten bergop naar het oude historische centrum. 3 torens markeren de stadsranden en die zijn van veraf goed te zien. Eenmaal aangekomen bij de “poort” kan je vanaf de bushalte een zebrapad over voor een mooi uitzicht. Waar er in alle landen in Europa een politietekort is hebben ze in San Marino wrsl een overschot. Je word door een politieagent (met het nodige ceremonieel) het zebrapad over geleid........ het is ook wel het enige zebrapad waar dit gebeurd in San Marino want bij alle andere doe je het zelf. Waarschijnlijk toch een klein tekort aan agenten......
Eenmaal binnen de poort leidde Lisa ons als ware gids rond; “kom jommes tap op, tap af winkel kijken”. Lisa denkt dat ze met haar matties op pad is ( jommes is jongens)😊. San Marino is een mooie nette stad met mooie en vooral hoge uitzichtpunten. Verder zijn er veel winkels en restaurants. Uiteraard hebben wij van beide gebruikmaakt. Resultaat:een leuke ochtend/middag in een mooi stadje, een roze bing T-shirt voor Lisa, nieuwe portemonnee voor papa en fles San Marineze rode wijn (ten tijde van dit schrijven al soldaat gemaakt en was lekker) en een lokaal gebrouwen biertje ( nog niet geproefd). Niet slecht dus. Rond 15:00 met de bus terug naar de camping. Waar we ons in de middag bezig hielden met een gesprongen zekering en wat ander gepeupel om en rond Hugo.

Na het eten Lisa redelijk op tijd in bed. Wij hebben voor Hugo plannen gemaakt voor de komende 2 weken. Hoewel onze reis nog niet ten einde is moeten we nu wel gaan nadenken over de terugreis; ook een beetje met Corona in ons achterhoofd mochten er landen “op slot” gaan. Overigens lijkt alles in Italië redelijk goed onder controle; overal binnen mondkapjes op en handen desinfecteren en afstand houden. Wij zijn niet bezorgd over de terugreis en houden alles goed in de gaten. Onze plannen gaan ons Noordelijk voeren; naar Venetie.

Vanochtend rond 09:00 wilde we vertrekken richting Venetie; maar er waren wat problemen met Hugo (iets met zekeringen en elektriciteit). Een aardige en vooral handige campingbuurman (hij heeft zijn eigen camper gemaakt) heeft ons proberen te helpen. Helaas kon hij het probleem ook niet vinden. Het probleem ligt/lag aan de camperkant en niet aan de motorkant dus we besloten onze rit richting Venetie gewoon te beginnen. Een uur later dan gepland verlieten we minilandje San Marino. Dit keer in de zon dus konden we zien wat we heen gemist hadden🤓.
De rit van 2.45 uur/230 km verliep voorspoedig en na genoemde tijd vaarden we zo Venetie binnen; Hugo het amfibievoertuig. Ahhhh dat verklaart de elektrische problemen😉. Tussen de gondels door dreven we naar onze camping. Dit klinkt wat mooier dan : onze camping ligt op een industrieterrein in Venetie Mestre (vaste land van Venetie) 4 km van het centrum, wat overigens wel de waarheid het best omschrijft.
Gelukkig ontwaart zich achter de slagbomen een kleine maar mooie camping met prima faciliteiten. We installeren Hugo, inclusief voortent ivm voorspelde slechtere weer. Zowaar ging dit voorspoedig; van aspirant tentbouwers zijn we al gepromoveerd naar samenwerkend tentbouwers; het ging zonder slag of stoot (of in elk geval niet expres😉). Miriam was helemaal in haar nopjes met de tent; ik vond het nu toch echt op kamperen gaan lijken.....

De vrijdag en zaterdag brachten we door in Venetie; waarover meer in een volgend verslag. Nu ff niet zoveel tijd zeg maar; veel te doen en zien hier. Ciao!

Geschreven door Miriammartinlisas.travels