Vanochtend, na het ontbijt, Hugo aangeslingerd om onze weg langs de westkust te vervolgen. Door het Toscaanse landschap en langs de Toscaanse kust (Maremma) richting Piombino. Donderdag stappen we daar op de Ferry naar Elba. Ongeveer 45 min rijden voor Piombino hadden we een mooie camping uitgezocht. Camping “la Capanne”. Een grote familie camping met een groot zwembad. Vooral dat laatste had Lisa haar aandacht. “kom mama en papa zwemhoed op en zwemmen nu nu nu”. Wij moesten erg lachen om haar vertaling van onze blauwe badmutsen. Na een middag aan het zwembad vertoeft te hebben besloten we niet bij de camper maar bij het restaurant op het park te gaan eten.

Ik vergat de gouden regel. In Italië zijn ze heel goed in pizza’s bakken en pasta’s maken (In de goede restaurants kunnen ze wrsl ook nog wel iets meer) maar al het andere kan je beter niet bestellen. Lisa en Ik deden het toch; Lisa een frikandel en patat. Nou de frikandel had duidelijk een identiteitscrisis want het was een knakworst. Ik bestelde een schnitzel Milanese, het was meer een schnitzel nietete (niet te ete😉). Edgar van debiteuren/crediteuren zou hem zo de prullebak in mikken met een welgemeend toedeledoki erachteraan. Dat mocht ik niet van Miriam😉 en heb dus netjes om een nieuwe gevraagd. Ook deze verdiende met vlag en wimpel het predikaat “slechtste schnitzel ooit”. Ik heb het er bij gelaten. Mijn Italiaans gaat niet zover dat ik ze ff de “oren was” met (of in dit geval over) een schnitzel. De ijssalon die vanaf 18:00 open zou zijn was ook niet open en zou ook niet open gaan en de pinautomaat was kapot en zou ook niet meer gemaakt worden. Een briefje op de automaat meldde dat 2000m verderop de volgende was. Ook dit hebben we voor waarheid aangenomen maar niet gecheckt😉. Al met al een mooi gelegen camping met mooie plekken maar de faciliteiten waren matig.
We sloten de avond voor de camper af met een vooruitblik op onze week Elba die eraan komt.

KABOEM; het was 01:00 vannacht toen we opgeschrikt werden door een harde knal (it wasn’t me😉) en ook Miriam kon ik nergens op betrappen. Lisa lag ook nog in dezelfde houding in haar bed. Miriam dacht dat er iemand in de camper gereden was en ik had geen idee. Als “man des campers” besloot ik naar buiten te gaan om poolshoogte te nemen. De buren die nog buiten zaten te borrelen keken me aan alsof ze een alien zagen; verward haar; boxershort en daar m’n gympen onder. Maar ik was op missie en trok me er niets van aan (a man has got to do what a man has got to do). Na een ronde om de camper en een blik onder de camper kon ik geen tekenen van KABOEM ontdekken. Er was verder ook niemand (behalve de buren die inmiddels weer van hun wijntje zaten te nippen). Eenmaal terug in de camper deed ik verslag van mijn bevindingen. Binnen zijn we verder gaan zoeken en toen ik ons campertoilet opging struikelde ik over iets wat er gisteren niet stond. Het autostoeltje van Lisa was van de campingwasmachine (ja die hebben we ook mee) op de grond gevallen. Nu zul je denken KABOEM..... nou als je slaapt klinkt dat echt als KABOEM. Eenmaal terug in bed gaf Miriam aan dat ze niet meer kon slapen van de adrenaline. Althans ik neem aan dat ze adrenaline zij; bij adre sliep ik; het was een zware missie.

Vanochtend was het vroeg dag want om 11:30 werden we verwacht voor de Ferry naar Elba. Ik denk dat ze ook zonder ons vertrokken waren, maar zo stond het op het ticket. Ik zag ook nergens een rode loper om Hugo en ingezetenen welkom te heten. We kwamen rond 10:00 aan bij de Ferry. Voor het vertrek van 11:30 werden we naar pier 8 verwezen. Om 10:10 begon het “boarden” wij vonden het rijkelijk vroeg; maar dachten er niet bij na. Eenmaal aan boord werden om 10:30 de trossen losgegooid en voer de boot de haven uit..... een uur te vroeg? Of zaten we op de boot naar Sardinië? Om het nou te gaan vragen vonden we ook een beetje raar. We besloten af wachten.(Sardinië is ook leuk moesten we alleen ff nieuwe camping reserveren). Google maps bood uitkomst het leek (en naar later bleek) dat we richting Elba gingen.
Na aankomst op Elba reden we in 25 minuten naar onze camping voor de komende week; camping Ulivi in Marina di Campo (naast de luchthaven van Elba).
De middag zijn we op de fiets richting het dorpje gefietst en we hebben, gewoon omdat het kan, nog even fijn een stukje gezwommen.
We eindigde de dag met een flesje rode wijn van Elbaneze gronden; de Elba Rosso.

Vanochtend begonnen we de dag vroeg maar relaxed. Lisa was om 06:30 wakker en vond het dusdanig licht buiten dat de dag begonnen was. We hebben het kunnen rekken tot 07:00 maar toen was het toch echt gedaan. Rustig ontbeten en daarna plannen gemaakt voor de komende dagen. Vandaag relaxed; Lisa heeft inmiddels ook een vriendje gevonden op de camping om mee te spelen (Elay heet het jochie), dus “moeten” wij iets minder. Vanochtend een auto gehuurd voor zondag en maandag om het eiland te gaan verkennen. Vanmiddag even naar een strandje toegefietst 5 km verderop; deels heuvelop. Miriam pufte en proeste op haar stadsfiets met Lisa achterop. Ik had m’n sportfiets mee en deed of ik het ook zwaar had😉. Op een gegeven moment wel m’n charme ff getoond en fiets vanMiriam met Lisa erop overgenomen..........voor 50 meter. Ach ja je moet af en toe wel ( a man has got to do what a man has got to do). Bij de camper ff een biertje als beloning🤣.

Om 17:30 kwamen we erachter dat we nog niet aan het eten gedacht hadden....het vakantievirus heeft toegeslagen😎. Symptomen; dag en tijd kwijt zijn; vertoeven in gemiddelde temperaturen van 28 graden net en Lisa moet nog steeds haren kammen en tandenpoetsen na het opstaan (het is nu 17:40). Ach de afhaalchinees, uhhh Italiaan, op het park heeft vast nog wel iets in de koeling liggen en Lisa haar tanden poetsen we vanavond extra goed (Dave Roelvink zou jaloers zijn) en na het douchen kammen we haar haar. (Niet nodig om kinderbescherming te bellen).

Vanavond zal ik dit verslag afmaken en online zetten en dan weten we ook wat erin de koeling lag van de afhaal Italiaan.

Voor Miriam was het een pasta van de chef. Naar haar zeggen erg lekker maar wat weinig; ik had een pizza, want hé daar trap ik geen tweede keer in. De pasta van Miriam was lekkerder dan mijn pizza. Ligt het nou aan mij of.....

Bij het naar bed brengen van Lisa net meldde ze nog even dat ze papa en mama nooit meer kwijt wil raken (voor de goede orde is ook niet gebeurd). Het leven op Elba is goed iets van “dolce vita”......Arrivedeci!!

Geschreven door Miriammartinlisas.travels