Ken je dat verhaal van drie mensen die naar Cinque Terre zouden gaan, nou die gingen (nog) niet.... we kwamen erachter dat de camping waar wij nu op zitten geen mogelijkheden bied om in de Cinque Terre te komen, althans niet met een camper. Taxi is zo duur; daar kunnen we meerdere dagen van overnachten; auto huren is in dit gat bijna niet te doen, behalve bij een vriendje van een vriendje van de eigenaar (dan weet je ook bijna dat de prijs de kwaliteit overstijgt). Je kan ook nog met de boot of de bus; tot 30/8....... en weer vanaf 1/3🤨. Al met al best een onderneming. We hoopten nog even dat er andere Nederlanders op de camping waren die ook die kant op wilde en........die waren er. Een echtpaar van in de 70, waarbij de man allerlei kwaaltjes had (maar daar wilde hij niet over uitwijden) waardoor hij niet goed kon lopen. We hebben ze maar niet gevraagd...😉 (zowel de kwaaltjes en/of ze een taxi wilde delen). We hebben de hele avond op een plan zitten broeden maar het Eurekamoment kwam niet direct.

Vanochtend kwam er een “oud” idee boven drijven om een stukje noordelijker te rijden waarbij de dorpjes een station hebben die verbonden zijn met Cinque Terre Zo gezegd zo gedaan; na het ontbijt hadden we binnen 20 minuten de hele handel opgepakt. Geen voortent 😉; dus hoppa luifel omhoog pootjes indraaien en toedeledoki. Hugo ff op z’n staart trappen richting Deiva Marina en zo met gierende banden de verkeerde kant van de tolweg op......weer een een “grapje” van onze bemoeial🤨. Uiteindelijk toch aangekomen met 10 minuten “vertraging”. De meneer op onze nieuwe camping zou onze plaats tot 11:00 vasthouden, maar hij was de beroerdste niet want met een vriendelijke Liguriaanse glimlach werden we welkom geheten. Het is een klein plekje maar met mijn stuurmanskunsten heb ik de camper er toch ff tussengeslingerd. Lisa die naast mij op de stoel zat (want dat mag altijd op de campings) applaudisseerde spontaan. “Ja dat doet jou papa zo ff”🤪.

Na het optuigen van Hugo was het tijd voor de shuttlebus naar het dorpje. Vandaar uit liepen we zo richting het strand. We moesten nog ff langs een winkel voor een nieuwe zonnebril voor mij want ik ben er boven op gaan zitten bij het uitdraaien van de pootjes. Mijn gevloek klonk nog best lekker in het Italiaans.
We hebben ook gelijk treinkaartjes geboekt voor onze trip naar Cinque Terre morgen; want als het goed is gaat het dan toch echt gebeuren.
De middag brachten we deels door op het strand en de avond voor de camper al plannen makend voor de komende dagen. We hebben besloten niet helemaal door te rijden naar het zuiden van Italië maar de “haast” eruit te halen en ons voor het verdere verloop van de reis te gaan richten op Toscane en Umbrië; “La dolce vita”. Om maar gelijk alle “haast” overboord te gooien vatte we het plan op om richting Elba te gaan. Voor 1,2 nachten; welnee we doen gewoon gelijk een week. Lekker relaxed en even niets moeten. De mail (reserveringsaanvraag) had ik binnen no time verstuurd.

Pas vandaag kregen we het antwoord dat de reservering akkoord was en dus konden we ook de boot boeken. Lisa vond het leuk dat we met de boot zouden gaan maar was wel stomverbaasd dat Hugo ook mee mocht. Ja hè we hebben onze SRV wagen toch nodig deze week. In een volgend verslag meer over onze avonturen op Elba.....

Voor vandaag stond dan eindelijk Cinque Terre op het programma. De korte versie is dat we er gekomen zijn en de “beroemde” foto gemaakt hebben. We vonden het beide mooi maar dat hier nou zo een ophef over gemaakt word. De iets langere versie was dat Lisa zich enorm vermaakte. Ze heeft gezongen, gezwommen en wel 100 x gevraagd wanneer onze trein kwam. De vijf dorpjes van Cinque Terre zijn verbonden door een wandelpad van 12 km of een treinverbinding. Wij kozen voor de laatste; die 12 km heuvelop met Lisa zingend op onze nekken in 30 graden zagen we niet zitten😊.
Vanuit de trein heb je een prachtig uitzicht; en je hebt gewoon een zitplaats. Weer eens wat anders dan bij de NS waar je in de ochtendspits je tanden kunt flossen met iemands okselhaar😝. De langste versie is dat we ook nog lekker geluncht hebben op een prachtig pleintje met uitzicht op de azuurblauwe zee. Al met al een geslaagde dag. Mocht je in de buurt zijn ga er zeker eens heen maar doe niet al teveel moeite en zoek je camping op de juiste plek.

Vandaag voor de camper nog kennis gemaakt met een Aziatische hoornaar (reuzenwesp) die Hugo “aanviel”. Met de elektrische vliegenmepper in de hand hebben we het beest bestreden. Hij gaf zich niet zomaar gewonnen maar wij ook niet. Met de Acsi gids (komt ie toch weer van pas) en stroomstoot was ie buiten westen. Met een welgemikte worp kieperde ik hem in WC en trok door. Weer een campingklusje opgelost. Hugo nog klaargemaakt voor vertrek zodat we morgen met gierende banden hopelijk meteen de goede weg oprijden.

Geschreven door Miriammartinlisas.travels