Na een hectische ochtend, waarbij last minute een campingpas, lamp (Miriam schrok van het bedrag, maar ach we hebben wel licht nu) en wat proviand voor onderweg ingeslagen moest worden, konden we dan om 12:15 op weg naar de weegbrug. Want ja zekerheid boven alles.
Voor een luttele € 7,50 kwamen we erachter dat we nog 80 kilo extra mee hadden mogen nemen. Maar even eerlijk; als ik zag wat er al in die camper zat....we hadden zo door kunnen gaan voor SRV wagen:). Toen Lisa zat vroeg ze waar zij dan ging slapen; “lekker boven zei ze”. Toen Miriam uitlegde dat ze op de tafel ging slapen (die we elke avond ombouwen in een bed) was haar reactie; “op de tafel”????
We hadden al besproken dat we onze eerste nacht wel in het buitenland door zouden brengen, dus zo een 40 km over de grens bij Arnhem streken we neer in het plaatsje Kamp Lintholt op camping Eldorado. Eenmaal op onze Camperplek zijn we wat gaan eten; Lisa werd ook al wat zeurderig dus er moest eten in. En voor papa een biertje. Onder het genot van een flinke onweersbui zaten we in een typische Duitse kantine, wat door moest gaan als restaurant, alledrie een Schnitzel te eten. Alhoewel Lisa zich meer concentreerde op de mayo en alle zakjes netjes leeggegeten heeft ;) met af en toe een patatje erbij.
Na het eten Lisa naar bed en hebben wij, bij gebrek aan beter, ons maar even verschanst op de autostoelen om onze route voor de volgende dag uit te zetten. Daarna helemaal met de trap naar boven om in onze alkoof, onder de manenschijn, in een diepe slaap te vallen. Vandaag waren we om 07:00 wakker. Lisa had naar eigen zeggen heel goed geslapen. Gezien de “ragebol” op haar hoofd heeft ze flink onrustig liggen draaien, maar goed het kind voelde zich kiplekker.
Er stond voor vandaag en route op de planning richting Heidelberg (dit ligt zuidelijk van Frankfurt). Uiteindelijk zijn we, na een rit van ongeveer 312 KM en 6 uur (inclusief stops), aangekomen in Hemsbach. We staan nu op een nette camping waar nog precies 1 plekje over was voor onze “wohn-mobil”. Zo noemen onze Duitse vrienden een camper. We hadden besloten dat we vandaag even met droog weer gingen testen hoe de voortent aan de camper ging. Nou hier ga ik niet teveel over uit wijden. Lisa dacht dat papa en mama boos op elkaar waren (waren we echt niet). We hebben Lisa verteld dat we boos waren op de tent; dat vond ze raar. Is het ook wel een beetje, maar het resultaat telt en de tent stond. Volgens de eigenaar van de camper was er geen uitleg nodig en wees het zich vanzelf. Ik heb nu als geleerd dat als mensen zij dat zeggen wrsl hetzelfde meegemaakt hebben.
Na een “tentmade” pastamaaltijd was het voor Lisa weer bedtijd (ja op de tafel...). Ik dacht dat ik met de beentjes omhoog kon (per slot van rekening vakantie) maar Miriam vond het doen van de afwas in de voortent wel erg gezellig idee.
Maar goed het was beter dan met een mondkapje op in de gemeenschappelijke afwasruimte staan. Want ja het is wel een vakantie in Coronatijd en dat vraagt wat aanpassingen. Wij gaan onze reis voortzetten. Morgen richting Basel in Zwitserland om na een korte stop bij vrienden door te trekken naar Italië. We hopen hier in de loop van komende week aan te zullen komen. We moeten morgen eerst wat slecht weer door tijdens onze rit maar na regen komt zonneschijn. Dat heeft het tent opzetten en de afwas in de voortent doen vandaag ook maar weer bewezen. En nee we waren niet boos op elkaar maar echt op de tent. Auf wiederhoren!

Geschreven door Miriammartinlisas.travels