Vanmorgen voor de vorm maar weer eens heel vroeg op want aangezien de meren heel druk zijn willen we voor de grote drukte (lees: Japanners en Chinezen) bij Lake Louise en Lake Morraine zijn.
Het is nu 12 graden.
Om 8 uur zitten we in de auto onderweg. De parkeerplaats van Lake Morraine is al afgesloten maar die van Lake Louise nog niet. En het is gelukkig nog relatief rustig. Het is werkelijk een prachtig meer met zijn azuurblauwe kleur water. Alles wat ik tot nu toe op foto’s had gezien is nog mooier in het echt π.
We besluiten de drukte een beetje te ontlopen en een hike te doen. Er gaat een hike naar boven naar een Tea House. Die had ik al gezien in het boekje maar ook dat deze best zwaar was. Het is 3,5 km recht omhoog. Dus geen stijle weg maar alleen maar klimmen. Af en toe heb ik flink last van hoogtevrees. Ik ga ook niet zo heel hard en moet af en toe even rusten omdat mijn hart in mijn keel zit, maar ik heb het gered π€¨πͺπ»! Met dank aan Aziz voor zijn geduld want zijn conditie is natuurlijk vier keer beter π
.
Hoe meer we naar boven lopen hoe blauwer Lake Louise lijkt.
Onderweg komen we Mirror Lake tegen. Ook dit is een prachtig meer. Dit meer loopt in de zomer langzaam leeg. Heel bijzonder. En omdat we steeds hoger komen zien we ook steeds meer gletchers van dichtbij.
Uiteindelijk hebben we 1,5 uur over deze klim gedaan. Mijn kuiten voel ik goed om over mijn hamstrings maar niet te spreken. π³π
En als we eenmaal aan de top bij het Tea House zijn zie ik het mooiste meer van vandaag wat mij betreft: Lake Agnes. Dit meer is zo stil dat alles er in spiegelt met helder water. Sereen en bijna magisch. ππΌβ€οΈ. Het liefst zou ik de andere mensen weg bonjouren zodat ik even alleen kan zijn. Al is het hier al een stuk rustiger dan beneden.
We gaan wat drinken in het kleine Tea House en belanden buiten omdat daar een plekje vrij is. Ondertussen is het weer gedraaid en waait het behoorlijk en is het echt sterrevenskoud π¨.
We bestellen dan ook warme soep en thee om op te warmen.
Daarna terug naar beneden. Er is een kortere weg naar beneden. Alleen is deze wel echt voor de die hard hikers want deze gaat nog stijler naar beneden. Ik vind het zeker in het begin echt wel eng. Maar het is wel rustiger en ik geniet dus ook wel enorm van de rust en de natuur. We komen langs mooie plekjes en op deze manier scheelt het zeker 1,5 km. Win-win ππ».
Als we beneden aangekomen naar Lake Morraine willen blijkt dat zo goed als onmogelijk door de drukte en omdat de shuttlebussen daar niet komen. Wat wel grappig is, is dat ze als shuttlebussen die oude gele schoolbussen gebruiken.
We besluiten om Lake Morraine maar even te laten en een mooie route terug naar Banff te rijden: Bow Valley Parkway.
Het is een heerlijke rustige weg met mooie stoppunten zoals The High Castle. Een aantal hoge bergen in de vorm van een kasteel.
Er zijn ook wat mooie hikes maar aangezien we nu wel een berenbel hebben (herrie maken om ze uit de buurt te houden) hebben we nog steeds geen berenspray. Daarnaast wordt niet aangeraden om in groepjes van minder dan 4 te gaan hiken. En aangezien Aziz alle horrorfilmpjes over berenaanvallen ondertussen wel heeft bekeken geloof ik, lijkt het ons geen goed idee om samen een stil pad te bewandelen. ππ»
We stoppen wel bij een hike naar The Johnsons Watervallen. Het is daarnet te druk maar genoeg mensen om niet alleen te lopen.
Na deze mooie tocht gaan we terug naar het hotel ook om te bedenken wat we verder gaan doen na Jasper, het park waar we overmorgen naartoe gaan. En wat we morgen gaan doen.
Daarna Banff in om een lekkere glutenvrije Pizza te eten.
Omdat Aziz nog steeds slecht slaapt doen we het morgen rustiger aan. We hebben tenslotte vakantie ππ¨π¦
Geschreven door Miriam.op.pad