Gisteren, zondag, zijn we van onze stek in ex Swasiland naar Sint Lucia gereden aan de Oostkust van Zuid Afrika. Toch weer een tochtje van een vijftal uur. De eerste 200 km daarvan reden we nog in E-Swatini.
En ik zal daar voor de rest van mijn dagen als grote verkeersovertreder geboekstaafd staan. Met een grote boete als gevolg natuurlijk. Na het uitkomen van een dal op een kaarsrecht stuk weg werden we ( net als vele anderen) aan de kant gezet door de politie.
Ze hadden daar een mobiele snelheidsmeter geplaats die heel het dal overzag, en iedereen die even te snel gereden had werd eruit gepikt. En ik was er me inderdaad van bewust dat ik bij het inhalen van een logge vrachtwagen heel even 85 gereden had waar 80 de limiet was. Maar wat volgde was echt komisch. Na de gebruikelijke begroeting, hoe gaat het met u ( in het Engels uiteraard) verliep het gesprek ongeveer als volgt.
Agente: ik ben niet zo gelukkig
Ik: O wat jammer, wat is er fout.
Agente: Je beging een verkeersovertreding, je reed te snel, ik zal je een boete moeten geven. Wil u die betalen?
Op voorhand hadden ze ons al wel aangegeven dat je nooit zomaar mag betalen wanneer ze je tegenhouden en zeker niet wanneer er geen betaalbewijs wordt opgemaakt. Dus
Ik: Eventueel wel indien u mij een ontvangstbewijs kan geven.
Agente: Geen probleem, u kan betalen aan mijn collega daar en zij geeft u een betaalbewijs.
Ik: En hoeveel moet ik dan betalen.
Agente: Ja, wat wil u eventueel betalen?
Ik: 50 rand
Agente: Neen, 60 rand.

Die heb ik dan inderdaad betaald, en ik heb er een bewijs van gekregen. En 60 rand is omgerekend in euro, welgeteld 3 euro. Dat wordt dus enkele dagen vasten.

Voor de rest is de trip rimpelloos verlopen. Wel altijd wat spannend bij de grensovergang. Allemaal heel erg serieus, veel papiertjes invullen, laten afstempelen, naar een ander loket om nog een stempeltje, paspoorten laten stempelen bij het verlaten van het ene land en bij het binnenkomen van het andere, ...
Na nog een stop onderweg voor een late lunch, waren we rond 17 u in Sint Lucia.

Vandaag hebben we een boottocht over het Sint Luciameer gedaan om nijlpaarden en krokodillen te spotten. Nijlpaarden hebben we in grote aantallen gezien maar de krokodillen speelden verstoppertje vandaag.
Na de middag hebben we een flinke wandeling gedaan (ongeveer 11km) naar de Indische oceaan, langs het strand naar de monding van de Sint Luciastroom ein via een vlonderpad door de woeste natuur terug naar het stadje.
Voor morgen hadden we een walvisspottoer op zee willen boeken, maar dat kon niet.
Vandaag en morgen was de zee te wild en wordt er niet uitgevaren.
We zullen dus iets anders moeten bedenken om de dag te vullen.
Maar dat lezen jullie dan weer in een volgende bloghoofdstukje.

Baie groete uit pragtige Suid-Afrika van Marijke en Guy


Ps: bij dit verslag horen 16 foto's. De foto's worden blijkbaar niet altijd meteen in één keer mee verzonden. Je moet soms een dagje later, hetzelfde verslag nog eens terug openen.

Geschreven door Marijke-en-guy.op.pad