Gisteravond konden we vanaf 21.00 uur eten in het restaurant. Dat is voor ons best laat, maar omdat komende nacht het uur wordt verzet, zomertijd, denken we maar dat het 20.00 uur is.
Dat telt ook voor het ontbijt, vanaf 9.00 uur. We vonden het even niet erg. Paasontbijt om 9.00 uur. We nemen de tijd, het regent toch.
We vertrekken om 10.15 uur, het is net droog, maar de wolken hangen erg laag.
We laten het dorp achter ons en volgen een voetpad bergopwaarts. De ondergrond deels met grote keien. Het water sijpelt tussen de stenen naar beneden wanneer wij omhoog lopen. Maar we houden droge voeten. Een Senor komt ook het pad op. Zonder bagage met paraplu, zijn passen zijn een stuk sneller dan de onze. Hij zal dit pad wel vaker wandelen. Hij verwacht later op de dag neerslag, voorlopig blijft het droog. Tenminste dat is wat wij van hem begrijpen.
Soms lopen we in nevel en het uitzicht is dan weg. Maar als de nevel oplost.....schitterende heuveltoppen. Sommigen met sneeuw. Kees maakt de opmerking:"die zijn voor morgen". Grapjas.
De Flora is hier schitterend, zoveel plantjes. Zelfs Google weet ze niet allemaal te benoemen.
Het hoogste gedeelte van de route heeft last gehad van brand. De bomen zijn verkoold, opruimwerkzaamheden zijn er volop.
Het voetpad komt uit bij de weg waar een bord staat van de top 1068 meter, Puerto de Arrebatacapas. We hebben vanaf het dorp tot hier, meer dan 300 meter geklommen.
Een medepelgrim (fietser) stopt. Hij is 3 dagen geleden vertrokken uit Albacete en gaat vandaag naar Avila, maar uiteindelijk wel naar Santiago. Hij spreekt redelijk Engels en we begrijpen elkaar goed, we maken foto's van elkaar.
We besluiten om verder de weg te volgen. De route gaat door een weiland, maar in het boekje lezen we dat we stroompjes moeten oversteken. Wanneer we later de Runderen tot hun knieën in het water zien staan, zijn we blij dat we daar niet lopen.
We kruisen de Arroyo La Pizarra en houden droge voeten.
Het hoogste punt hebben we nog niet bereikt, we mogen nog eens 250 klimmen. Het houdt niet op. Wel fijn dat we op geasfalteerde weg lopen.
We stoppen rond 12.30 uur voor onze lunch, brood met kaas. We zitten aan de rand van de weg waar een berm van beton is gemaakt om het water af te voeren. Passerende voertuigen houden netjes afstand. Twee toerfietsers, vader en zoon, komen 2x voorbij. Heuvelopwaarts flink trappen en later heerlijk dalend de benen stil. De Koekoek laat zich horen en wordt beantwoord door zijn rivaal. In Nederland moeten we nog weken wachten voor we hem horen, maar ze komen eraan!
De wind die van de besneeuwde heuveltoppen onze kant op blaast is koud.
Wanneer we dichter bij bebouwing komen zien we weer akkerbouw. Kleine percelen klaargemaakt voor eigen producten met wat Fruitbomen. Wijngaarden zijn hier ook.
Tussen stukken grond en weilanden zijn muurtjes gemaakt van leisteen als afscheiding.
Het plaatsje San Bartholomé de Pinares is onze volgende stop. 570 bewoners, maar wel een Hostal. Onze kamer heeft eigen sanitair, zelfs een bad. Wanneer we net binnen zijn krijgen we een hagelbui. Wij blij dat we klaar zijn met wandelen.
De maaltijd wordt door eigenaar zelf verzorgd, overvloedig en heerlijk.
De houtkachel staat roodgloeiend te branden. Het is er heerlijk aangenaam.

Vandaag 20 kilometer.
Vanmorgen begonnen met 5 graden, maximaal 7 graden. De zon kon het niet warmer maken door de koude wind.

Vogels: Putter, Vale Gier, Blauwe Ekster, Torenvalk, Zwartkop, Merel, Koolmees, Bruine Kiekendief, Boomleeuwerik, Koekoek en Hop

Bloemen: Kaasjeskruid, Duifkruid, Knolsteenbreek en enkele onbekende.

Geschreven door Levante