Als notoire koffiedrinkers zijn we hier op de goed plek. Je ziet ook bijna iedereen met die enorme thermoskannen van koffiebekers. In de meeste hotels/motels kan je ook als een “complementery service” als gast vrijelijk bijtanken. Hoewel we daar in het begin even aan moesten wennen. Wij Nederlanders weten niet beter als dat je overal voor moet betalen ;) Ik denk dat ik maar blijf, I fit right in ;)

We zijn weer op weg gegaan. Vandaag zou een lange autorit worden naar het zuiden, richting Astoria en daar voorbij ;).
Onderweg maken we nog een laatste stop bij de Pacific Ocean : Ruby Beach. Weer het geklauter over de enorme hoeveelheid aangespoelde bomen. Maar het is het meer dan waard. Een prachtige kustlijn en rotspartijen.
Ik snap nu trouwens ook waarom al die kinderen hier in Amerika op school zo goed in sport moeten zijn, en zelfs een scholarship kunnen verdien bij goed presteren. Want tjonge…ze mogen dan niet zoveel historische cultuur hebben hier in Amerika maar wel heel veel enorm mooie bezienswaardige plekken. En om daar te komen moet je wel de nodige krachtsinspanning kunnen leveren om al dit fraais te bewonderen.
Wat is het toch heerlijk om op je blote voeten de zee in te lopen. (Helaas) het eerste deel van het strand is grotendeels met platte keien bedekt. Mooie platte keien. Vanuit de zee teruglopen op je blote voeten is toch nog een pijnlijke ervaring heb ik vandaag ontdekt ;) maar ja…mensen…de Pacific Ocean…dat doe je gewoon.

Helaas…we moeten verder…en lange auto rit naar Oregon voor de boeg, een hotel zoeken en dan lekker bijkomen vanavond. Nog even een kleine boodschap tussendoor…
Het kopen van internationale postzegels blijkt lastiger te zijn dan gedacht. Waar we de ansichtkaarten kopen, verkopen ze (tikkie onlogisch trouwens) geen zegels en verwijzen ze ons naar het postkantoor. Helaas…ook deze blijkt ze niet te hebben, tenminste niet degene die wij moeten hebben...die voor over de oceaan. Even kwam de gedachte op om ze dan maar gewoon op te sturen zonder zegels, op de bonnefooi :) anders moet ik ze in Nederland over drie weken alsnog zelf bezorgen. Maar gelukkig voor de ontvanger, het derde post office heeft ze gelukkig wel en zijn de ansichtkaarten met postzegels, netjes in de mooi blauwe brievenbussen gestopt. Nu maar afwachten hoelang het duurt voor dat deze kaarten van punt A naar punt N zijn verstuurd.

Vervolgens rijden we verder en zien we toch het landschap een beetje veranderen. Wat minder mooie wegen om te zien ( In noorderlijk Washington waren heel veel wegen met een soort bremachtige struik begroeid langs de weg. Prachtige gele bloemetjes er aan en dat gaf zo’n mooi/gezellig uitzicht. Maar hier toch een stukje minder. Meer gekapte bomen. Meer water en moerassig gebied lijkt het wel. Maar nog wel steeds de mooie brede bergruggen op de achtergrond.
Het is lastig fotograferen of filmpjes te maken in de auto. Of je heb het dashboard in de foto, of een zijspiegel, of het hoofd van je bestuurder (waar ik toch best graag tegen aan kijk over het algemeen :) ) maar niet als ik probeer die mooie omgeving op de foto te zetten in een hobbelige auto.
Uiteindelijk gaan we een super, super lange brug over tussen Washington en Oregon: de Astoria Megler Bridge, 6,5 kilometer lang! De monding van de Columbia rivier, waar we later nog een heel stuk langs zullen rijden.

Een lange rit, dat was het zeker. Onderweg een paar keer een pitstop gemaakt om de “innerlijke mens” tevreden te houden. Erg lekker overigens, bij een visrestaurant in een plaatsje vlak over de grens van Oregon. Maar veel meer dan een autorit zou het vandaag eigenlijk niet worden. Doordat we deze keer niet van te voren een hotel geboekt hadden moesten we even zoeken naar een motel toen we in Seaside aankwamen. Na wat rondrijden kwamen we terecht bij een motel aan de kust boulevard, langs een gewoon prachtig mooi zandstrand (leuk voor mijn voetjes!!) Als we inchecken krijgen we te horen van de mevrouw achter de balie, dat er vandaag veel en frequent, whales zijn gespot en zich hebben laten zien door het omhoog spuitende water. We krijgen de kamer te zien en tja…mijn liefje wat wil je nog meer…Een compleet appartement met alles er op en er aan EN een sea-view, dat wil je gewoon niet weten :). Bijna panoramisch uitzicht op de pacific.
Als dan nog iemand ons verteld dat er whales zijn gespot gaan we toch maar eerst even naar het strand. Nou, dat even werd ongeveer een uurtje of 2, want we hebben ze idd…en dat ga je gewoon niet geloven, gespot!! The Great whales. Ik zal niet zeggen van dichtbij (zou ook niet goed zijn voor walvissen). Maar in de verte een complete school (of is het kudde?) walvissen zien rond stoeien in het water is toch echt fabuleus. Een geweldige bonus, want dat was niet in de reisplannen inbegrepen. En tegelijkertijd de zon in de….(nee, niet de Zuiderzee zien zakken ;) ) maar in de Pacific Ocean.

Geschreven door LetsgotoAmerika2016