Vanochtend vertrok in met een bang hartje naar de plek waar onze tweedaagse trip zou starten. We vertrokken met de bus, die me eigenlijk meer deed denken aan een uitgerokken jeep, waar 16 mensen in pasten richting Brownsberg.

Na ongeveer een uurtje rijden hadden we onze eerste stop in Paranam, een bauxietstadje. Daar kregen we een ontbijt met uitzicht op een reuzachtige aluminiumfabriek.

We vervolgden onze tocht richting Berg en Dal, voor ons eerste avontuur in de jungle; de kabelbaan. We kregen een soort harnas om. Moesten ook een helm op en een speciale leren handschoen aan. Wanneer we heel onze uitrusting aan hadden, mochten we eerst een stukje oefenen. Dit vond ik al doodeng! De adrenaline gierde door mijn aders!! Maar de gidsen legden wel heel goed uit wat we moesten doen, wat hun gebaren betekenden, hoe we ons moesten vasthouden, remmen, ...

Na het oefenstukje klommen we te voet een stuk naar boven (tot op ongeveer 35 meter hoogte) voor het echte werk! Wanneer we bij het eerste plateau aangekomen waren, mochten we een voor een de eerste kabelbaan nemen. Het parcours bestond namelijk uit 11 stukken kabelbaan. Het eerste stuk was echt super eng, en het remmen lukte me toen nog niet erg goed, dus ik maakte niet bepaald een zachte landing...

De tweede kabel ging een stuk beter en het werd steeds geweldiger en geweldiger! Echt fijn om zo door de jungle te kunnen vliegen!! Tot we bij de middelste, en langste kabel aankwamen ... en hij ging ook nog eens over de Surinamerivier!! Echt eng! Maar goed, er was geen weg terug, dus het was springen, heel hard gillen in het begin (sorry Evy! ;-) ) en dan ook genieten van het uitzicht!! Het was echt fantastisch!!

Na onze fantastische ervaring op Berg en Dal, zetten we onze tocht met de bus verder richting het stumweer.

Daar aangekomen wouden kunnen droog kunnen vertrekken richting het eiland, maar toen we in de boot stapten, barstte de bui los. We kwamen doorweekt aan op het eiland, konden even opdrogen, en kregen dan een rotirol (Surinaams eten; een soort van pannenkoek gevuld met aardappels en kip; best wel pittig eigenlijk!!) als middagmaal.

Na het eten ging ik even kijken bij de gidsen die op piranha's gingen vissen (zonder succes) en nadien zette ik me rustig neer aan het water. Ik schrok er echt van hoe rustig het daar was. Ik had een prachtig uitzicht en hoorde enkel het wat af en aan vloeien!! Geweldig, heb echt genoten van die rust!

Tijdens onze tweede oversteek van het stuwmeer (van het eiland, weer naar het vasteland) werden we achtervolgd door een donderwolk en uiteindelijk kwamen we weer uitgeregend aan op het land. Het was ons niet gegund om het meer droog over te steken....

Daarna vervolgende we onze tocht richting Brownsberg. Vooral het laatste stuk was even heel spannend. Dat stuk beklommen we de berg met de bus, het had net geregend en er zaten veel putten in het pad. We hobbelden heel erg en wiebelden van de ene kant naar de andere. Maar daar hadden de Surinamers een oplossing voor. Aangezien we vanzelf al aan het dansen waren, met het gehobbel van de bus, moesten we enkel nog onze handen in de lucht steken en de muziek wat luider zetten. We maakten er gewoon een feestje van!!

Tot we op een heel smal stuk kwamen, daar moest de muziek uit omdat de bussen naar elkaar toeteren om aan te geven dat ze er zijn en om op die manier niet te botsen. Er stonden ook echt verkeersborden met 'TOETEREN 10 km' erop!!

Boven aan gekomen was het tijd om onze slaapplek in te richten en onze hangmatten omhoog te hangen. Dan was het etenstijd, we kregen een Surinaamse soep (maar de naam ontglipt me nu even).

Na het eten trokken we (in het donker) de jungle in om dieren te gaan spotten. We hebben helaas niet veel dieren gespot, maar het was op zich al een ervaring om 's nachts door het tropisch regenwoud te wandelen! Beetje eng maar eigenlijk ook weer geweldig!! Op een bepaald moment vroeg de gids ons om alle zaklampen uit te doen, om te zien hoe donker het is in het regenwoud 's nachts. Dat was dus echt pikkedonker! Je zag geen steek meer voor ogen en we waren blij dat we onze zaklamp weer mochten aansteken.

Na deze wandeling gingen we hout sprokkelen en staken we het kampvuur aan. Bij het licht en de warmte (want op een berg in het tropisch regenwoud, koelt het echt af 's nachts!) van het kampvuur konden we nog even napraten over onze geweldige dag.

Moe maar voldaan na deze fantastische dag kropen we in onze hangmat...

Dit avontuur wordt vervolgd, en ook foto's volgen nog...

Geschreven door LaurienInSuri