Gistermiddag nog zon op camping Sun Rise in de buurt van Struga aan meer van Ohrid in Macedonië, maar deze morgen zat de lucht helemaal dicht en was de temperatuur gezakt naar 15 graden, de helft van gister! Twee Nederlandse campers, een kleine en een wat grotere van een gezin en die van de opa en oma vertrokken al eerder dan wij. Wij maakten alles klaar en liepen naar de overkant om €12 te betalen, namen afscheid en sloegen de aangeboden koffie dit keer af, want anders kwamen we niet snel weg! Om elf uur reden we met een zwaai van de eigenaar de poort uit. Ria had vanmorgen nog een portemonnee met Macedonische dinars gevonden en kocht in Struga een vers brood bij een supermarktje. We tankten 86 liter diesel voor €1,09 per liter en dat was een meevaller!
Vandaag geen autobaan en we reden noordwaarts over de R1201, een mooie route tussen de bergen langs de meanderende ‘Zwarte Drin’ waar alles super groen was. Na een stuwdam met elektriciteitscentrale bleef eerst weinig over van deze rivier, maar hij werd steeds weer breder. Op een bepaalde plek zaten tientallen forelvissers langs de kant of stonden in het water of zaten in bootjes; het was erg visrijk!
We reden deze route tot Debar en grens, waar we aan de Macedonische kant alleen werden uitgecheckt. Bij de Albanese grens verliet de douanière het hokje en liep met onze papieren een kantoor binnen ?? Ondertussen stak een andere beambte z’n duim op en riep Hollanda! Het duurde niet lang toen de dame met geprint papier (van ons camperpasje?) tevoorschijn kwam en we weer verder mochten.
We vervolgden onze weg over de SH6, door een werkelijk fantastische natuur! Hoge bergen, diepe dalen, (wild) stromende rivieren ‘Drini Zi’ en ‘Zalli’. Naast de weg een enkele koe meestal aan een touw, mannen en vrouwen druk aan het werk met gras of hooi of op kleine akkers. Onze weg liep op een bepaald punt wat rechts, terwijl een ander voertuig links aanhield en vanaf onze naar grote hoogte alsmaar draaiende weg zagen we in de diepte een gloednieuwe strakke weg liggen. Gemist?? Wij draaiden lekker door en later werd ons verteld dat een tunnel bij de nieuwe weg nog niet klaar was en je helemaal over de berg heen moest.
Nou, wij reden inmiddels heel erg hoog, langs armoedige huisjes met naast gelegen kleurrijke graven, een vrouw met kleine kudde schapen en twee koeien, een man midden op de weg die het rookgebaar maakte en een klap op de camper gaf na ons ‘nee-geschud’.
Het wegdek vlak voor dorp Klos was super slecht. Op de prima weg daarna moest Jan in de remmen toen net in de bocht met tegenligger een vader en zoon met een bepakte ezel liepen. Vervolgens was het niet ver meer naar mini camping Suç Burrel bij een klooster en kerkje, dat gerund wordt door een kerkorganisatie. Alle inkomsten worden gebruikt om gezinnen in moeilijkheden in de buurt te helpen. We werden hartelijk ontvangen en de faciliteiten waren super voor elkaar. In de middag kwam een grote groep kinderen die op het veld gingen voetballen en daarna naar de zondagsmis gingen. Om half acht konden we mee eten met de beheerder die samen met een vrouw een heerlijk vlees- en groentemaaltijd had klaargemaakt. We hadden tijdens het eten een geanimeerd gesprek over van alles!
Morgen zullen we hier nog een dag blijven en op de fiets naar Burrel gaan!

Geschreven door LaikaRiaJan