20/08/24
Napels
Onze eerste excursie gaat vandaag met een boot van Sorrento(Marina Piccola) naar Napels.
Napels is de hoofdstad van de regio Campanië .
Wij zetten de navigatie aan en gaan wandelen richting de oude centrum op zoek naar de smalle lange straat Spaccanapoli.
Spaccanapoli is echt het kloppende hart van Napels. Het is een smalle, lange straat die het historische centrum van de stad doorkruist en letterlijk 'Napels splitst'. De naam 'Spaccanapoli' betekent dan ook 'Napels splitsen', wat de straat precies doet.De sfeer in Spaccanapoli is bruisend. We worden omringd door de energie van de stad, met scooters die langszoeven, mensen die haastig boodschappen doen, en toeristen die verwonderd rondkijken. Maar het zijn vooral de Italiaanse trattoria's .Deze traditionele eetgelegenheden proberen je naar binnen te lokken met de geur van verse pasta en houtovenpizza's. Maar het is niet alleen het eten dat de aandacht trekt. De eigenaren en het personeel van deze trattoria's gebruiken muziek, zang en zelfs dans om je te verleiden hun restaurant binnen te stappen. Af en toe zien wij een groepje muzikanten spelen voor een trattoria en of een enthousiaste eigenaar die luidkeels Italiaanse liedjes zingt om de voorbijgangers te entertainen....echt erg leuk om te zien.De geluiden van mandolines en accordeons vermengen zich met de stemmen van de Napolitanen, wat bijdraagt aan een unieke en onvergetelijke sfeer. Dit alles maakt het de wandeling door Spaccanapoli tot een intense ervaring waarin wij de Napolitaanse cultuur in al haar glorie konden opsnuiven. Het is een straat waar het leven nooit stilstaat en waar elke hoek weer iets nieuws en opwindends te bieden heeft.
Wij gaan richting de boot....

21/08/24
Amalfi
Het is vroeg in de ochtend en wij gaan bij de receptie verzamelen voor een boottocht naar Amalfikust.
Onze eerste bestemming is Positano, een juweel van een stadje dat als een kleurrijke waterval langs de steile rotsen naar beneden stroomt. Het water is diepblauw, en de geur van citrusbomen vult de lucht. In Positano lopen we door de smalle straatjes, beklimmen we talloze trappen, en genieten we van een espresso, croissants en citroensorbetijs met uitzicht op de zee. De charme van het stadje, met zijn boetieks, restaurants en kleine kerkjes, blijft ons bij terwijl we weer aan boord gaan.
Wij gaan verder varen en zien....

Praiano....een klein dorpje met enkele prachtige stranden.Het is minder toeristisch dan Amalfi en Positano vertelt de capitein.

Furore Fjord is een smalle en schilderachtige inham aan de Amalfikust in Italië, in de buurt van het dorp Furore. Deze fjord wordt gekenmerkt door steile rotswanden die in het heldere blauwe water van de Tyrreense Zee duiken. De fjord is uniek omdat het een van de weinige fjorden in Italië is en doet denken aan Noorwegen. Boven de fjord overspant een prachtige stenen boogbrug die de fjord op zijn smalste punt overbrugt. Furore zelf is een klein, dorpje dat verborgen ligt tussen de kliffen met zijn kleurrijke huizen en smalle straatjes. De natuurlijke schoonheid aan de Amalfikust.

De Grotta dello Smeraldo bij Conca dei Marini is een absolute must-see. Deze zeegrot, verlicht door smaragdgroen water, creëert een bijna magische sfeer. Het is een plek waar je echt de wonderen van de natuur kunt warderen.
En even verder boven op het klif de vila van de actrice Sofia Loren.

In de buurt van Amalfi,zien wij de brug, "zoenende olifanten".Deze brug is bekend om de unieke vorm van de bogen, die lijken op twee olifanten die met hun slurven naar elkaar reiken, alsof ze zoenen.
De naam "zoenende olifanten" verwijst naar het visuele effect dat je krijgt als je de brug vanuit een bepaalde hoek bekijkt.

We varen richting Amalfi, het hart van de kust. De vaart is rustig, en we geniten van de verkoelende bries. Aan de horizon zagen we de kliffen van Amalfi opdoemen, met het prachtige kathedraal van Sant’Andrea dat boven de stad uittorende. In Amalfi wandelden we door de marmeren straten, bewonderden we de Moorse architectuur en proefden we van lokale specialiteiten zoals limoncello en verse zeevruchten.Wij zitten voor de
kathedraal onderaan aan de trappen om een selfie te maken die niet goed gelukt is en mopperen in het Macedonisch.Op dat moment spreekt ons een jonge dame aan ook in het Macedonisch en zegt ik doe het wel voor jullie...hilarisch .Na een kort praatje gaan we allemaal weer verder.Zij kwam uit Skopje de hoofdstad.

Net naast Amalfi ligt Atrani en wij besluiten om te gaan lopen door de tunnel onder de kerk van Amalfi. Deze tunnel, is een unieke doorgang die Amalfi en Atrani met elkaar verbindt. Het is een smalle, soms donkere doorgang die dwars door de berg loopt. De combinatie van een lage verlichting en het idee dat je onder een kerk en door een berg heen loopt, kan voor sommigen (voor mij)best benauwend zijn. Na de donkere en soms benauwende ervaring van de tunnel, is het uitzicht op Atrani echt prachtig en een beloning op zich. Atrani, met zijn mooie pleintjes smalle straatjes, en prachtige kustlijn is een verborgen juweeltje en eén van de kleinste en best bewaarde dorpjes aan de Amalfikust. De overgang van de tunnel naar het zonnige uitzicht op dit schilderachtige dorpje maakt de wandeling zeker de moeite waard.

Wij gaan verder met de bus naar Ravello, een verborgen parel hoog boven de zee. Eenmaal aangekomen in Ravello, was het alsof we in een andere wereld stapten. We verkenden de beroemde Villa Rufolo met zijn schitterende tuinen, die een panoramisch uitzicht over de kust boden.Om op tijd te komen voor de boot besluiten wij naar Amalfi terug te gaan lopen...ongeveer een uur.Wat een belevenis ,het was echt de moeite waard.

Op de terugweg naar onze vertrekplaats geniten wij van de steeds veranderende kleuren van de zonsondergang, die de kustlijn in gouden en roze tinten hulde.Het is een dag vol ontdekkingen, schoonheid en onvergetelijke momenten, die ons nog lang bij zullen blijven.

22/08/24
Sorento
Het is een prachtige ochtend en wij besluiten om deze dag door te brengen in het schilderachtige Sorrento.Na een heerlijk Italiaans ontbijt in de citroenen thuin( de tip van Rianne)I Giardini di Cataldo waar limoncelo wordt gemaakt (en geproefd)begonnen wij onze wandeling door de smalle straatjes van het historische centrum. De geur van versgebakken brood en citrusvruchten vulde de lucht, en overal om ons heen hoorden wij het vriendelijke geroezemoes van de lokale bevolking en toeristen.

Onze eerste stop is het klooster van San Francesco, een rustige oase midden in de drukte van de stad.

Na het bezoek aan het klooster wandelde ik richting Marina Grande, de oude vissershaven van Sorrento. De weg ernaartoe leidde ons langs enkele van de mooiste uitkijkpunten die de stad te bieden heeft. Vanaf de kliffen hadden wij een adembenemend uitzicht over de diepblauwe zee en de Vesuvius in de verte.
Bij aankomst in Marina Grande werdden wij verwelkomd door een tafereel van gekleurde vissersbootjes die dobberden in het kristalheldere water. De sfeer was ontspannen, en de geur van verse zeevruchten lokte ons naar een van de gezellige trattoria’s aan het water.Wandelend komen wij Villa Comunale tegen en werden we omringd door een groene oaze. Terwijl wij geniten van het panorama, viel ons oog op iets onverwachts: een lift verborgen tussen de kliffen.

Nieuwsgierig besloten we de lift te nemen. Naarmate we afdaalden, voelde het alsof we een verborgen schat ontdekten. Toen de deuren opengingen, werden we verwelkomd door het zachte geluid van golven die tegen de kust sloegen.Het strand van Sorento.
Het was een verrassing die onze dag in Sorrento nog specialer maakte.
Onze dag eindigde met een etentje in een gezellige trattoria.

23/08/24
Pompei
Het is bijna onwerkelijk om rond te lopen in een stad die 20 eeuwen geleden onder een dikke laag as kwam te liggen en pas 18 eeuwen later werd uitgegraven.
Het meest aangrijpende moment was bij de gipsafgietsels van de mensen die door de uitbarsting omkwamen hun laatste momenten zijn vastgelegd in as, en hun stille vormen vertellen een verhaal van onverwachte tragedie.

Geschreven door Kristinas.reisverhalen