Gisteren weinig gezien van de finale, halverwege in slaap gevallen. Wekker stond op half zeven, maar ontbijt was pas om acht uur en ik werd pardoes terug naar boven gestuurd. Daar had ik geen zin in, en ik ben even naar 'mijn' barretje gelopen en heb daar mijn lunch gekocht en een kopje koffie gedronken. Het regende licht, net teveel om mijn regenjas niet aan te doen en de cover over mijn tas te trekken. Om kwart voor 8 zaten er al twee mannen te ontbijten, en ze vroeg wat ik wilde. Nou, zo'n lekkere pannini als gisteren graag. Nee, dat had ze vandaag niet, alleen van die ingepakte zoete nepcroissantjes en kleine toastjes uit plastic. Toch maar opgegeten, en yoghurt met cornflakes.
Afrekenen en om tien over acht stap ik door een regenachtige Gubbio richting Bischina waar ik vandaag niet zal aankomen want ik heb geboekt in Valdichiascio, een B&B ongeveer 14 km van Gubbio aan de route. Thuis eigenlijk niet goed gekeken, was liever doorgelopen naar het eindpunt van de route, nu zit ik daar een aantal kms voor. Morgen brengt Maria Teresa mij naar het beginpunt van de volgende etappe, zodat het morgen gewoon 19 km is naar Valfabbrica (behoorlijk bergop, namelijk 580m).
Ik loop vandaag met de geel-blauwe wegwijzers, het miezert een beetje maar ik loop eigenlijk heel lekker door en het wordt lichter in mijn richting. Aan de rand van de Gubbio staat weer een beeld van Franciscus met de wolf, deze is in mijn ogen nog mooier (en ik mis ineens Coco). Ik kom langs San Lazzaro, waar nog de gebouwtjes staan waar de melaatsen naar toe werden gebracht en waar Franciscus zich over hen ontfermde. Alleen daarom zou je al heilig mogen worden verklaard. Er staat ook een hospitaaltje dat stamt uit de 12e eeuw.
HIer loop ik langs een groot huis in aanbouw en het valt me op dat een derde van de bouwvakkers vrouw is. Allemaal paardenstaarten onder de gele helm. Alle huizen hebben hier in deze buitenwijk een klein stukje grond met een moestuintje, ze koken hier veel biologisch. Overal kersenbomen en olijfbomen en veel graan. Mijn nieuwe regenjas wordt ook nat van binnen, komt omdat ik die tas op mijn rug heb, denk ik, veel inspanning en transpiratie. In Pont d'Assi wordt het tijd voor koffie en er is een barretje ietsje uit de route. Piep piep piep roept mijn GPS mij tot de orde, lang niet gehoord en nou gaat hij het ineens doen! Om tien uur loop ik weer verder zonder regenjas, want de auto's hebben hun ruitenwissers ook niet aan. Goede keuze c, het is opgehouden met miezeren.
In mijn beschrijving staat dat je even de geel-blauwe borden moet negeren en een paadje omlaag moet nemen, zodat je geen 100 meter langs de drukke verkeersweg hoeft te lopen. Dus dat doe ik, komen er twee Duitssprekende pelgrims aan, niet deze weg nemen, er loopt een kolkende rivier over de weg en je kunt er niet door. Oké, heb ik weer mazzel dat jullie dat gezien hebben en ik hier precies op dit moment aan kom lopen. Danke! Over de weg lopend kijk ik halverwege over de vangrail omlaag naar dat weggetje, inderdaad, woest water over de weg daar. Even later loop ik over een op 16 mei vers geasfalteerd stukje weg, ze zijn er trots op, want men noemt het op een bordje langs de weg. Het gaat trouwens wel aardig omhoog hier. Rond elf uur kijk ik steeds achterom, want daar ligt de vallei met Gubbio. Het is prachtig om te zien en verbazingwekkend hoe snel je eigenlijk loopt. De wolken om mij heen hebben verbeten gezichten en kijken dreigend mijn richting uit, maar ik daag ze uit, zonder regenjas! Om half twaalf ben ik zo goed als op de top van de berg van vandaag, nog even doorzetten. Het begon een beetje te druppelen en ik roep naar boven, hé, even wachten nog, ik ben er zo! Daarna houdt het direct op met druppelen en heeft het niet meer geregend en komt mijn wolk met het gat voor de zon ineens tevoorschijn. Ik heb blijkbaar goed contact met boven!
Op de top staat een bord, Gubbio 13 km. Zo, dat heb ik snel gedaan, het is half twaalf! Na drie weken is mijn conditie beregoed, eigenlijk is het niet meer echt nodig om tussendoor te rusten. Mijn telefoon is werkelijk onmisbaar, niet alleen GPS, maar ook google maps helpt me nu te bepalen waar dat B&B precies ligt. Gewoon deze weg af en eerste rechts.
Kom ik daar aan, veel te vroeg natuurlijk, is er niemand. Ik ga een trappetje op, daar staat een stoeltje, eet mijn broodje samen met een schattig hondje, en bel Maria Teresa dat ik er ben. Ze komt over een uurtje, of ik dat niet erg vind? Nee, hoor, ik zit droog (en hoog) en heb gezelschap. Dan komt ze aan en ik krijg een heerlijke kamer met badkamer, wifi en een lekker bed. We eten om zeven uur en morgen om acht uur ontbijt (dan weet ik dat even). Dan brengt ze me naar het beginpunt van de een na laatste etappe, Biscina - Valfabbrica.

Pace e bene

...en liefs, José

Geschreven door JoselooptGR5vanMaastrichtnaarNice