Om 8u vertrokken we naar het Erawan National Park, opzoek naar de Erawan Waterfalls. Het was een uurtje rijden, Mathieu deed een dutje terwijl ik met volle teugen geniet van de mooie natuur.
Aangekomen is het ons al snel duidelijk dat we de drukte van de toeristen voor zijn, oef! De wandeling kan beginnen. Op de borden te zien bestaat de Erawan Waterfall uit 7 levels. Zo'n 2 kilometer in totaal, chill denken we! Alleen hielden we er nog geen rekening mee dat het klimmen en klauteren is naar omhoog. Puffen, zweten maat telkens we een nieuw level van de waterval zagen was de inspanning al snel vergeven. Wat ons ook opviel waren de gigantische vissen die in het water zwommen. Het plan was om telkens een duikje te nemen maar echt fan waren we niet van die vissen. Aangekomen op het hoogste level, level 7, staan we allebei nat in het zweet en is de verleiding om een duikje te nemen onweerstaanbaar! Mathieu zet 1 voet in het water en al snel komen er een tiental vissen aan zijn tenen zuigen. Al lachend en (lichtjes) roepend rent hij uit het water en besluit hij z'n schoenen aan te trekken in de hoop dat de vissen hier niet op af komen. Ook ik waag mij aan een verfrissende duik. We klauteren nog wat verder naar omhoog langs de waterval en wat doet dat koude water deugd :-D !
De afdaling ging een pak sneller. Mathieu loopt wat voorop en plots roept hij "SCHAT KOM SNEL KROKODIL KROKODIL KROKODIL". Uhu tuurlijk, daar trap ik echt niet in ze! "Ik meen het kom snel met die kodak!" ... Op't gemakje en jawel wat een kanjer van een beest zagen we daar. Alleen was het geen krokodil maar een Indische Varaan. toch wel hoogtepuntje van de dag om zo'n beest even tegen te komen tijdens de wandeling.
Aangekomen bij het beginpunt eten we nog eens lekker Thais om nadien aan deel 2 van de dag te kunnen beginnen.
Een treinrit over de dodenspoorlijn, onze 2e activiteit van de dag. Om 16u vertrok onze trein vanuit Thamkasae naar Kanchanaburi. Een ritje dat 2 uur zou duren aangezien de trien onderweg enkele stops maakt (boemeltrein). Gedurende de treinrit is het enkel en alleen maar genieten van al het groen dat je ziet; rijstvelden, bergen, lokale bevolking aan het werk op hun grond, .. . Niets spectaculairs maar op de een of andere manier wel rustgevend. Wanneer we terug in ons hotel zijn nemen we nog gauw een duikje in de (ondertussen) regen & alweer een stukje eten. In het restaurant was ook een Thais pensioenfeestje aan de gang, en jawel hoe kon het ook anders; Mathieu en ik stonden tegen het einde van de avond mee te dansen en te karaoke'en! Dag dag kon niet leuker afgesloten worden!

Geschreven door Jokemathieu