vandaag om 9 uur vanuit het hotel vetrokken naar de kleuterschool die door Het Schone Streven wordt bekostigd. Eerst zijn we gestopt bij een pannenmaker. Dit is een specifiek vakmanschap van Kalibaru. Ze maken hier met de hand pannen, rijststomers en ales wat verder nodig is om te koken. Het is een kunst op zich ze maken alles op het oog.

Vervolgens verder naar de school. Hier werden we opgewacht door de kinderen, waarvan een deel een welkomstdans uitvoerde. Daarna is namens de stichting door de nestor van ons gezelschap een envelop met inhoud uitgereikt. Door de directeur van de school is ons verder de school getoond. Er zitten 130 kinderen in de leeftijd van 3 tot 6 jaar op deze school. In de klassen die we bekeken werden we door de kinderen toegezongen in het Indonesisch, Engels en Nederlands. De kinderen zien er erg blij uit en zijn erg vriendelijk. Door de directrice werd aangeven hoe blij ze is met de steun door de stichting. Ze vond dat we vaak met de stichting op reis moesten want zo hadden we ook een bijdrage.

De directrice had een Nederlandse grootvader en mocht de gronden alleen erven als ze er iets mee deed voor de gemeenschap. Ze heeft met steun dus de kleuterschool gebouwd en vangt ook weeskinderen op. Verder heeft ze een plantage waar ze uitleg geeft over alles wat groeit en bloeit.
We hebben na het bezoek aan de school de plantage bezocht.

Hier heeft ze uitgelegd over kokossuiker, de kokosbloem en andere kruiden. Op de plantage wordt peper, kaneel, nootmuskaat, vanille, koffie, rijst en nog allerlei andere dingen verbouwd.
Er werd ons getoond hoe de sappen van de kokosbloem worden geoogst, hiervoor klimt iemand twee keer per dag de palm in.

Na het bezoek aan de plantage werden we getrakteerd opgebakken banaan, oliebollen en insche hapjes. Dit ging vergezeld van robusta koffie van eigen plantage. Ook werd er gedanst en kregen we vlechtwerken van bananenbladeren.

Na het bezoek aan de plantage lunch in het hotel.

's-Middags hebben we een kampong bezocht. Hier hebben we de zeepjes en shampoo uit de vorige hotels uitgedeeld. Ook heb ik hier veel balonnen en pennen aan de kinderen gegeven. Hey is onvoorstelbaar hoe de mensen hier leven. In huis wordt er gekookt op een houtvuurtje. Alles wordt op de grond gedaan en er is geen stromend water.Wel hebben ze een tv.

Na het bezoek aan de kampong zijn we met de trein terug gegaan naar Kalibaru.

We worden om 19 uur voor het diner verwacht, waarna we om 21 uur een dansvoorstelling zullen krijgen.

Geschreven door JKS