Vandaag Ciribon/Cirebon en omgeving bekeken. Vanmorgen eerst naar het Kraton (paleis) Kesepuhan uit 1527. Dit is plek waar de sultan van Kesepuhan is gehuisvest. Om hier te komen moesten we dwars door de stad. Dit is lastig, de wegen zijn smal en er is veel verkeer. Daarnaast zijn op alle doorgaande wegen kraampjes langs de weg geplaatst, waar iedereen achter parkeert om inkopen te doen.
Het Kraton is nog gebouwd met hindoestijl elementen en overal zijn chinese borden en Delftsblauwe tegeltjes in gemetseld. Deze zouden in Nederland goud opleveren. Helaas mochten we het mooiste gedeelte niet in i.v.m. renovatie.
Cirebon is een havenstad, we zijn na het bezoek aan het Kraton door gereden naar de oude vissershaven. Hier liggen de vissersschepen die zijn voorzien van veel lampen. Dit is omdat ze in het donker gaan vissen en met het licht de vissen lokken. Opvallend is het gebruik van materialen bij de reparatie van de vissersschepen. Aan de ene kant wordt kunstof gebruikt en aan de andere kant staat er een compressor uit het jaar nul te draaien.
Vanaf de haven naar het strand gelopen, waar het water een helende werking zou hebben. Het strand is bedekt met kraampjes waar massages worden aan geboden in het water. Dit voor het helpen herstellen.
Vanaf het strand zijn we via het de straat waar het oude Nederlandse ziekenhuis staat naar het hotel gereden. Bij het ziekenhuis zijn we gestopt op mijn verzoek. Mijn vader heeft hier in zijn In die periode in gelegen. We mochten binnen kijken omdat de gids de bewaking vertelde dat mijn vader hier dokter was geweest. Het ziekenhuis wordt nog als zodanig gebruikt en is nog steeds in de oude stijl.
Na de lunch in het hotel zijn we gegaan naar Linggarjati, hier zijn in 1946 de eerste vredesonderhandelingen gehouden tussen Indonesie en Nederland. Het hotel waar de onderhandelingen plaatsvonden is nu een museum en terug gebracht in de staat van 1946.
Onderweg naar Linggarjati kregen we tropische regenbui, waardoor de weg in riviertje veranderde. Hier zie het ontbreken van een riolering. Maar niemand maakt zich hier druk om. Op de terugweg was het water ook weer weg.
Vanavond na het diner werden we nog getrakteerd op een maskerdans. Dit was special voor ons georganiseerd.
Dit was de laatste dag in Ciribon morgen naar Baturaden
Geschreven door JKS