In het land van de Katharen.

Frankrijk, Carcassonne

Vrijdag 25 april.
Al bijtijds vertrekken we uit Millau. Dat was een mooie stop, we genoten van het indrukwekkende Viaduct de Millau. Nog één keer rijden we er onder door als we Millau uitrijden, verder zuidwaarts naar Carcassonne.
Carcassonne is een heel oude vestingstad met een citadel die vanaf de Middeleeuwen nagenoeg intact is gebleven. Tijdens de kruistochten tegen de Katharen is de citadel voor het laatst belegerd en ingenomen, in 1209. Toen werd de niet inneembaar geachte stad in de hete en droge zomer 40 dagen belegerd en vanwege watergebrek moest men zich overgeven. Sindsdien is het goed onderhouden en onneembaar gebleven en heeft het een belangrijke rol gespeeld bij de latere lands verdediging.
Alleen ........ sinds de citadel UNESCO werelderfgoed is geworden, is hij ten prooi gevallen aan het toerisme. Nu vind je er alleen nog souvenirwinkels, opdringerige gidsen die je rond willen leiden. Maar het moet gezegd worden, de citadel is prachtig.

Zaterdag 26 april.
We doen vandaag niet veel, het is grauw weer al valt de regen mee.
We gaan weer naar Carcassonne, waar het ook markt is. We kopen allerlei lekkers voor de rest van de dag en zijn rond een uur of 3 weer bij de camper.

Zondag 27 april.
Met wakker worden is het hetzelfde weer als gisteren, grauw en miezerig. We nemen dan ook ruim de tijd om rustig te ontbijten, lezen wat en als Buienradar zegt dat het rond 11 uur droog gaat worden pakken we de fietsen en maken een fietstocht langs het Canal du Midi en de rivier de Aude naar (alweer) Carcassonne. Een mooie fietstocht al laat Komoot ons hier wel wat in de steek. Hele stukken zijn zelfs voor een mtb nauwelijks te doen, laat staan voor onze gewone fietsen. We moeten ze hele stukken over zandpaden tegen steile hellingen opduwen. Goed voor de conditie zullen we maar denken.
Het Canal du Midi is een kanaal van Toulouse naar de Middellandse Zee en samen met het Canal de Garonne kon men zo vanuit Bordeaux naar de Middellandse Zee varen. Dan hoefde men niet om Spanje heen te varen.
De stukken over het jaagpad langs het kanaal zijn daarentegen wel heel mooi om te fietsen.
Maar voor al dat geploeter tracteren we ons in Carcassonne op een heerlijk etentje.

Maandag 28 april.
Vandaag beginnen we met richting Barcelona rijden. Maar op weg daar naartoe willen we nog wel wat zien.
Eén van die dingen is Montségur, verreweg het beroemdste (restant van een) Katharen kasteel.
De Katharen of Albigenzen waren hier in de 12e en 13e eeuw een sterk religieuze beweging. Hun interpretatie van de bijbelverhalen verschilde nogal van die van de traditionele katholieke kerk. Volgens de Katharen was de duivel almachtig in de dagelijkse wereld van toen en alleen spirituele bezieling van de Heilige Geest leidde tot verlossing. Voor de heersers van de katholieke kerk was dit ketterij die letterlijk te vuur en te zwaard bestreden moest worden. Er werden zelfs heuse kruistochten tegen de Katharen georganiseerd (ik schreef daarover al bij Carcassonne), hetgeen leidde tot de vernietiging van de Katharen in de 13 eeuw.
Het kasteel van Montségur was verreweg de belangrijkste vesting van de Katharen en werd tijdens de kruistocht in 1244 veroverd. De gevangen Katharen konden kiezen tussen bekering tot het "echte" katholieke geloof of de brandstapel. Zo'n 225 Katharen kozen voor het laatste.
We vertrekken bijtijds uit Carcassonne en rijden via de uitlopers van de Pyreneeën naar Montségur. Van ver zien we de restanten van het kasteel al liggen, ongenaakbaar hoog op de top van een berg. We lopen er naartoe, 230 m. klimmen is een goede test voor onze conditie én voor Marlene 's knie. Alle testen slagen, al moeten we even afwachten hoe de knie morgenvroeg aanvoelt.
De wandeling eindigt in de regen en vergezeld van onweersbuien verlaten we Montségur en rijden via de route des cols naar Ax-les-Thermes. Dat van die cols hebben we geweten, het was hard werken voor de chauffeur 😄.
Nu staan we in Unac, wie heeft daar van gehoord? We staan op een pleintje bij een 9e eeuwse beroemd Romaanse kerkje. Een juweeltje, tenminste van buiten, we kunnen er niet in😥😥😥. Volgens hun website zou het open moeten zijn. Hopelijk morgenvroeg.
Het geheel van niet alleen vandaag, maar van de afgelopen weken doet ons overpeinzen over hoe de Fransen er in slagen om zoveel van het verleden in hun landschap zichtbaar te laten. Is dat omdat het land veel minder dicht bevolkt is? Of is dat volksaard? Wij denken beiden, maar dat laatste is wel heel belangrijk. Ze zijn trots op hun verleden. Ieder dorp heeft wel iets van vroeger, ook al staat het op instorten, ze zetten er toch een trots bord bij. Ook hier in Unac, bij hun église Saint Martin.

Geschreven door

Al 1 reacties bij dit reisverslag

Dat denk ik iedere keer weer, wat heeft Frankrijk veel historische gebouwen en indrukwekkende landschappen. Door de ruimte kunnen de Fransen het zich natuurlijk permitteren om alles in de oude staat te laten. Nederland woekert met elke vierkante meter. Gelukkig hebben ze de Katharen achter zich gelaten al kostte het zo'n 225 Katharen een gruwelijk einde op de brandstapel. Dapper was dat wel. We gaan wat zon richting jullie camper blazen. Toch niet te geloven dat weer daar. En Marlene, je knie, opletten hoor.

Jeanne 2025-04-29 11:41:49
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.