Op verzoek van Bea en Gurbe het verslag bijgewerkt. 😃😘

De dag begon bewolkt. Gelukkig was de temperatuur wel goed. Na een kort overleg ( bij ons is dat vaak een discussie) wat we zouden gaan ondernemen vandaag ( oke overleg duurde iets langer) besloten we naar te gaan wandelen naar Cascade de Radul. Volgens Jan stond er in het boekje dat het een makkelijk pad was. En de we hadden de route eerder gelopen volgens Jan. Ook geschikt voor kleine kinderen. Nu hebben we geen kleine kinderen meer bij ons, maar wel een 55 plusser die de knietjes al aardig begint te voelen.

Voordat we aan de wandeling konden beginnen moesten we een stuk met de auto rijden naar de Col de Verghio. Dat was ongeveer een uur klimmen. Gelukkig deed de VW dit moeiteloos. Maar ja die is ook nog geen 55+.

Emenmaal boven op de Col moesten we doorrijden naar een skistation en vanaf daar was het nog 1km naar de P plaats in een haarspeldbocht. Maar na 1 km geen P plaats in een haarspeldbocht. Jan zei al vorige keer was het ook moeilijk te vinden 🫣. Gelukkig hebben we Toine mee die via Google maps de haarspeldbocht met P plaats zag. Nog even doorrijden. En ja hoor na 4 km een P plaats in een haarspeldbocht met allemaal auto's. Complet. Oftewel vol! Stukje doorgereden en we konden even verderop prima parkeren.

De wandeling kon beginnen. Het was ineens 6 graden kouder. Daar hadden we even geen rekening mee gehouden. Maar gelukkig kregen we het niet koud. Het zonnetje was erbij. Geen herkenning van de vorige keer. Ook niet bij Jan. Een leuk goed en vrij gemakkelijk pad door het bos. Toen kwamen we bij een berghut/bergerie. Geen waterval. Die was verderop. Maar daarvoor moesten we flink dalen via de rotspartijen. Dus Jan zei we gaan niet verder. Is veel te zwaar voor Ingrid. Maar Ingrid dacht. Ik ben er nu dus we gaan ervoor. Het was wel even pittig, maar de beloning was groot. Ingrid sprong zelfs over een watertje van rots naar rots. Toine was getuige. Jan geloofde het niet.
Het was er prachtig.

Even een appeltje gegeten en genoten van het uitzicht en weer terug. Nu klimmend.
Het was echt de moeite waard. Nog een uurtje in de auto. Het werd steeds warmer. Eenmaal terug bij de camping de wandelschoenen geruild voor een zwempak en door naar het strand. Daar hebben we van 15.00 uur tot 18.00 uur heerlijk van de zee en de zon genoten. Vroeger toen de kids klein waren waren de golven erg groot voor ins. Toine vond dat allemaal niks. Je kon niet eens fatsoenlijk uit het water komen. Maar nu...nu mocht het allemaal wel wat spannender.

Toine kwam met het idee om shaslick in een wokpan te maken. Bij de slager kochten we verse shaslick en bij de SPAR groente. Het was echt heerlijk.

Nog even gebeld met Iris omdat het haar verjaardag was. En nog even video gebeld met mam en pap.

Na een leuke dag ging om 22.15 uur het lampje uit en kropen we lekker in onze tenten.

Geschreven door Hoogies