Vanmorgen opgestaan en (oplos)koffie. Echter....., we hebben geen water! Toen we gisteravond in het donker, in de regen en wind aankwamen, heeft Henk geprobeerd om de blauwe fles met water te vullen, want tandenpoetsen met bier is ook niet alles. Heel snel was hij terug; de grote blauwe fles paste niet onder de wastafelkraantjes en de douche was geen optie. Er zou meer naast als in de smalle hals van de fles komen.
Maar uiteindelijk hebben we die fles vol gekregen, nl met een fluitketeltje bij de wastafel, beetje bij beetje.
Na een klein ontbijt mèt koffiegaan we op pad, richting Saint Louis naar een camping in Granite City, waar we 4 jaar geleden met Ben en Lia ook waren. De reden toen: de kleinzoon Aris van Lia, woont er in de buurt. De reden nu: zoete drop en winegums brengen en uiteraard bijpraten. Afspraak is, dat we hem bellen als we er zijn.
De rit naar Granite City verliep wèl volgens schema, totdat we de geplande camping opreden. Ik herkende deze camping niet! Dit was volgens mij niet goed, er lag te veel rotzooi en oud ijzer rondom de aanwezige I(sta-)campers . Een mannetje met slechts 1 tand in zijn bovengebit, kwam naar ons toe. Begon te praten, engels uiteraard, maar onverstaanbaar. Of hij ons welkom heette of zoiets als "rot op" dat weten we niet. Wat wel duidelijk was, is, dat ons engels wel verstaanbaar was.
Maar goed, hij pakte een telefoon en begon weer onverstaanbare woorden te produceren, maar wij hadden ondertussen allang in de gaten, dat dit niet de goede camping was. Henk kreeg plotseling een visioen van 4 jaar geleden. Onze beoogde camping ligt vóórbij dit zigeunerkamp. En ja, 3 minuten verderop moeten we zijn. We herkenden deze KOA camping direct. Het lag er allemaal prachtig en strak onderhouden uit, net als 4 jaar geleden, alleen..... nu stonden er geen tenten, campers of caravans. Wèl een bordje waarop stond : Geopend vanaf 1 april 2023.....
Dus Aris gebeld, hij heeft meegedacht, en zo kwamen we op een camping, stil en verlaten, waar geen registratie mogelijk was en waar we de volgende dag zo weer weg konden rijden richting Tulsa. Aris hebben we die avond gezien, gezellig bijgepraat en de drop en winegums zijn van eigenaar veranderd, evenals het pak Chardonnay, wat hij mee had genomen.
Geschreven door Henk.en.Gineke