Vrijdag 9 juni

Gisteravond werden wij toen weer weer net in de camper zaten getrakteerd op een enorme hoosbui. In no time stonden de straten niet alleen blank maar liep er een hele snelstromende rivier onder en voor onze camper langs. Het noodweer duurde gelukkig geen uren maar werd wel vergezeld van een dikke onweersbui.
Gelukkig schijnt het zonnetje weer een beetje vanochtend. Als ik met Biggles langs het riviertje loop is het veranderd in een bruine modderkolk.
Al snel rijden we daarna richting Albarracin. Weer een prachtige weg die we rijden. Het is maar 125 km maar de kleine weggetjes houden wel op. Om een uur of 2 komen we aan op de camping Cuidad de Albarracin Eigenlijk zijn we van plan om dezelfde middag het stadje te gaan bekijken. Maar we besluiten om hier gewoon twee nachtjes te blijven. De weersverwachting is redelijk dus gaan we het er op wagen. De camping is prachtig met wel drie hoogtes. Wij staan beneden onder de bomen en naast een paar aardige Denen die al gauw kennismaken met Biggles. Het balletje is weer favoriet.

Zaterdag 10 juni

Vanochtend fietsen we vroeg naar het stadje toe. Het is maar 13° maar het zonnetje schijnt met hier en daar een wolkje. Via de inlichtingen waar we een kaartje scoren lopen wij het stadje in naar boven.
Van kilometers ver kan je de verdedigingsmuren en het fort zien liggen die dateren uit de tijd dat de Moren hier regeerden (10e eeuw)
Kenmerkend voor het dorp zijn de huizen die bedekt zijn met een roze kleilaag, rodeno genaamd, en heeft het dorp zijn bijnaam gegeven. De Roze Stad. Het dorp is met zorg gerestaureerd en werd in 1961 uitgeroepen tot Nationaal Monument en komt in aanmerking om door de Unesco uitgeroepen te worden tot Werelderfgoed.
Albarracín, een spectaculaire oud dorp met 1050 inwoners, ligt in de streek Sierra de Albarracín. Het ligt op 1182 meter hoogte, prachtig uitkijkend op de Río Guadalaviar. Het dorp wordt omringd door een imponerend landschap van bergmassieven van de Sierra de Albarracín (1855 m), een 28 km lange bergketen in het zuidwestelijke uiteinde van de Sistema Ibérico, één van de belangrijkste bergketens van Spanje en de Montes Universales (1838 m, voorgebergtes van de Serranía de Cuenca).
Wat een geweldig mooi stadje is dit. Wij zijn het eens met de uitspraak dat dit inderdaad een van de mooiste stadjes van Spanje is.
Na een aantal uren fietsen wij weer terug naar de camping waar een vrolijke Biggles op ons wacht.
Wij bedenken dat we eigenlijk helemaal boven willen gaan staan op de bovenste verdieping zal maar zeggen. Van hieruit heb je een fenomenaal uitzicht op het stadje. Als wij boven staan gaat het eerst een uurtje regenen. Daarna klaart het gelukkig weer op en kunnen wij weer buiten zitten. Het is echt wel warm in de zon.
Morgen rijden wij weer verder!

Geschreven door Hansenalice2020