Spanje, Villalcázar de Sirga

Ik ben al 75 dagen onderweg op mijn Compostelatocht, waarvoor ik in totaal 100 dagen had uitgetrokken, de terugkeer naar België inbegrepen. Daarvan waren er 72 stapdagen tijdens dewelke ik 1.824 km heb afgelegd , een gemiddelde van 25,3 km per stapdag, de drie rustdagen (in Bourges, Pamplona en Burgos) niet meegerekend.

Omdat er relatief koel weer was voorspeld had ik mij voorgenomen om van Itero de la Vega naar Villalcázar de Sirga te wandelen, 27 km ver, langs Boadilla del Camino, Fromista, Población de Campos en Villovieco. Koel was het wel degelijk want om 7 uur gaf de thermometer slechts 7° aan, en de temperatuur bleef de ganse dag onder 20°: om 13 uur was het 14°, om 15 uur 17°, om 18 uur 18° en om 20 uur 17°. Het was dus niet warm (hoewel het in de zon en uit de wind wel warmer aanvoelde) en dat was het gevolg van een sterke en relatief koude oostenwind, onaangenaam kil in de voormiddag (met als resultaat heel koude ellebogen want ik was uiteindelijk toch in T-shirt beginnen wandelen), en aangenaam koel in de namiddag.

Mesetaweer? Neen, daar heb ik nog niet mee te maken gehad. Bovendien liep de route vandaag langs twee waterlopen. Tussen Boadilla del Camino en Fromista voor een groot deel langs het Canal de Castilla. Dit kanaal werd in het begin van de 19° eeuw aangelegd om Castilië te verbinden met de Golf van Biskaje zodat goederen uit de kolonies landinwaarts zouden kunnen vervoerd worden. Alleen het deel in het binnenland werd echter gerealiseerd en het kanaal is economisch al lang in onbruik geraakt. Het wordt wel een klein beetje toeristisch geëxploiteerd, en het was leuk om vanop de oever van het kanaal (terug) te kunnen wuiven naar gepensioneerden op een plezierboot. Tussen Villovieco en Villalcázar de Sirga wandelde ik een hele tijd langs de oever van de Río Ucieza. Jammer dat de bomenrij tussen het wandelpad en de rivier stond in plaats van omgekeerd.

In de albergue waar ik nu verblijf aan de praat geraakt met drie Australische vrouwen van ongeveer mijn leeftijd. Twee waren samen vertrokken en hadden de derde op deze Camino Francés ontmoet, en nadien waren ze samen blijven verder wandelen. Zoals veel inwoners van Angelsaksische landen waren ze heel open, maar Australiërs kunnen dat zonder arrogant te zijn (in tegenstelling tot sommige inwoners van andere Angelsaksische landen). Eten hebben we binnen gedaan omdat de wind onaangenaam kil was geworden, maar de sfeer was gelukkig warm en gezellig.

Geschreven door Guillermitoeltipolisto

30 mei 2024etappe 71: Hornillos del Camino - Itero de la Vega

1 jun 2024etappe 73: Villalcázar de Sirga - Ledigos

Al 5 reacties bij dit reisverslag

75 dagen reeds... Dat kan tellen! Fijn (stap)weekend!
Jan Smets 2024-05-31 20:28:07

Goe bezig, Groetjes van de residentie Goede Herder.
Eduard De Schouwer 2024-05-31 22:30:03

Goeiemorgen Wim Pelegrim, Ja, 75%, zou den Duppen zeggen, is niet slecht, maar er is ruimte voor verbetering. 100% moet het doel zijn. Nu als je 100 dagen gerekend hebt, de terugkeer naar België inbegrepen, dan gaat ge heel hard moeten lopen om dien 100ste dag in België te geraken. Je hebt er nu al 75 opzitten en je bent nog steeds niet in Composthoopella. Ik zie je nooit op één of twee dagen terugstappen naar het vaderland. Je planning klopt niet, Wim! Slecht geteld, den Duppen zou er niet kunnen mee lachen. Ik vind het ook spijtig dat er nooit foto's te zien zijn van al die vrouwen die je ”ontmoet”. Ik heb zo een donker vermoeden dat je wel degelijk dergelijke foto's hebt, maar dat je ze voor ons verborgen houdt. Denk toch eens hoe een mooie collage we hiermee zouden kunnen maken. Op posterformaat natuurlijk, een A4-tje zou wat te klein zijn. Je mag zelfs de iets pikantere opzij houden. Ik wil je bovendien graag helpen om deze selectie te maken. Alles voor de kunst! Of we maken twee versies, een algemene en een adultversie. Succes gegarandeerd! En dan heb je iets om in Mechelen boven je bed te hangen. Het kan altijd zijn nut hebben. Of als je in Australië verzeild geraakt, dan moet je het onder je bed hangen, want alles staat daar ondersteboven. Maar ja, je zou daar dan waarschijnlijk minder behoefte hebben aan zo een poster. De drie Australische dames zouden het bijna zeker niet erg appreciëren. Dus, denk er eens over na en laat me weten hoe groot de oplage moet zijn. We zouden ook elk jaar een nieuwe kunnen uitbrengen. Je moet dan wel elk jaar naar Composthoopella stappen, maar dat heb je er wel voor over, denk ik. Je poster zou dan even bekend en gewild worden als de Pirelli-calender. Que alegría, zouden ze hier zeggen. Met deze poster in mijn achterhoofd, wens ik je een heel waanzinnige dag toe, met of zonder Australische vrouwen. Stap ze, Wim, Wif
Wif L. 2024-06-01 09:10:41

Wat een prestatie Wim, al 75 dagen onderweg met gemiddelde van 25 km, je doet het fantastisch goed !
Karina Andre 2024-06-01 09:16:32

Dag Wim , een hele prestatie. Ik ben ervan overtuigd dat je deze onderneming tot een goed einde zult brengen. Bovendien ben ik het roerend eens met de opmerkingen van Wif. Samen met hem en menig andere volgers kijken we uit naar je reactie en misschien toch een foto van een af andere schone/vrome deerne Groetjes JP
Jean-paul Dauw 2024-06-01 18:37:03