Vandaag tijd om rustig aan afscheid te nemen van ons hotel, nog even genieten van het ontbijt en het zwembad. Toen een hele mooie rijroute naar Amtoudi, via de Ait Monsour kloof. Daar hebben we ff gewandeld in de schaduw van palmbomen (gewoon op de mega rustige weg) en gepicnicd. Super mooie kloof met een lange palm oase erin. De hele weg naar ons volgende onderkomen in het afgelegen Amtoudi vanaf de kloof van ruim 2uur zijn we serieus 3 andere autos tegen gekomen..! Wel wat dorpjes hier en daar, allemaal super rustig, en heel veel heuvelig niets met groene palm stroken hier en daar en wat geirrigeerde velden, soms echt in the middle of nowhere.
Het huisjes in Amtoudi, wederom op aanraden van Yv en Jur, was heerlijk zen en we waren de enige gasten. De gezellige gastvrouw heeft heel veel verteld over de omgeving en het leven in het dorpje. September vorig jaar is er een enorme tsunami achtige flush geweest van de rivier (storm in de woestijn), nog niet eerder gezien. Het heeft de palmerie helemaal vernield, en de lager gelegen huizen ook. De school is weggevaagd, en hun hele irrigatie systeem. Morgen lopen we de kloof verder in en zullen we het zien. Chiel en ik zijn nog naar boven gelopen naar een graanschuur fort (Agadir) boven op de rots erg achter het dorp en daar van een rustige grappige opa (hij deed me aan grand-papi denken) een leuke rondleiding gekregen. Hij sloot net na ons af, en haalde ons gewoon in op de stenige weg naar beneden 😅.
Het eten was super top (zelfs/ook voor Lilly). We hadden een upgrade gekregen van de familie kamer naar twee studios, de meiden wouden dan ook samen slapen, helaas, om 22h 30 toch nog gefaald en van ons lekker dakterras met boekjes weggetrokken om toch bij hun te gaan slapen... De grote meiden zijn soms toch nog kleintjes 😉.

Geschreven door Famwarners.op.reis