Goede morgen nou ja goede kun je er eigenlijk wel af laten wat hebben we slecht geslapen zeg.. in het dorp was denk ik een openlucht disco en dan wel tot 4.00 in de ochtend…
Nou toch maar uit bed, even wat vegen, wassen opruimen..
Daarna de tafel dekken en heerlijk ontbijten.
We ploffen neer bij het zwembad,
Als we het beu zijn lopen we naar het dichtstbijzijnde restaurantje voor een heerlijk bakje cappuccino..
We hebben daar ook een heerlijk hapje gegeten..
Ons Britt en Maud lopen vast terug, als wij alles op hebben lopen wij ook weer richting huis ons Esmée en Indy gaan nog even wat foto’s maken op de rotsen.
Als we al een tijdje bij het zwembad liggen komen Esmée en Indy aangelopen..
Mam Indy heeft haar knie gestoten kijk even, ik maak het schoon met water en zie dat het toch best diep is.. denk dat het toch gehecht moet worden en we besluiten naar het dorpje te rijden voor een arts.
Oei op zondag zijn die hier dicht dan naar de strandpost die maken de wond op haar teen schoon plakken en pleister en sturen ons door naar het ziekenhuis..
Daar staan we dan samen ze verstaan er geen woord van, als ik vraag of ze Engels spreekt zegt ze nee Frans?
Hhmmm nee dat gaat hem ook niet worden.. maar ze maakt papieren klaar en we mogen in de wachtkamer plaatst nemen.. waarna we na ongeveer een kwartiertje worden geroepen..
ik zeg nog tegen ons Indy ooohh dat is een jonge meid die kan best Engels nou dus niet..
Maar ons Indy mag plaats nemen op de tafel ze haalt het gaasje van haar knie maakt het goed zuiver en loopt weer weg, ze komt terug met een jawel zien we dat goed een “nietmachine” oohhh nee zegt Indy dat gaan ze toch niet nieten ik denk het wel zeg ik tegen haar..en zonder het te verdoven niet ze er eerst twee nietjes in gerum dit is wel heel zielig voor ons Indy en ze huilt wat niet gek is.. ze kijkt en zegt Oohh niet toch niet nog een de arts wacht even tot ze weer een beetje rustig adem haalt en meteen als ik zeg denk het wel meid niet ze er nog een nietje bij.. heb het zo met haar te doen denk had ik dit maar..
ze maakt alles weer schoon plakt er een pleister op legt ons in het gebrekkig Engels uit dat we dit over 7-10 dagen eruit moeten laten halen..
Om toch netjes te blijven bedanken we haar (zou ze het liefst de huid vol hebben gescholden waarom ze dit zonder verdoving doet maar dat zal wel op z’n Spaans zijn zeggen we tegen elkaar).en gaan naar buiten waar Richard/ papa op ons zit te wachten..
Nu 24 niet in het water daarna alleen in de zee zwemmen..
s’avonds gaan we nog naar het dorpje eten, en zo sluiten we onze dag weer af..

Geschreven door Famkersteopreis