Woensdag 01 juni 2016
We beginnen vandaag onze vierde maand "on the road", met te ontwaken na een korte maar krachtige nachtrust en vertrekken in de richting Vaasa. Dit is een kuststad waar, zoals op vele plaatsen in Finland, weer niets te zien is en geen plaats aan de kust is voor een camper neer te zetten, geen ordentelijke plaatsen om te staan zonder lokale jeugd die niets doelend rondloopt te ontmoeten die ons weer een nacht zouden kunnen lastigvallen. Dit was in Zweden en Noorwegen niet het geval maar ik denk dat dit door het grote aantal werkloze wel komt. Men ziet hier de ganse dag volk rondlopen waarvan men zich afvraagt of deze niet hoeven naar school te gaan, te werken of voor het huishouden te zorgen? Dit dan nog met de "zorgvuldige" kleuren en soorten van haartooi dat je er horendul zou van worden moest je dochter of zoon zo thuiskomen.
We rijden dan verder tot we uiteindelijk op de baan richting Tampere een lokale feestzaal passeren waar we in landelijke sfeer de nacht kunnen doorbrengen.
Donderdag 2 juni 2016
Na een uitstekende nacht rijden we verder in de richting Tampere om daar uiteindelijk op een camping te eindigen om van enkele dagen "vrijaf" te gaan genieten en eens niet te moeten rijden.
We ontmoeten er Duitse toeristen met wie we snel aan de praat geraken en welke ons weten te zeggen dat de overzet boot naar Tallin maar twee uur duurt, een opluchting voor ons omdat we dan de hond "on-board camping" kunnen laten doen terwijl wij bovendeks blijven.
Om een Fins meisje Nederlands te horen praten is dan ook even een opluchtend moment want: in gans Zweden, Noorwegen en Finland heb ik slechts één Nederlandstalig toeristisch boek gevonden, maar wel veel Japanse? Laat staan horen praten. Maar naar zo de jonge dame ons verteld is dit een vak op de universiteit hier.
Men zal daarom onze taal toch niet zo vreemd vinden.
Vrijdag 3 juni 2016
Vanmorgen opgestaan met weer stralend weer, ik denk dat de weergoden ons terug een beetje willen begrijpen dat dit de reis van ons leven is en we dan toch wat meer willen zien dan koude, regen, wind, sneeuw, hagel enz... Maar kom we gaan vandaag een rustdag inlassen en de stad ingaan om de nodige info in te winnen voor de oversteek naar Tallin.
We komen op het bureel van Vikinglines te weten dat we voor de hond ook hoeven te betalen, net zoals een passagier, begrijpen wie begrijpen kan?
We kunnen geen camping on-board doen dus moeten we bovendeks gaan. Al goed dat de trip maar een goede uur duurt.
We bezoeken nog wat verschillende kerkjes, waaronder een totaal uit graniet gebouwd het dak incluis. Wel een mooie kerk met aparte fresco's op het plafond en tegen de muren.
We gaan na de middag weer terug richting camper om de hond toch ook wat open lucht belevenis te geven. Dus gaan we trachten om zondag de boot te nemen, of anders maandag; naargelang wat er te bezien valt in Helsinki.
Zaterdag 4 juni 2016
We vertrekken richting Helsinki met stralende zon en wolken in de hoge hemel, maar die worden al snel dichter en komen lager wat temperatuur drops veroorzaakt natuurlijk.
Na een ongeveer drie uur durende rit komen in Helsinki city aan en gaan richting het adres dat we in Tampere gekregen hebben. Dit blijkt een adres van een kantoor te zijn en niet van een kade, dus gaan zoeken naar een stadsplan of vragen aan iemand die Engels kan. We krijgen een duidelijke uitleg en rijden de aangeduide weg af en komen zo drie keer op de dezelfde plaats uit, leuk is iets anders. De derde keer neem ik zelf het initiatief om een baan links in te slaan en eureka weliswaar komen we op een reuze grote parking uit, en zien we recht op de kade vanwaar de boten richting Estland en Rusland vertrekken. We kunnen hier ook nog eens overnachten, wat een luxe toch?
Ik ga achter tickets aan voor morgen de tweede vaart waarvoor we acht Euro meer hoeven voor te betalen. Ik dacht altijd dat op voorhand boeken goedkoper was?
Vroeg slapengaan is de boodschap en morgen vroeg opstaan om op tijd aan de vertrek kade te staan.
Zondag 5 juni 2016
Opstaan, het vrouwtje gelukkige verjaardag wensen en klaarmaken voor vertrek naar Tallin is onze eerste zorg.
We komen bij de incheck poorten aan en die blijken maar drie meter hoog te zijn, dus geen doorrijden aan, tenzij ik een cabrio wil maken van de camper. Ik ga op verkenning uit en vindt iemand die mijn probleem adequaat aanpakt en me door een poort loods die voor vrachtwagens is, we komen uiteindelijk terecht op de juiste vertrek laan en rijden de boot op tegen de afgesproken tijd. Eén ding baart ons echter zorgen; de hond moet in de camper blijven tijdens de overvaart, die een twee uur duurt. We hopen dat zij alles goed doorstaat en we ze totaal in normaal doen terug vinden.
Bij de uitvaart van de haven varen we tussen verschillende eilandjes door die wel allen op zichzelf pitoresk zijn.
Twee uur later vinden we ons hondje nog in wel en wee terug op zijn geliefde plaatsje, wat een braaf beestje toch.
we hebben de GPS ingesteld op coördinaten, die zo blijkt veertig kilometer later de verkeerde formulatie heeft veranderen dan maar en weer terug de gereden afstand in omgekeerde richting overdoen. En blijkt de camperplaats wel goed verstopt te zitten, maar we vinden ze toch uiteindelijk en is het maar een primitieve plaats. Niet getreurd we hebben onze eigen luxe bij en moeten enkel de stroom kunnen aansluiten en onze afvalwateren kunnen dumpen en wc kunnen uitkuisen, en dat blijkt allemaal te kunnen lukken. Dus prima voor ons, buiten de prijs die wel voor een kwalliteits camping is.
Maandag 6 juni 2016
We moeten eerst en vooral de mensen bedanken die zo spontaan en talrijk mijn vrouwtje gelukkige verjaardag hebben gewenst. Soms is de verbinding met het internet niet steeds voorhanden en/of moeilijk te verkrijgen en/of tet behouden maar het komt toch steeds in orde, al is het een paar dagen later. Toch bedankt allen!!!
Vandaag staat het bezoek aan de oude stad Tallin op het programma, we hebben van de camping uitbaatster gisteren een briefje gekregen met de bus nummers en verbindingen er op, dus dat moet goed komen en wij op stap dan maar.
Het valt ons wel op dat de Esten behulpzame mensen zijn, die ook al zijn ze de taal die wij spreken op dat moment niet machtig, ons toch zoveel mogelijk trachten te helpen.
Dit hadden we gisteren ook al ervaren toen we de weg vroegen aan een groepje jongeren die, zo dachten we, toch wel Engels zouden verstaan maar er toch nog een jonge kerel bij riepen die goed Engels sprak en pook iets van Belgisch Leffe bier afwist en ons Belgisch elftal de kans op een finale gaf. Toch eens iets anders dan aangesproken te worden met vragen over terrorisme.
We keren later op de dag voldaan terug naar de camper met in ons achterhoofd dat we nog voor een tweede dag terug naar deze oude stad moesten om de rest, van wat we vandaag niet gezien kregen, moesten gaan bewonderen.
Dinsdag 7 juni 2016
We ontbijten en maken ons klaar om de tweede dag Tallin bezoek te doen. We vertrekken vroeg in de ochtend om dan kort na de middag weer terug thuis te kunnen zijn daar de hond dan niet te lang alleen moet zitten.
We ondervinden dat deze mensen zeer gehecht zijn aan hun tradities en geschiedenis in het plaatselijke huis van de Estse gilden en ambachten. Zij bezitten enorme schatten en kostbaarheden uit het verre verleden tot heden. Nog nooit had ik zulke rijkelijke gevulde Estse geschiedenis gezien. Dit land heeft blijkbaar een grote rol gespeeld in de bezitting drang van vroegere koninkrijken. Je krijgt hier echt waar voor je geld als je een museum bezoekt.
Wat iets gans anders is, is de kledij die hier gedragen wordt; even zo modieus als bij ons maar dan in alle kleuren combinaties die tot het onmogelijke lijden. De prijzen ervan zijn echter ietsjes goedkoper dan bij ons.
Kwestie van high-tec daarentegen zijn ze hier wel bij de hand. Deze stad is aan het expanderen dat het niet gewoon is en dit in het hippe en moderne toe.
We keren tevreden terug naar de camperplaats waar het intussen zeer druk is geworden en alle plaatsen bijna volzet blijken te zijn.
Woensdag 8 juni 2016
De ochtend begint met een wolkbreuk net dat we alles in orde aan het brengen zijn voor het vertrek vanuit Tallin.
We rijden dan ook in de regen, wat in Estland een zware taak is, zo blijkt later.
In deze stad hebben ze blijkbaar bij de uitzetting van deze stad geen rekening gehouden dat er ook riolering en water afvoeren in het straatbeeld thuis hoorden! Gevolg: we rijden als speedboten de stad uit tot ver op de "snelweg" (of wat er voor door moet gaan). Aquaplanning is hier dus een constante waar men rekening mee moet houden bij het rijden. Voor de Esten blijkt dit geen probleem te zijn want zij rijden hier als gekken doorheen en is het ogen openhouden langs alle kanten.
Op de autostrade waren we bijna betrokken in een ongeval met twee vrachtwagens en een autobus door een situatie als volgt:
Op de autostrades hebben de Estse ontwerpers het lumineuze idee gehad om een U-turn in te voegen op het linkse vak om de zekere afstanden, dus: Ik rij tegen 80km/uur over deze autostrade in de regen, een vrachtwagen overhaalt mij en een tweede er achteraan. De tweede voegt echter in om dan uit te draaien om een U-bocht tet maken, terwijl een autobus tussen de twee vrachtwagens in tracht door te rijden zich niets van onze aanwezigheid aan te trekken. Al goed door mijn snelle reactie en een pechstrook loopt het allemaal nog net goed af. (daarom de schrijfwijze: "autostrades") Je moet het maar in je hoofd halen om zoiets te doen op een hoofdweg???
Onze attentie voor de rest van de dag is al gewekt en we stoppen maar even op de volgende parking om een kopje koffie te drinken en dit tet laten bezinken.
De dag en de rit naar Narva, de Russische grens, verloopt in de gietende regen. We hebben dan ook geen enkel beeldmateriaal kunnen schieten van de grensovergangen. Wel stonden twee keer achter elkaar in de file aan de lichten om Rusland binnen te rijden.
De stad zelf geeft een communistische koude oorlog blik, kazerne buildings die voor veel te kleine en verouderde appartementjes moeten doorgaan, de mensen met een doods blik op hun gelaat, kortom een stad waarvan men ziet dat ze lang onder zwaar gezag en onderdrukking geleefd heeft en nu nog de sporen er van draagt. De slechte banen het oude bussysteem de oude gebouwen kortom alles sprak ons zo hard aan dat we het dan ook snel verlaten hebben en onze rit terug onverwacht snel terug hebben ingezet.
We eindigen de dag op een mooi domein met uitbaters die langs geen kanten enige vreemde taal kunnen spreken en/of begrijpen, wat een conversatie natuurlijk niet vergemakkelijkt en zich beperkt tot gebaren en wat woorden uitkramen die nergens op slaan. Gelukkig is er de taal van het bier en gaat het dan al wel wat vlotter. We staan hier moederziel alleen en s'avonds worden de poorten gesloten en kom je er niet meer in of uit. Het is een mooi domein, goed onderhouden maar in, der toiletten gaan we terug naar de tijd van een plank met zat erin, maar je dat is afgedekt met mooie deuren en wij hebben ons toilet zelf bij dus geen zorgen.
Donderdag 9 juni 2016
We houden vandaag een rustdag om de camper te kuisen die na de smerige regendag er niet bepaalt proper uit ziet en wel een grondige beurt kan gebruiken.
We gebruiken ons campertje intussen al drie maanden aan een stuk en dan moet er al eens wat aan gedaan worden.
Vrijdag 10 juni 2016
We brengen alles in gereedheid om de weg verder te zetten langs het Peipsi meer en zijn dorpen en steden, om onze dag dan te eindigen in Parnu (hopelijk). We starten in goed weer, maar niet voor lang vooraleer de hemels sluizen weer opengaan ter hoogte van Tartu.
We rijden per opzet zo kort mogelijk langs de kustlijn om alzo een blik te krijgen op het gewone leven in de dagdagelijkse dorpen hier.
Het Peipsi meer is zodanig breed dat je overzijde niet kunt zien en de horizon in de zee verdwijnt. De helft van het meer ligt op Russisch grondgebied en de andere helft op Ests grondgebied. Je ziet echter duidelijk de invloed van ex- moeder Rusland nog zeer duidelijk, en ons gedacht van de grote verwestering die in Tallin te zien was; ook enkel daar leeft en verder nog alles bij het oude is gebleven. Hoe meer we hier in dit land rondrijden hoe meer we begrijpen dat we in het beloofde land leven waar we wel eens kunnen jammeren over de regering die ons geldbeugels leeghaalt maar waar we het toch goed hebben.
We komen tegen 17.00 uur aan in de stad Parnu waar we geen adres van enig plaats hebben maar waar we door een vriendelijke vrachtwagen bestuurder worden verder geholpen en ons voor een fijne camperplaats brengt. Als ik hem wil bedanken met een cent dan gebaart hij dat hij in België ook eens geholpen werd toen hij de weg zocht dus is dit zijn wederdienst. Toch fijn dat mensen zich internationaal zo kunnen begrijpen.
We sluiten dan de dag ook in tevredenheid af op de Konse camperplaats.
Ik begin na het avond eten een beetje zere keel te krijgen en wat koorts te maken, oppassen dus voor de volgende dagen.
Zaterdag 11 juni 2016
Vandaag opgestaan met een pijnlijke keel en verstopte neus, door dit rotweer is dit natuurlijk niet te verwonderen (het regent pijpenstelen al de ganse dag), het is geen weer om een hond door te jagen. We blijven dan ook lekker binnen en proberen de verkoudheid wat uit te zitten.
We gaan vroeg slapen, mede door het slechte weer maar ook omdat mijn vrouwtje ook al een pijnlijke keel en verstopte neus begint te krijgen.
We hebben nog wel wat kunnen skypen met familie en vrienden vooraleer we naar de bedstee vertrekken. Wat is dit toch een fijn programma, je ziet de mensen waarmee je praat, ook al zit je aan het ander eind van de wereld. Techniek staat niet stil.
Zondag 12 juni 2016
Vandaag gaan we eens buiten om de verkoudheid wat te laten uitwaaien maar ook omdat het nu eindelijk wat beter weer is. We gaan de oude stad van Parnu bekijken en zien ook dat er een plaatselijke rommelmarkt is die we toch ook wel met enig nieuwsgierigheid over wandelen. Het geeft nogmaals het verschil aan tussen de mensen die het financieel niet kunnen en diegene die het wel kunnen. Ook hier vinden we nog materialen vanuit de Russische overheersingstijd.
Het is ons hier ook al opgevallen dat de vrouwen er van houden om hun haar in uitzonderlijke kleuren te verven en zo denken dat ze er aantrekkelijk uitzien????
We besluiten allebei dat we morgen terug in de oude stad op verkenning komen.
Maandag 13 juni 2016
We vertrekken met mooi weer richting Riga in Letland. Na een 45 km komen we aan een verlaten grenspost met een wachttorentje op zijn Russisch. De prikkeldraad is er nog rondom de grenslijnen, maar heeft geen enkele bedoeling meer daar Letland nu ook bij de EU is en alle grenzen nu afgeschaft zijn. We komen in Vecsemyu Klintus op een klein verstopt campingetje, in een bos, met een zeer vriendelijke en Engels sprekende eigenares.
Bij de vraag of de camping over een wasmachine beschikt, antwoordt ze van niet maar ze geeft het haar private wasmachine wel vrij als we in nood zitten, behulpzaam er nog bovenop en het kan hier niet meer stuk.
We maken dan ook dankbaar gebruik van het aanbod en wassen het echte hoognodige tot. Een volle machine is dan ook snel gestart en na enige tijd dan ook op de droogte gehangen. We houden hier een dagje rust en genieten van het uitzicht, we zitten hier met onze wielen net aan het strand van de Baltische zee en met goed weer in een zalige natuur. Met andere woorden we zitten als god in Letland.
Net voor het avondeten komt hier een legerjeep van Amerikaanse makelij aangereden die voorzien is van een shelter om in te overnachten. Tot onzer allen verbazing stapt er een Duitse persoon uit die totaal in legerleiding gekleed loopt. Het is net of de Duitsers sturen een voorpost uit voor een invasie.
Tot grote verwondering komt hij ook nog naast ons staan. Zijn echtgenote is gelukkig normaal gekleed maar de man zijn gedragingen zijn wel hilarisch om aan te zien. We hopen alleen dat hij morgen ook geen rustdag neemt?
Dinsdag 14 juni 2016
Onze legerfreak naast ons vertrekt gelukkig en gaat verder reizen, we krijgen later op dfe dag een nieuwe buur, ook al een Duitser maar dit keer toch wel een goede. We brengen de avond samen door nadat we hier in een lokaal beach tentje een reuze grote steak verorbert hebben voor nog geen 12 Euro.
Ik maak me klaar om wat foto's te gaan schieten van de zonsondergang om de dag af te sluiten. Mijn initiatief wordt al gauw gevolgd door nog andere amateur fotografen.
Deze avond weer enkele foto's genomen van de ondergaande zon. Ik denk dat ik volgend jaar op het fotosalon van onze fotoclub Diamond een aparte hoek zonsondergangen kan volhangen als het zo verder gaat.
Ben van armoede moeten stoppen met fotograferen wegens de enorme muggen aanvallen die we hier vandaag te verduren krijgen. Morgen onze special anti muggen petjes dragen.
Woensdag 15 juni 2016
Vannacht op het gouden uur nogmaals wat gaan fotograferen, dit keer zonder muggen(zullen nog geslapen hebben denk ik)?
Donderdag 16 juni 2016
Het weer begint deze dag al niet zo goed maar we besluiten om het nog wat uit te zitten en onze gezellige Duitse buren wat gezelschap te houden.
We beginnen alles in orde te brengen om te vertrekken richting Riga.
We helpen eerst nog een bevriend Duits koppel om aan gas en koppelstukken te geraken maar tevergeefs het lukt ons niet om in Letland aan een koppelbare gasfles te komen. Een eindje verder op bezoeken we het museum van Baron Von Münchhausen.
We komen uiteindelijk in Riga city camping aan nadat mijn Gps me twee keer rond de stad heeft geleid, maar eind goed al goed en we kunnen koffie drinken en eten.
We gaan nog in de late namiddag de stad in en vinden allebei dat dit een zeer mooie en interesse volle stad is.
Vrijdag 17 juni 2016
We gaan de stad in om een seightseeing Tour te doen met de bus, deze duurt een twee tal uren. Wat is dit toch een historische mooie stad. We stappen uit de bus om de befaamde Zeppelin hallen uit en bezoeken deze grote overdekte shopping hallen, gewoon machtig om dit te mogen ervaren. We komen hier zeker nog terug want we krijgen hier op twee dagen niet de helft te zien.
We eindigen de dag in mineur, doordat we kletsnat uitgerekend thuiskomen. Maar dan hebben we dit ook maar eens gehad.
Zaterdag 18 juni 2016
We vertrekken in volle regen naar Litouwen, siauliai de kruidenberg. We hebben geluk dat het de ganse namiddag droog is als we dit bedevaartsoord bezoeken. Het is fenomenaal wat een massa aan kruizen hier opgesteld, gehangen, gelegd worden. Onder de duizenden kruizen zijn er echte kunststukken tussen, gewoon fenomenaal prachtig hoe menselijke overtreding kan winnen van politiek. Tijdens Russische onderdrukking nam het Russische bewind de kruizen weg en de Litouwers plaatste ze terug aan de andere kant.
We komen na even gestopt te zijn om te eten( heb een pizza van 4cm doorsnee verorbert) aan op de Kaunas city camping. Intussen al 21.00 uur lokale tijd.
Zondag 19 juni 2016
We vertrekken rond 08.00 uur naar Vilnius, de oprit van de autostrade ligt net om de hoek, dus makkelijk zat. Nog snel even goedkoop tanken en dan rijden we door naar onze laatste bestemming in Lithouwen.
We komen rond de middag aan op de Vilnius city camping met nog stralende zon, die wel eens snel zou kunnen veranderen volgens de weerberichten op de gsm?
Maandag 20 juni 2016
We wachten volop op de busvoor een city tour door Vilnus en de lucht trekt stilaan dicht. We kunnen de Tour nog afmaken zonder regen maarwe worden bijhet einde van de tournee gewoon in de stad gedropt zonder commentaar: uitzoeken maar hoe je terug op je plaats geraakt.
Ik spreek hier verschillende mensen aan, echter zonder succes geen van allen spreekt enig verstaanbare taal.
Uiteindelijk spreek ik drie jonge meisjes aan en die spraken perfect Engels en toonden op hun gsm hoe we moesten gaan om een bus te nemen en waar af te stappen. Hebben hier in deze landen al meerdere keren gezien dat een celtelefoon een levensbelangrijke apparaat is. Je kan dit apparaatje niet meer uit het leven van deze mensen wegdenken, dit zou voor mij part de mensen terug in de tijd van de overheersing zetten!
We komen na wat wachten aan een bushalte toch aan de juiste bus (en het is geen trolliebus, want die rijden hier nog veel) en stappen af op de aangekondigde plaats waar we nog een 500 tal meter tot de camping moeten lopen. We eindigen de dag in een regenbui die ons belemmert om buiten te zitten.
Dinsdag 21 juni 2016
We vertrekken vroeg omdat we een langerit voor de boeg hebben met een uitgestrektheid over twee naties; Litouwen en Polen. We vertrekken in lichte regenval en krijgen al langer hoe meer zon te zien, we hopen dan ook dat we op tijd in de plaats van bestemming aankomen, Suwalki, Polen. Onderweg stoppen we nog net voor de Poolse grens in Marijampole om inkopen te doen.
We zijn na veel zoeken en de in gps staande adres dat weer niet meer bestaat; op een privaat camping aangekomen en genieten dan ook nog een beetje van het goede weer.
Woensdag 22 juni 2016
We gaan met de zon aan de hemel vertrekken voor eenrit van om en bij de 200 km, over Polse wegen, een hele taak die toch wel meer dan mogelijk twee uren meer duurt dan bij ons.
We zijn nog geen tien kilometer of de gps stuurt ons op een boeren weggetje om naar Olsztyn te geraken. Neen dat stoppen we al op de eerste kilometer, na het nemen van enige foto's van ooievaars op de nest met kuikens en keren naar de eerste weg terug. We komen uiteindelijk weer op een camping die we zelf gezocht hebben, nadat het op de kaart vermeld adres weer eens nietbestond. We gaan dan vanavond maar eens uit eten in het plaatselijke Restaurant en Spa, waar de camping aan verbonden is, en hopen op lekkere Poolse gerechten. De rit voor morgen is reeds gepland en wordt een lange (244 km) welke ons dichter bij de kust moet brengenen ook nog ongeveer in de helft van Polen. We zen morgen wel weer. De temperaturen gaan hier tegen het weekend oplopen tot ongeveer 30graden, dat belooft dus!
Donderdag 23 juni 2016
We vertrekken vroeg genoeg omdat we toch al weten datde rit een stuk langer kan worden dan gedacht. Dit tengevolge van campings die er niet zijn of niet goed genoeg zijn, want hier wordt met sterren gesmeten alsof het graankorrels zijn. Onderweg komen we veel plaatsjes door waar in het dorp minstens 1 Ooievaarsnest te zien is en vele waar er meerdere te zien zijn. De meeste nesten zijn dan ook volzet met telkens 2 jonge kuikens.
Onze rit eindigt tenslotte in Wiezcie op een camping die zoals zovelen zelf hebben uitgezocht en die de rit op 350 km doet aantekenen.
We gaan later op de avond een wandelingetje maken in de buurt rond onze overnachtingsplaats; waarbij we al snel tot het besef komen dat we in vergelijking met de rest van de buurt op een paradijs leven. We kunnen de "dingen" die hier als huisvesting gebruikt worden het beste omschrijven An een getto in Brazilië. We gaan dan ok snel terug naar ons campertje en genieten daar dan maar van het interieur.
De rit voor de volgende dag wordt ingebracht en we gaan weer richting Bethlehem.
De ervaring die we vandaag weer hebben opgedaan is: in ons landje is het nog steeds een paradijs op aarde en daarbij al de voorzieningen die we hebben maken het nog beter en soms beseffen we het geeneens!!!
We hebben hier iets gezien wat deze mensen waarschijnlijk een huis noemen; maar voor ons nog niet eens in aanmerking zou komen als vuilnisbak waarin de vloer nog uit aarde bestaat en de uitwerpselen van de dieren nog op de grond liggen. Gezond en goed "bereid" wonen en leven is toch wel helemaal iets anders.
Vrijdag 24 juni 2016
We verlaten de overnachtingsplaats redelijk vroeg omdat het vandaag warm beloofd te worden en we maar 196 km hoeven te rijden. Natuurlijk is dit op sommige Poolse wegen een sinecure om dit op een normale tijd af te leggen. We rekenen zo een 3,5 uren als we goede wegen hebben.
We eindigen op 4,5 uren door de wegenwerken en de ongevallen die we onderweg tegenkomen en waarvoor we moeten wachten tot de weg is vrijgemaakt.
Uiteindelijk komen we aan de kust aan en krijgen we een stuk betonbaan te verduren die wel elke verbeelding tart, de gemiddelde snelheid hierop bedraagt geen 30 km per uur. We doen uiteindelijk over de laatste 59 km bijna drie uur en ik denk dat mijn vering nu wel alle mogelijkheden heeft te verduren gekregen waarvoor ze ontwikkeld werd. Dit stuk weg blijkt later een stuk manager autostrade te zijn geweest vanuit de tweede wereldoorlog. We komen dan ook uitgeput aan op een met moeite gevonden camping. Internet blijken ze hier niet goed te kennen of is hier nog niet ingeburgerd. We keren dan ook vroeg de bedstee toe en besluiten om morgen maar een rustdag in te lassen.
Zaterdag 25 juni 2016
Vandaag even controle gehouden onder de camper of alles nog op zijn plaats zit en vast is. We doen wat licht onderhoud aan de camper en gaan dan in de namiddag het stadje en het kleine haventje bezichtigen. We keren terug naar de camping, maar zo zou later blijken, hebben we pech dat Polen tegen Zwitserland voetbal speelt en nog wint ook. We krijgen hier een waar disco feest aan een caravan net bij onze camper. Dit wansmakelijk feestje duurt tot om en bij 02.00 uur waarbij massa's drank wordt verorbert en de nodige taferelen vertoont van lichte roes tot echte stiepelzatte optredens die aan het onmogelijke Leiden. De nachtwaker van de camping heeft zich al drie keer komen beklagen als de herrie dan toch uitdooft en alles terug tot rust komt en we de slaap kunnen vatten.
Zondag 26 juni 2016
Weer een rit die verder eindigd dan gepland en ons net voor de Duitse grens brengt, op een rustige camping.
Hier hebben we verbinding met wi-fi en gaan dan ook nog eens met het thuisfront in contact trachten te komen.
Maandag 27 juni 2016
De verbinding met het netwerk is hier gewoonweg nihil, een simpele verbinding met Skype lukt hier zelfs nog niet en dan te weten dat we recht onder de antenne zitten van de router. Op dit vlak moet Polen toch nog veel verbeteren wil het meekunnen met de rest van Europa op gebied van high-tec. De Baltische staten waren tien keer beter in verbindingen dan hier.
We genieten dan maar wat van de zon en wandelen wat op de dijk. We kunnen ook nog lang genieten van de warmte van de dag en kunnen hierdoor nog lang buiten zitten.
Dinsdag 28 juni 2016
De dag begint regenachtig dus maar wat bijwerken van de blog, wat door de tergender traagheid en regelmatig uitvallen van de wi-fi verbinding geen simpel werkje is.
We beginnen al stilaan wat voorbereidingen te treffen om morgen verder te trekken en misschien Duitsland terug in ter gaan. We zijn hier nu reeds drie dagen op zoek naar een simpele koord om te gebruiken als waslijn maar dat bestaat hier blijkbaar niet?
De algemene conclusie over Polen is: dat ze op gebied van toerisme nog een lange weg te gaan hebben vooraleer ze vakantiegangers van de westerse landen kunnen bekoren.
Op het gebied van de prijzen zijn ze zeker een competitie tegenover de west Europese landen en op gebied van comfort zijn ze al wel redelijk goed mee.
De natuur hebben ze mee door de uitgestrektheid van de wouden en mooie landschappen. Voor motorhome gebruikers zijn nog veel stappen achter, je moet om electriciteit te verkrijgen op een camping gaan en daar zijn de stroom voorzieningen niet altijd optimaal. Ce stekkers die spatwaterdicht zijn kennen ze hier, nog?, niet.
Woensdag 29 juni 2016
We maken ons vroeg klaar om de camping te verlaten en Duitsland te gaan aandoen. Daar we de verwittiging gekregen hadden om rond 08.00 uur de camping af te moeten zijn anders een extra halve dag te betalen lukt al niet. De Buffel bediende heeft zich verslapen en komt eerst om 08.30 uur aan, ik wijs hem hier op en hij zegt dat hij prompt 20% van de rekening af doet. Spijtig dat hij geen anderhalf uur te laat is, anders hadden we misschien wel gratis gestaan?
We gaan nog even vlug langs een plaatsje waar gedurende WOII de V3 zou getest zijn? Bij aankomst is het niet meer dan een zeer mini museum en het is niet eens open, dus rijden maar.
We rijden de aangegeven route en de gps zegt ons om de overzetboot te nemen binnen enkele kilometers.
Bij aankomst aan de kade van de boot blijkt dit een boot op de kosten van de Poolse staat te zijn en we maken daar gretig gebruik van in plaats van 120 km om te rijden.
We komen bij de Duits - Poolse grens aan en vinden het een raar gevoel; dat ons terug doet denken aan de Russische grens overgang in Narva, Estland, de typische appartement blokjes, de slechte straten en de mensen die er gans on- geïnteresseerd bij lopen. We moeten de Duitse grens overrijden als er op dat moment een fietser aankomt die ik hoffelijk laat oversteken, waarop ik prompt de Hitler groet van krijg, wat een ervaring!
We rijden de grens over en vervolgen onze weg naar de dag bestemming Euckermunde, welke net aan de overzijde van het meer ligt, vanwaar we vertrokken zijn in Polen.
Als we aankomen op de plaats, na de laatste 10 km door elkaar geschud werden, blijkt het een kleine privé camperplaats te zijn maar welke wel goed in orde is. We gaan het dorpje bezoeken en bij terugkomst staat de eigenares en zoon ons reeds op te wachten om onze centjes te ontvangen voor de overnachting. Wat ik zie en de manier waarop is nog echt van in de jaren 40- 45! De zoon moet de stoel voor mijn voeten zetten waarop moeder dan gaat zitten en haargrote boek boven haald om alles netjes in te noteren, zoals in de boek van Sinterklaas. De manier, het uitzicht van beide elementen doet ons denken aan de tijd van dokter Jackel en mister Hyde! We gaan in elk geval rustig slapen met de jachthaven aan de de zijde en een rustige straat aan de andere zijde. Morgen gaat de rit naar Neubrandenburg.
Donderdag 30 juni 2016
We rijden op tijd door om het hakkelende baantje van de opkomst snel achter de rug te hebben. Onderweg nog een stop houden bij een Lidl om nog een lading lege pand flesjes in te ruilen die we hadden opgebouwd tijdens oprijden in maart. Onderweg wordt de weg steeds beter en rijden we zonder het te weten wat te snel en de flits van Frits doet zijn werk en we zullen de rekening wel thuiskrijgen. De eerste overtreding op bijna 9500 km.
We eindigen onze dag op een rustige plaats camperplaats niet ver van het stadscentrum, achter een watersport center.
Lees verder in deel 4.

Geschreven door Europadeel1