xin chào (hallo voor de Vietnamezen)
Vandaag stonden de tunnels op het programma. de Cu Chi tunnels zijn een overblijfsel uit de Vietnamoorlog en er zouden in Cu Chi voor meer dan 250km van die tunnels zijn gegraven.
Nadat de onze Vietnamese vriend mij gisteren alweer uit mijn slaap hield met zijn gejank, deze morgen toch wekker gezet om tijdig klaar te zijn.
Het busje was mooi op tijd en in totaal waren we met 9 personen om naar de tunnels te gaan. Ongeveer anderhalf uur later waren we ter plaatse en kregen we een briefing wat ons te wachten zou staan. De tunnels zijn wel een toeristische trekpleister want er was wat volk, dus mooi bij de groep blijven en luisteren naar de uitleg die wel leerrijk was. Wij als westerlingen kunnen niet echt voorstellen hoe het daar was geweest, maar ook die kleine vietnamezen waren geen doetjes. Hun beperkte middelen die ze hadden tegenover de amerikanen waren ook niet van de poes. Om te beginnen mocht ik eens in zo een gat kruipen. Die man had direct gezien dat ik met mijn slanke taille daar schoon zou in passen :-). Ik moet bekennen, veel overschot had ik niet en eens in dat gat deed hem het deksel er nog eens op.
Iets verder hadden we de kans om door zo een tunnel te trekken. Ik was blij om na 20 meter terug bovengronds te zijn. Het was er warm en vooral voor ons heel klein.
Onze gids zei dat ze dit stukje speciaal 20 cm groter hadden gemaakt om iedereen de kans te geven om door te lopen. Hadden ze dit niet gedaan dan mochten ze mij daar met een kurkentrekker hebben uitgehaald.
Op een tussenstop kon je naar de schietstand trekken om met oorlogswapens te schieten. Zo knallen, niet normaal. Ik dacht dat de oorlog nog bezig was. Goedkoop was dit niet. Je moest een minimum van 10 kogels kopen en het was 2.35€ voor 1. Wie daar met een machinegeweer schoot, was op 1 seconde een pak centen kwijt.
Ik had dit wel even willen doen omdat je daar anders nooit de kans voor krijgt maar moest ik in België zeggen dat ik voor 23€ heb verschoten zouden de mensen slechte gedachten krijgen van mij :-)
Iets verder in de tour kregen we daar een soort wortel te eten die ze daar in der tijd veel hebben gegeten, namelijk tapioca.
Ik had wel een klein hongerke en nam een groot stuk. Al snel had ik spijt van mijn hebberigheid.... tis niet moeilijk dat die vietnamezen klein bleven van die wortels te eten. Die waren ook niet lekker.
Na een rondleiding van 2u vertrokken we terug naar Ho Chi Minh en we kregen de kans om ons te laten afzetten aan het war museum. We waren nu toch in ons oorlogsmoment. De eerste keer hebben ze daar onze koorts gemeten voor we binnen mochten gaan. Alles was veilig en mocht voor nog geen 2€ naar binnen. Op het binnenplein wat oude Amerikaanse oorlogsvoertuigen en binnen het museum veel foto's en teksten die er niet om liegen. Amai straffe kost om te zien en te lezen.
Na dit alles zijn we naar de street food market getrokken. Een gezellige drukte waar we lekker hebben gegeten. Toen viel de avond alweer en was het tijd voor nog wat gezellig rond te kuieren. Het is hier nu 21u, straks de douche in en mij op de eerste rij zetten want mijne vriend, de charme zanger zal deze avond ook wel weer van de partij zijn.
Morgen nog iets vroeger de wekken zetten want ze komen ons al om 8u oppikken om naar de Mekong Delta te gaan maar morgen daar meer over.
groetjes daar en tot de volgende.
Domi & Patricia

Geschreven door Domi-Patricia.trappen.het.af