Vannacht heeft het geonweerd en veel geregend, het is inmidels afgekoeld tot 10 graden. Na het ontbijt gaan we eerst een kijkje nemen bij de tempel van de Latter Day Saints, de mormonen. Het is een imposant kerkgebouw met vier hoge torens. Op een van de torens staat een gouden apostel. Salt Lake city ziet er keurig uit, mooie gebouwen, prachtige bloemperken en perfect onderhouden grasvelden. De bewoners zien er ook keurig uit, mannen in pak, vrouwen veelal met lange rokken en lange haren. Wij vallen een beetje uit de toon in onze vrijetijdskleding en sneakers. We lopen rond het temple square, er staan veel realistische beelden van gelukkige families en van Joseph Smith, de oprichter van de kerk van de Latter day Saints. De gebouwen zijn van een megalomane grootte, maar wel mooi in verhouding en van een mooie architectuur. Op een heuvel staat het Capitol gebouw, waarin de regering van de staat Utah zetelt, het is een mooie grote koepel. Het is nog steeds een beetje regenachtig als we op weg gaan, maar bij de afslag naar het zuiden wordt het weer beter, de zon komt door de wolken en we nemen weer een scenic byway, die ons voert langs het verdronken dorp Thistle, dat in 1983 door een landslide is weggevaagd, er staan nog wat resten van huizen, en ook een huis dat half in een meertje staat, dat is ontstaan door de aardverschuiving, een triest gezicht. We volgen de weg door een mooi dal, veel veeboerderijen, maar ook doodgereden elk langs de weg. In het plaatsje Fairview tanken we weer en we nemen een koffie met carrotcake in een cafe. De carrotcake is heerlijk, maar het is een enorme punt, gelukkig kun je rest hier altijd meenemen in een doggiebag. We rijden verder door een groen heuvelend landschap met verspreide veeboerderijen. Af en toe passeren we een plaatsje met altijd een prominente mormonen kerk in het midden. De huizen zijn groot en mooi van architectuur, ze zijn veelal van steen, alles ziet er opvallend verzorgd uit. De vallei waar we door rijden is weids, met aan weerskanten eerst een lage rij afgeronde gele heuvels, en daarachter een rij middelhoge bergen. In de lucht drijven prachtige wolken partijen. Gaandeweg worden de heuvels meer geërodeerd en rotsig en komen er mooie kleurschakeringen te voorschijn, wit, oranje, rood, geel. Vanaf de interstate I-70 naar Green River, wordt het landschap nog droger en rotsiger. De I-70 is een prachtige weg die ons door de mooiste landschappen voert, we zien rode, gele, groene, grijze, zwarte en witte rotsen, en alle tinten er tussen in. Soms zijn het imposante hoge tafelbergen met daarop gekartelde rotspartijen, dan weer geërodeerde heuvels van zandsteen met bosjes alsem en lage jeneverbesstruiken erop. We passeren diverse canyons en met name de Spotted Wolf canyon is ontzettend mooi, met dieprode hoge rotsen. De wolken werpen een schaduwspel op de omgeving, waardoor er steeds weer een andere rots wordt aangelicht, als in een toneeldecor. Het is niet te beschrijven zo mooi. We arriveren aan het eind van de middag in Moab, onze campingplaats voor 3 dagen. 'S avonds eten we bij de Moab brewery, het is lekker eten met een biertje er bij van de brouwerij. Het is warm in Moab, nog zo'n 24 graden om 21.00 uur. Morgen uiteraard weer vroeg op, om bij zonsopkomst de Mesa arch te bekijken in Canyonlands, daarna nog naar dead Horsepoint statepark en misschien nog naar Arches NP.

Geschreven door Caroline.Bart