Als we opstaan is het restaurant nog dicht. Ik wist nog niet of ik daar zou gaan ontbijten, dus die vraag is opgelost. Andrea wil nog iets uploaden Ik ga met mijn brood, vlees en kaas naar het strand
De korsten van het brood zijn mij wat te hard, dus de restanten van het brood blijven hier achter. Intussen is ook Andrea aangekomen en verder gelopen. Zij wil het vandaag rustig aan doen en ik zal haar wel inhalen.
Zo'n kwartier na haar vertrek ik. In het begin loop ik nog even langs de zee, daarna voert het pad meer het binnenland in. Gezien.de vele bordjes met verwijzingen naar stranden zijn we nooit ver van de kust. Veel meer dan gisteren lopen we vandaag over asfalt
Na een kilometer of 5 zie ik Andrea staan overleggen met Robby. Ongeveer hier moet een afslag naar de kustroute zijn, moet gemarkeerd zijn met de E9bordjes (E9 is de naam van de kustroute) Omdat de markering bij de afslag ontbreekt, loopt ze maar even een stukje terug. Omdat ik intussen gemerkt heb dat het alleen lopen me ook prima bevalt en Andrea dat ook niet erg vindt besluit ik maar gewoon door te lopen en net als Robby de pijlen te volgen. Ook onze weg is mooi, met fraai uitzicht op de bergen. Vandaag zie ik voor het eerst besneeuwde bergtoppen. De zon schijnt zonder dat het te warm wordt. Na 2 uur kom ik bij de eerste bar. Daar stop ik maar voor een koffie en een stokbroodje met ei. Pam en Robby zijn er ook. De helft eet ik op, voor de andere vraag ik aluminiumfolie, die eet ik dan vanmiddag op.
Ik ga weer alleen op pad, de weg is vrij duidelijk aangegeven. Een keer moet ik schuin omhoog door een wat modderige wei naar een kerk. Een stukje verder staat er en muur met veelkleurig beschilderde stenen,allemaal.met als thema de Camino. Een duidelijke pijl staat er echter niet. Na een paar kilometer loop ik het dorp Cuerres in. Ik.loop nu niet bepaald via de kortste weg erheen maar dat maakt niet veel uit. Ik ben om 5 over 1 bij de herberg die gaat pas open om half 4. Intussen ( het is nu bijna 2 uur)begint de lucht aardig te betrekken en wordt het wat kouder.
Ik zit op een bankje voor de herberg en heb net mijn schoenen en sokken uitgedaan. Het verband om mijn kleine teen zit er nog prima op. Onder het lopen heb ik er ook helemaal geen last van gehad. De anderen zijn nog niet gearriveerd, zitten waarschijnlijk ineen bar. Ik vind het wel gemakkelijk om tijdig mijn verslag te schrijven,dan ben ik de rest van de dag "vrij"
Tegen half 3 loop ik nog een rondje in de buurt. Om kwart over 3 komen de andere 3, de Amerikaan en nog een andere.
Het is een prima herberg, net nieuw. Goed doordacht. De rugzakken

moeten beneden blijven in plastic zakken, je krijgt wel een mandje om je spullen te verzamelen. Je mag ook niet in je eigen slaapzak slapen, maar krijgt een lakenzak en deken van hen. Dit alles om besmetting met insecten ( m.n. bedwantsen) zo veel mogelijk te voorkomen. Beneden heeft iedereen een eigen kastje waarin je telefoons op kunt laden. Het gaat soms wel wat te ver, zo is er alleen wifi tussen 6 en 8. Er is heel veel hout verwerkt. Het hele huis is gebouwd met speciaal Fins hout, maar volgens de regelgeving hier moet dat met steen of plamuur afgewerkt worden, zodat het een stenen huis lijkt. Ze noemen het een eco passive house ( geen ecologische voetafdruk?)
Om 8 uur is de avondmaaltijd. Eerst wordt er een voorstelrondje gedaan. Dat is op zich wel aardig. We krijgen heerlijke pompoensoep.
Het is wel gezellig. De twee hospitaleras eten ook mee.

Geschreven door Caminotoon