Vandaag stond een tripje naar Galle op de planning. Galle is van oudsher een belangrijke havenstad, waar de Nederlanders in 1663 een fort hebben gebouwd. Tegenwoordig staat het fort ook op de werelderfgoedlijst. De Nederlanders hebben het fort toendertijd zo stevig gebouwd, dat dit fort en de gebouwen erin, als een van de weinige dingen overeind is blijven staan tijdens de tsunami van 2004.

Toen we met de bus naar Galle reden, gingen we helemaal langs de kust. We hebben ons onderweg verwonderd over het feit dat de tsunami in 2004 zo'n beetje alles verwoest heeft hier. Bijna alle gebouwen die hier staan, staan er dus pas van na 2004 en sommigen zelfs pas van na 2011. De meeste wederopbouw is namelijk pas 7 jaar na de tsunami begonnen.
In Galle aangekomen zijn we meteen het fort ingegaan. Bijzonder om hier te lopen, waar Nederlanders ooit zijn begonnen. Een local vertelde ons dat na de Nederlanders en Portugen, de Britten weer heel veel hebben veranderd en weggedaan, waardoor een deel van Nederlandse gebouwen en relikwieën niet meer in oude staat terug te vinden zijn.
We hebben in Galle wat rondgelopen, geshopt en gegeten en zijn toen weer met de bus naar ons hotel gegaan. Het zweet liep op plaatsen waarvan ik niet wist dat ik kon zweten, dus we waren wel toe aan een duik in het zwembad.

Onderweg met de bus terug realiseerden we ons eigenlijk pas hoeveel schade van de tsunami er was langs de hele kustlijn. Omdat Sri Lanka over het algemeen een vrij bouwvallig land is, was het ons eerder niet opgevallen, maar nu we beter keken, konden we de schade goed zien. We zagen ontzettend veel bouwvallen en langs de gehele kustlijn zag je zo af en toe ook grafstenen. Daaronder liggen vaak meerdere doden die slachtoffer van de tsunami waren.
Tijdens de tsunami van 2004 is Hikkaduwa getroffen door het zwaarste treinongeluk ter wereld. Er zaten ongeveer 1500 mensen in de trein op het moment van de eerste vloedgolf. Toen omstander de hoge golf zagen, zijn ze achter de trein gaan schuilen, in de hoop dat de trein al het water tegen zou houden. Maar na de eerste vloedgolf klapte de trein op en waren de eerste mensen al zwaargewond of overleden. Toen daarna de tweede vloedgolf kwam, is de trein door de lucht gevlogen en zijn alle inzittenden en schuilende mensen zwaargewond geraakt of overleden. Omdat de hulpdiensten pas heel laat in Hikkaduwa konden zijn, zijn alle zwaargewonden uiteindelijk ook overleden en zijn er daardoor meer dan 1700 slachtoffers omgekomen bij de treinramp. Best heftig en indrukwekkend om dit soort verhalen te lezen en te weten dat alle overlevenden hier in ontzettende doodsangst moeten hebben gezeten.
We kunnen niet zo goed peilen of rondom de tsunami een taboesfeer hangt, maar we gaan morgen naar het tsunamimuseum en hopen daar nog meer informatie te krijgen.

Uiteindelijk terug bij ons hotel hebben we lekker gezwommen. Al vrij snel kwamen er nieuwe mensen aan. Een vader en moeder en twee kindjes. Nederlands. Binnen no time had Yke er volgens het oudste meisje (7jaar) een tweelingzus bij. Yke werd omgetoverd tot klimrek en de meiden van 4 en 7 hebben de middag van hun leven gehad. Wat zal Yke goed slapen vannacht!

's Avonds hebben we nog een lekkere curry gegeten en daarna onze souvenirs bekeken. We hebben allebei nog nooit zoveel gekocht op vakantie hahah.

Geschreven door Amesontour