Vandaag hoefden we gelukkig niet al te vroeg op. Om half 9 stond ons ontbijtje klaar en nadat we ons hadden opgefrist stond er om half 10 een tuktuk klaar die ons een groot deel van de dag zou meenemen.

We vertrokken bergafwaarts, tussen de theeplantages door, naar de Ramboda Waterfalls. Dit is een van de hoogste watervallen van Sri Lanka. Het water komt hier 109meter naar beneden gevallen. We hebben een flinke klim naar boven gedaan. We hebben de traptredes niet geteld, maar volgens mijn horloge hebben we 25 trappen x 13 treden = 325 tredes op en weer af gelopen. Bovenaan was een mooi uitzichtpunt en een stukje verder naar beneden hebben we een klim over de waterval naar een meertje gedaan. Je zou daar kunnen zwemmen, maar het was vrij koud en we hadden geen bikini meegenomen. Wel erg leuk om te lopen en om te zien hoe de lokale bevolking hier komt zwemmen e.d..

Daarna zijn we doorgereden naar de Blue Field teafactory. Een van de grotere theefabrieken in Sri Lanka, die hun thee onder andere aan Lipton verkoopt. Deze theefabriek is in 1921 door de Britten gebouwd, maar inmiddels is het een Sri Lankaans bedrijf. We kregen een vliegensvlugge uitleg over de productie van thee, die overigens wel interessant is. Alles wordt met de hand geplukt, er zijn zo'n 150 plukkers die samen verantwoordelijk zijn voor het plukken van 3000kg thee per dag, en met machines die nog afstammen uit 1950, verwerkt. Er komt geen chemisch proces bij kijken en alle machines werken op elektriciteit of op hout/vuur. Na de productie houden ze 20% van de thee zelf, en 80% gaat naar de veiling in Colombo, waar dus een deel door Lipton wordt opgekocht. Lipton (en andere merken) mengen verschillende soorten thee en voegen er nog kruiden, bloemen en fruit aan toe. Daardoor krijg je dus de verschillende smaken thee.
Aan het eind zijn we natuurlijk gezwicht voor alle thee en hebben we e.e.a. gekocht.

Daarna zijn we nog doorgereden naar een andere theefabriek. De Damrotheefabriek. Deze fabriek is veel groter en maakt naast zwarte thee, ook groene thee. Damro heeft dan ook hun eigen merk thee, anders dan Blue Field. De rondleiding die we hier kregen was daarentegen erg saai en het meisje het er overduidelijk geen zin in. Overigens hebben we hier wel geleerd dat je gewoon op je blote voeten in een fabriek kunt werken. Doe je dat liever niet, dan volstaan teenslippers ook.

We zijn teruggereden naar Nuwara Eliya en onderweg hebben we het hoogste punt bereikt van Nuwara. We zaten op 1893meter hoogte. Onderweg zijn we nog gestopt bij een soort van foodcorner waar je allerlei typische Sri Lankaanse hapjes kon proberen. We hebben voor 75 eurocent een stuk of 5 verschillende hapjes geprobeerd. De smaken zijn hier heel anders dus we vonden niet alles lekker, maar het meeste gelukkig wel.

Terug in ons guesthouse hebben we even gechilld en toen zijn we nog even naar het stadscentrum gelopen. Daar hebben we nog wat eten en drinken gekocht voor morgen en daarna hebben we nog een sapje gedronken.

's Avonds hebben we in het guesthouse gegeten en zijn daarna vroeg naar bed gegaan. Morgen moeten we namelijk om 5uur op omdat we de sunrise gaan bekijken in een nationaal park!

Geschreven door Amesontour