Vandaag is het dan zo ver! We gaan eindelijk op dromedarissen de woestijn in en ik heb er zin in!!! Helaas gaan we pas vanavond en hebben we onderweg nog een heleboel andere dingen te doen.

We vertrekken vanaf Tinghir naar Tinejdad en maken onderweg een stop bij Ksar El Khorbat. Een ksar is een Berber vestingdorp, waar mensen met z'n allen zelfvoorzienend zijn. Om het dorp heen staat een muur, maar je kan de ksar wel gewoon in en uit. In het dorp nemen we een kijkje bij een bakkerij, waar we al snel een brood aangeboden krijgen. Dit verse, lekkerruikende brood smaakt echt heerlijk! Vervolgens komen we aan bij een schooltje. Mijn juffenhart begint sneller te kloppen en ik ben op slag verliefd op al die kleine kindjes. Het is een kleuterklasje en buiten tafels en stoelen staat er nauwelijks iets in de ruimte. De kindjes zijn super lief en luisteren heel goed naar de juf. Het is echt even teruggaan naar de basis. Heel bijzonder. Vervolgens gaan we naar een soort weverij, waar een vrouwencorporatie bezig is met het maken van sjaals. De vrouwen kunnen natuurlijk niet weglopen zonder een sjaal te kopen. Ik kom terug met een prachtig geel exemplaar, die ik vanavond bij de dromedarissen al goed kan gebruiken. Het is bizar hoe weinig alles kost. Ik heb voor de sjaal 35dirham betaald, wat ongeveer gelijk staat aan €3,20. De prijzen gaan natuurlijk nergens over, terwijl het voor de mensen daar hartstikke veel geld is.

Na de ksar en uiteraard weer een koffie ergens op een dakterras gaan we stoppen bij de khettarat. Dat is een ondergronds irrigatiesysteem dat ervoor zorgt dat mensen in de woestijn toch kunnen leven. Zij leven dan in een oase, die bewaterd wordt door dat irrigatiesysteem. Ibrahim heeft ons rondgeleid door het irrigatiesysteem. Het was erg interessant, maar het was zo heet, we stonden immers al midden in de woestijn. Nadat we hadden geluncht zijn we verder gegaan naar het hotel waar we 's nachts onze spullen zouden laten staan. Je kan namelijk niet alle spullen meenemen op de dromedaris. 's Ochtends zouden we bij dat hotel ook weer kunnen ontbijten en douchen.

Tegen de klok van 6uur 's avonds gingen we ons verzamelen in het hotel. We kregen onze sjaals allemaal op onze hoofden geknoopt en met de wind die over de woestijn trok, waren we daar erg blij mee. We werden op onze dromedarissen geholpen en met onze groep trokken we de woestijn in. Eerst is het even wennen dat je op zo'n beest zit, maar al snel kun je genieten van het prachtige uitzicht. Bijzonder dat overal om je heen zand is, maar dat je nergens hetzelfde ziet. Overal zijn andere kleuren, andere bergen en ander licht. Op de helft van onze tocht stoppen we dan ook en kijken we vanaf een zandheuvel naar de ondergaande zon. Wat een adembenemend uitzicht!! Na de nodige foto's te hebben geknipt, vervolgen we onze tocht en gaan we naar ons tentenkamp. Daar aangekomen wordt onze tent aangewezen en kunnen we vervolgens komen eten. De nomaden hebben heerlijk voor ons gekookt en we genieten van de sfeer en het lekkere eten.
Na het eten kunnen we buiten bij het kampvuur genieten van de sterrenhemel. Ik heb werkelijk waar nog nooit zoveel sterren bij elkaar gezien! Wat een uitzicht, ongelofelijk. Vervolgens komt de kers op de taart en vindt er een huwelijksaanzoek plaats. Romantischer kun je je het niet voorstellen en ik moest stiekem dan ook even een traantje wegpinken.

Omdat we toch wel erg moe zijn en morgenvroeg om half 6 op moeten staan, kiezen we er om half 2 toch voor om maar naar bed te gaan. Wat een bijzondere dag was dit zeg!!

Geschreven door Amesontour