De laatste auberge.
Wat klinkt dat raar, de laatste auberge, ja voor deze reis wel. Het is een raar gevoel, een gevolg alsof je in niemands land bent. Je hoort niet hier en niet daar. Maar morgen vliegen we naar huis. Wat is het mooi geweest. Zoveel meegemaakt en ook zoveel gezien. Maar de afgelopen dagen hebben we in stijl afgesloten. Het weer was zoals altijd niet heet, lekker wandel weer. Ook de bewolking was er en natuurlijk de zon. We hebben gisteren in het klooster geslapen , een geweldig groot gebouw waar heel veel pelgrims in konden. Er waren een heleboel groepen, en vanmorgen kwamen ze dan ook als tweety's of kiwi's binnen. Allemaal in dezelfde kleur, want stel je voor dat je elkaar kwijtraakt. Wij zijn weggegaan en hebben onze rugzak naar de laatste auberge gebracht, heel dicht bij de kathedraal. We hebben dan ook een kamer voor onzelf, maar die was pas om 15.00 klaar. We zijn door de stad gegaan en de eerste pelgrims waten alweer op het plein aan het genieten van hun zegetocht. Het blijft een mooi gezicht, lachende, huilende, juichende, elkaar omhezende mensen. Daar tussen de toeristen heel veel toeristen. Ook zij genieten van alles. Na een bak koffie naar de mis, (niet zo netjes van ons maar voorgekropen.) Er was iets bijzonders, veel priesters en kamera's iemand van de tv. Oke dat betekent zeer waarschijnlijk the big swing. Wat nu precies aan de hand was weten we niet, er was een groep dat vooraan mocht zitten. Zij hielden ook een soort toespraak. De bischop van Santiago stond voor op het podium. Hij deed af en toe zijn mijter op en dan weer af vraag me niet waarom. Daarna preekte hij. En konden de mensen een hostie ophalen. En jawel daar kwamen de speciale mensen die het wier rookvat slingeren naar voren. Daar ging hij dan hoog door de kerk THE BIG SWING wow. Voor die tijd mocht je niet fotograferen maar tijdens de swing stond bijna iedereen met zijn telefoon te fotograferen. Geweldig. Daarna na het museum voor pelgrims gegaan. Was leuk ging over pelgrimages over de wereld. Verder wat gerust ,gegeten ,gekeken ,gelopen niets. Maar het vreemde gevoel blijft , je vraagt je af hoe het thuis zal gaan, val je snel in het oude terug . Vanmorgen spraken we een andere nederlandse die we onmoet hadden. Zij was 6 mnd weggeweest naar Maroco enzo. We stelde elkaar de vraag heb je zin om naar huis te gaan. Ons antwoordt is/ was ja het is tijd. Maar vreemd blijft het. Na 1876 km , en 73 verschillende bedden, en 1 1/2 rol tape, en1 meter pleisters, 74 handwasjes, en 3 in de wasmachine, 2 nieuwe douchegel omdat ik ze had laten staan, en 3 nieuwe onderbroeken. Wat een lijst, mijn schoenen gaan morgen scheiden van mijn voeten, alles in de was. Dan opruimen en klaar. En nadenken over een evt volgende reis of niet.......?
Buen camino

Foto's; onze laatste auberge ,binnenplein auberge
Kathedraal
Mensenen op het plein voor de kathedraal



Kathedraal

.

Geschreven door Aaf.op.pad