We zijn in Galicia het laatste stuk van onze reis. Als alles goed gaat zijn we eind deze week in Santiago de Compestella. Maar dan gaan we nog 100 km door naar Muxia aan de Atlantische kust. Dat is ons eindpunt. Daarna weer terug naar Santiago om terug te vliegen naar huis. Maar we hebben nog een kleine 2 weken voor de boeg.
Vandaag ging het zo zo, onze nacht werdt behoorlijk gestoord door een rochelende spugende deur slaande man. Deze man had een zware operatie gehad aan zijn keel of zo. Hij sprak met een heze stem. Hij had gisteren 5 km met moeite gelopen. Hij was dan ook buiten adem en rochelde van die grote groene smurfen op. Jakkes we werden er naar van. Daarnaast maakte hij veel lawaai met het draaien in bed. Ik lag boven hem , en zodra hij draaide moest ik mij vast houden anders zou ik uit bed vallen.
Ee hebben hem vandaag dus ook niet meer gezien. Maar omdat je niet goed uitgerust bent loopt het ook niet erg fijn. Je hebt dan wat tijd nodig om te ontspannen en gelukkig gebeurt dat dan ook. We hebben nu een iets anders landschap meer landbouw en veeteelt. Maar de bergen blijven mooi. Ook miezert het iets en even moeten we de jas aan. Maar dat is al gauw te warm. Ergens midden op de route waar niets is , kom je een bar tegen dus KOFFIE die man verteld dat het nog maar 10 km is . Nou dan zijn we wel heel vroeg. En als we door gaan is Ben helemaal los, als een jonge gazelle sprint hij de berg op , en ik kom als een belgisch paard met een dikke kont achter hem aan gesjokt. Dan zien we de stad, en bordjes o jee, verwarring alom. Waar moeten we heen, nou die dan maar. We lopen nog een stuk omlaag, nee niet verder ee moeten omhoog. De stad ligt hoog op de berg help. Maar stug doorgaan als gazelle en belgisch paard. En na een behoorlijke klim komen we in een foei lelijke stad. Nou wat een tegenvaller. Maar we gaan eerst op zoek naar iets te eten. We vinden een bar en met behulp van gebaren maak ik duidelijk dat we een broodje gebakken ei met kaas willen. De mensen in de bar moeten om mij lachen als ik een kip na doe want ze snappen niet wat ik bedoel. Maar uiteindelijk lukt het. Ben heeft hem smakelijk opgegeten. Wat een lol kan je dan hebben. Later doorvelopen naar deze prachtige auberge ligt niet heel mooi , maar schoon en netjes. We slapen in een kast. In die kast staat een stapelbed en er zijn 2 kastjes en een gordijn ervoor. Dus morgen komen we uit de kast.
Het weer is raar regen, zon , wind , koud dan weer warm maar goed wandel weer.
Bon camino

Foto ; onze kast

Geschreven door Aaf.op.pad