24 September.

Vandaag staat het museum op het programma.
We hebben kaarten besteld voor een aparte tentoonstelling over Sex in het Joodse leven.
Daarna gaan we de permanente tentoonstelling bezoeken.
De entree is in het oude pand, het nieuwe gebouw staat ernaast.
Ik ben hier met André en een jaar later ook samen met André en Rob geweest.
Je moet eerst door een veiligheidscontrole heen, rugzak mag niet mee, cameratas wel.
We vragen om een audiotour, die kun je ook op je telefoon downloaden maar dat lukt niet zo snel. daarom allebei een apparaat gehuurd.
Het vergt toch nog wel wat technisch inzicht want het apparaat geeft diverse rondleidingen aan.
We kiezen allebei voor de lange versie, die kun je zelf inkorten.

Eerst naar de sex tentoonstelling.
Deze biedt inzicht in hoe wordt omgegaan met sex in het dagelijks leven.
Het blijkt dat het Joodse geloof geen celibaat voorstaat. Sex voor het huwelijk is in deze tijd ook niet meer taboe.
En zelfs homoseksualiteit is bespreekbaar.
Maar het meest gebruikelijk was en is om veel kinderen te krijgen.
“ gaat heen en vermenigvuldigt u “ is tenslotte een bekend gezegde uit de bijbel.
De tentoonstelling is heel divers en informatief, echt de moeite waard.

Daarna dalen we af in de tunnel die het oude met het nieuwe gebouw verbindt.
De vloer loopt scheef en zorgt voor een desoriënterend gevoel.
Dat wordt versterkt door de diagonaal lopende gangen.
We nemen de lift omhoog , want de tour begint op de bovenste verdieping.
Het meest vreemde is dat ik niets meer terugzie van de vroegere inrichting.
Alles hing en stond destijds vol met geroofde persoonlijke bezittingen en hing vol met foto’s en schilderijen van het leven van de joden vanaf de Middeleeuwen.
Niets is er meer van over. Het gaat nu allemaal digitaal en de informatie wordt je voorgelezen.
Hier en daar staan nummers aangegeven, die corresponderen met het object of de foto waarbij de informatie wordt voorgelezen.
Je krijgt veel informatie over het leven van de joden in het verleden en hoe ze zich gedurende eeuwen in het dagelijks leven gedroegen.
De meesten hadden gewone banen, maar heel veel werden handelaren,werkten in ziekenhuizen en de rechtspraak.
Er waren landen ( onder andere in Rusland)waar ze werden gediscrimineerd en gevangen genomen, waardoor ze zijn gevlucht. Veel verbleven in Polen en Duitsland.
Met de opkomst van Hitler zijn ze als bevolkingsgroep verantwoordelijk gehouden voor de nasleep van de eerste wereldoorlog en de crisis.
Zoals iedereen weet zijn ze vervolgd en vermoord.
Daar wordt in het museum niet alleen over verteld.
Er zijn 3 bijzondere ruimtes :
1. Een soort doolhof waarbij je in de ruimte komt waar op de vloer stalen hoofden liggen.
Ze kijken je aan en je wordt er eng van. Helemaal omdat het de bedoeling is dat je er overheen loopt , het voelt als het vertrappen van bijvoorbeeld een insect.
Heel beklemmend.
En het klinkt ook gek, want het staal rinkelt.
2. Een rechte gang met aan het eind een zwarte deur.
Ik herinner me dat deze automatisch open ging , dan kwam je in een lege hoge ruimte met alleen een open spleet hoog in de muur waardoor de kou en een vaag geluid van de wereld buiten het museum binnenkwam. Na een vijftal minuten ging deze dan weer open.
Tegenwoordig maken de mensen zelf de deur open. daardoor verlies je ook het gevoel dat de wordt opgesloten. Ergens vind ik dat wel jammer. Het maakt nu een rommelige indruk.
3. De tuin. Daar zijn we nu niet in geweest, het hoosde van de regen.

Wat ik erg indrukwekkend vond: er hing een kaart van Europa met daarin aangegeven hoeveel van de oorspronkelijke Joods bevolking is omgekomen per land.
Het contrast: bijna de hele Nederlandse Joodse bevolking is omgekomen.
Maar van de Italiaanse bevolking maar een heel klein deel. Helaas heb ik nog niet kunnen achterhalen hoe dat kan, terwijl Mussolini in het begin toch een bondgenoot van Hitler was.

Na bezoek aan de 2e ruimte hebben we het museum verlaten.
We zijn de stad verder ingelopen en hebben ergens wat gedronken.
Even de indrukken verwerken.
En toen terug naar de camper.

Geschreven door 2fortheroad